- 30 قار. 2018 00:00
- 281
ۇلى كۇيشى قۇرمانعازى
-دومبىرا ۇيرەنەمىن
ماعان ءتىپتى تۇك ەمەس كۇي دەگەنىڭ،-
دەپ اعاعا
اجەمدى سۇيرەلەدىم.
تەك، اتتەگەن،
كۇي ءتىلىن قويدىم ۇقپاي.
تىڭقىلداتىپ تارتقانىم
كۇي بوپ شىقپاي،
ەكى اي ءوتتى ەشتەڭە قويدىم ۇقپاي،
شاعىم ەدى قينالىپ مازام كەتكەن.
-قوش، اعا،-دەمەك بولىپ بالتابايعا
تاعات تاپپاي وتىردىم جالعىز توسىپ.
تەك كەنەتتەن
كۇي كۇمبىرلەي جونەلدى.
كەتتىم شوشىپ.
كۇي سويلەپ تۇر،
ادامشا ءتىل قاتىپ تۇر،
جان دۇنيەمە تۇرعانداي توگىلىپ نۇر.
كۇمبىرلەي توگىلگەن كۇي كىردى ەسىكتەن،
ءمۇعالىمىم بالتاباي اعا مەنىڭ:
-جاڭا عانا كۇي دەيدى سەن ەستىگەن
قۇرمانعازى كۇيى ەدى
كۇيدىڭ اتى «نە كريچي، نە شۋمي»
دەدى داعى سىنايىن قارىمىڭدى،
سەن قايتالاپ سول كۇيدى بەرشى قاعىپ.
«نە كريچي، نە شۋمي»،
«نە كريچي» ، «نە شۋمي».
ىزىڭ قاعىپ قۇلاقتا قالعان تۇنىپ،
بىرتە-بىرتە ون ساۋساق ەركىن ءجۇزدى.
دومبىرا ايدىن توسىندە سەڭدى بۇزىپ،
وز-وزىمە ىرزا بوپ تۇردىم كۇلىپ.
-قۇرمانعازى بابامىز سالعان بۇلىك
استراحاندا ايداۋدا جۇرگەنىندە
كۇي سىيلاپتى بەيتانىس ەلگە مۇلدە.
سول وسى كۇي «نە كريچي، نە شۋمي»
اربالى قازاق پارومعا كىرەرىندە.
ءبىر ايەلدىڭ ءسالىسىن ىلە-مىنە،
ارباسىنىڭ ارىسى جايپاي-مايپاي،
ۋريادنيكتىڭ ايەلىن ابايلاماي...
-قۇرتايىنبا كوزىڭدى، ديكيي مالاي؟!
ۋريادنيك سول جەردە سالىپتى ايقاي.
تاقسىرلاپ قازاق بايعۇس جانى شىعىپ،
ۇلىققا باسىن ءيىپ تۇردى بۇعىپ.
توزبەيتىن قورلىققا دا، زورلىققا دا،
كەتىپتى قۇرەكەڭنىڭ داۋسى شىعىپ.
«نە كريچي، نە شۋمي» دەپ
جىبەرەردەي اقىردى جەرگە تىعىپ.
جان سەرىگى دومبىرا قاسىندا ەدى،
ءورشىل كۇيگە جىبەردى باسىپ ەندى،
سول وسى كۇي «نە كريچي، نە شۋمي».
كۇيدىڭ ءتىلىن ۇعىنعان ۇلىق ساسىپ،
قۇرەكەڭنەن كەتىپتى اۋلاق قاشىپ.
-مىنا كۇي ويناقى، كۇلكىلى ەكەن،
مۇڭ مەن زارعا قۇرىلعان كۇيى بارما.
وندا مىنا كۇيدى سەن تىڭداپ بارلا.
«امان بول شەشەم، امان بول»
«امان بول شەشەم، امان بول»،-
دەپ قوس ىشەك كۇڭىرەنىپ باستى زارعا.
قاعىپ الىپ مەنداعى كۇڭىرەنتتىم،
قاعىپ الماس ايتشى ءوزىڭ امال بار ما؟
كۇيدىڭ ءتىلىن ۇقتىرعان سىزدىقوۆتى
ءمۇعالىمىم دەي تۇرا تىپتەن مىقتى.
جان-تانىممەن سۇيەم مەن،
قۇرمانعازى سەكىلدى ۇلىلىقتى.
سۇلەيمەن بايازيتوۆ