اجەنىڭ قۋانىشى
اقجاننىڭ اق اجەسى ونىڭ اۋىلعا كەلۋىن ساعىنا كۇتتى. قىسقى دەمالىستا ءساتى ءتۇسىپ، نەمەرەسى اۋىلعا كەلگەندە، اجەسىنىڭ قۋانىشى قوينىنا سىيماي:
— اق كوگەرشىنىم-اۋ! ساعىندىم عوي، اق بالاپانىم! — دەپ ونى ايمالاي قۇشىپ، قارسى الدى. اق اجەنىڭ بەتىندەگى اجىمدەرى سيرەپ، كوزى كۇلىمدەپ، نۇرى جايناپ كەتتى.
— اجەتايىم! مەن دە ءسىزدى ساعىندىم، — دەپ اقجان اق اجەمەن قۇشاقتاسىپ، ءماز بولدى. اجەسى «اق بالاپانىن» ايمالاپ، ونىڭ قاراقات كوزى، قارا قاسى، ءتىپتى بەتىندەگى كىشكەنە مەڭىنە دەيىن وزىنە تارتقانىن ەندى كورگەندەي، ەلجىرەي قۇشىپ، بەتىنەن ءسۇيدى.
— اپپاعىم! اق بالاپانىم! — دەپ، ساعىنىشىن ايتا ءجۇرىپ، اق اجە اس دايىندادى.
اۋىلداعى اق اجەنىڭ نەمەرەلەرى مەن شوبەرەلەرى تەز-اق جينالىپ، اقجانمەن ايمالاسىپ، قۋانىشقا بولەندى. اقجان اجەسىمەن بىرگە داستارقان جايىپ، جايراڭداپ ءجۇر.
— اقجانىم قالادان كەلەدى دەپ، سوعىمنان جال-جايا، قازى-قارتا سىباعا ساقتاپ ەدىم، — دەپ اق اجە كۇندەي كۇلىمدەپ، ءبىر شارا ەتتى داستارقانعا قويعاندا، اقجان ىڭعايسىزدانىپ قالدى:
— اجە، مەن ۇلكەن ادام ەمەسپىن عوي، وسىنشا سىباعانى...
— اق بالاپانىم-اۋ، سەن كوپتەن بەرى اۋىلعا كەلگەن جوقسىڭ عوي... ونىڭ ۇستىنە، اللاعا شۇكىر، بيىل ون جاسقا تولدىڭ.
— اق اجەم! اپپاق اجەم! اجەتايىم! — دەپ، اجەسىن ءسۇيىپ-سۇيىپ الدى دا، اقجان «سىباعادان» داستارقان باسىندا وتىرعان باۋىرلارىنا «اساتۋ» ۇسىنىپ، ادەپ كورسەتىپ، مارە-سارە بولدى.
ءسويتىپ اقجاننىڭ اۋىلعا كەلگەن ءساتىن اق اجە توي ەتىپ وتكىزدى. تويدا اقجان:
«اق اجەمىز — كۇنىمىز!
اجەنىڭ ءبىز — گۇلىمىز.
اجە، ءبىزدى قۋانتىپ،
ۇزاق ءومىر ءسۇرىڭىز!» —
دەپ، تاقپاق ايتىپ بەردى.
You Might Also Like
-
— كوزىڭىزگە قيقىم تۇسسە جوعارى كىرپىگىڭىزدى جايلاپ كوتەرىڭىز دە، كوزىڭىزدى وڭعاسولعا، جوعارىعا تومەنگە بۇرىڭىز. كوز جاسىڭىز قيقىمدى شىعارۋعا جەتپەسە، جاساندى كوز جاسىن نە تازا فيزيو...
-
اق ەشكىنىڭ قارداي اپپاق اق لاعى ەنەسىمەن بىرگە ورىستە جۇرگەن. ول جانىندا سىلدىراي اعىپ جاتقان بۇلاققا كەلىپ، ونى كەشىپ تۇرىپ سۋ ءىشتى.
