سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 5 كۇن بۇرىن)
باقا مەن بالىق

«ءوزى بالپاق، باسى جالپاق، بۇتى تالتاق» ءبىر باقا كول جاعا­سىنداعى كوگالدا جۇرگەن. ول سەكىرە-سەكىرە كول شەتىنە كەلىپ، ءمولدىر سۋعا قىزىعا قاراپ وتىردى.

سول ساتتە ونىڭ الدىنا اقشاباق دەگەن تانىس بالىعى ءجۇزىپ كەلدى. ول سۋدان باسىن شىعارىپ، اۋزىن ءبىر جاۋىپ، ءبىر اشىپ تۇرىپ:

— سالاماتسىڭ با، باقاتاي؟ — دەپ اشىق-جارقىن امانداستى.

— سالەم، اقشاباق، سالەم! — دەدى باقا دا تاماعى بۇلكىلدەپ، تار­باڭ ەتە ءبىر قوزعالىپ قويىپ.

— باقاتاي، كەشەلى بەرى كورىنبەي كەتتىڭ عوي، ءبىر جاققا باردىڭ با؟ — دەدى بالىق.

— الىس ەشقايدا بارعانىم جوق. وسى جاعالاۋداعى جايىلىمدا ءجۇردىم، — دەدى باقا.

— جايىلىمدا سەندەر وسى ءشوپ جەيسىڭدەر مە؟

— جوق، اقشاباق، بىزدەر ءشوپ جەمەيمىز.

— ەندى نە جەيسىڭدەر؟

— ءبىز كادىمگى قۇرت-قۇمىرسقا، ماسا-شىبىن، ورمەكشى-قوڭىز، شەگىرتكە-كوبەلەك سياقتى جاندىكتەردى جەيمىز. سوندىقتان دا ادام­دار ءبىزدى جىرتقىشتار قاتارىنا جاتقىزادى، — دەپ، باقا اۋزىن تامساپ-تامساپ قويدى.

— سۋدان سىرت جەردە جۇرگەندە قاتتى شولدەيتىن شىعارسىڭ­دار، ءا؟

— شولدەيمىز، ارينە.

— وسى سەندەر سۋدى جالاپ ىشەسىڭدەر مە، الدە ءسىمىرىپ ىشەسىڭدەر مە؟

— ءبىز سۋدى جالاپ تا، ءسىمىرىپ تە ىشپەيمىز.

— ەندى قالاي ىشەسىڭدەر؟ — دەدى بالىق.

— سىرتىمىزداعى جۇقا تەرىمىزبەن «ىشەمىز». ياعني ءۇستى-باسىمىز جاڭبىر جاۋىپ سۋ بولسا دا، سۋ ىشىندە ءجۇزىپ جۇرسەك تە، سۋ ءبىزدىڭ دەنەمىزگە تەرى ارقىلى سىڭەدى.

— مىنالارىڭ قىزىق ەكەن، باقاتاي! — دەپ بالىق وعان كا­دىمگىدەي تاڭعالىس ءبىلدىردى دە، ەندى باسقا ءبىر جايدى سۇرادى. — وسى ءبىز سەندەردى جاز بويى ءجيى كورەمىز دە، قىس مەزگىلىندە مۇلدە كەز­دەستىرمەيمىز. قىستا سەندەر ءبىر جاققا كەتىپ قالاسىڭدار ما؟

— جوق، اقشاباق، ءبىز ەشقايدا كەتپەيمىز. وسى ءوز مەكەنىمىزدە قىستايمىز.

— ءبىز عوي قىستا اق قار، كوك مۇز قۇرساۋلاعان سۋ ىشىندە جۇرە بەرەمىز. ال سەندەر سوندا قايدا بولاسىڭدار؟

— ءبىز بە؟ ءبىز ءبىر نارسەلەردىڭ استىنا، ىندەر مەن قۋىس-كەۋەكتەرگە كىرىپ الىپ، قيمىلسىز جاتامىز. قاقاعان ايازدا قاتىپ قالاتىن كەزىمىز دە بولادى. ءبىراق كوكتەم كەلىپ، كۇن جىلىنعاندا قايتا جاندانىپ، سىرتقا شىعامىز. جەردە جۇرەمىز، سەكىرەمىز، سۋدا جۇزەمىز. وزەن، كول، بۇلاق باسىندا بىر-بىرىمىزگە قوسىلا اندەتىپ، حور ايتامىز. مىنە، ءبىز وسىندايمىز، دوستىم.

وسى كەزدە بۇلاردىڭ قاسىنا قارماق سالىپ، بالىق اۋلاپ جۇرگەن بالالار كەلىپ قالدى. بۇلاردان قورىققان باقا شولپ ەتىپ سۋعا سەكىردى دە، بالىق تا جالت بەرىپ كوزدەن عايىپ بولدى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما