سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 5 كۇن بۇرىن)
اقساق قۇلان (ءى نۇسقا)

«سارۋالىنىڭ ارىعى دەگەن جەردە ءۇيىر-ۇيىر قۇلان جاتىر» دەگەن حاباردى ەستىپ جوشى حاننىڭ جالعىز ۇلى ءوزىنىڭ قۇرالايدى كوزگە اتقان مەرگەندەرىمەن جولعا شىعىپتى. حاننىڭ ۇلى قۇلاندى كورگەننەن كەيىن، ۇستىنە قىزىل شەكپەن كيىپ، قولىنا قارۋىن الىپ، وردالى قۇلانمەن جالعىز ايقاسپاقشى بولىپ، باسقالارعا توقتاۋ سالادى. باسقا قۋ شوقايلى سۇر مەرگەندەر ساي-سايدىڭ تاساسىمەن بەت-بەتىنە اڭ اۋلاپ كەتەدى. سول كەزدە ءۇيىر ىشىنەن حاننىڭ بالاسىنا قارسى شاپقان جالعىز قۇلان جەر تارتىپ، پىسقىرىپ حاننىڭ بالاسىن اينالا شاۋىپ ويقاستاپ وتكەندەي بولادى. جەر بەتىن قارا تۇنەك تۇمان باسادى. مەرگەندەر بىر-بىرىنەن اداسادى. ءسويتىپ جۇرگەندە، ءبىر قۇدىرەتتى وكتەم داۋىس: «قۋ شوقايلىدان قاشا ءجۇرىڭ، قىزىل شەكپەندىنىڭ ءۇستىن باسا ءجۇرىڭ!» — دەپ جار سالىپ وتەدى. وسى وكتەم ۇننەن كەيىن لەزدە قاراڭعى تۇنەك سەيىلىپ، جەر بەتى جاپ-جارىق بولىپ شىعا كەلەدى. ەندى مەرگەندەر كەلىپ قاراسا، ويناق سالعان قۇلان دا جوق، ونىمەن ايقاسقان حاننىڭ بالاسى دا جوق. مەرگەندەردىڭ تاپقانى حاننىڭ بالاسىنىڭ جالعىز شىناشاعى ەكەن. سول شىناشاقتى الىپ، ولار اۋلىنا قايتادى.

حان ءوزىنىڭ بالاسىنىڭ ورالماعانىنا كۇيىنىپ قاھارىنا ءمىنىپ، ەلگە جارلىق ايتادى:

— مەنىڭ بالام امان-ەسەن ورالاتىن بولسىن! بالامنىڭ سۋىق حابارىن ەستىمەيتىن بولايىن. كىمدە-كىم «ءولدى» دەگەن حابار ايتسا، كومەيىنە قورعاسىن قۇيعىزامىن. بالامنىڭ ءبىر حابارىن ەستىمەيىنشە، ازىق-تۇلىك بەرۋ توقتاتىلسىن، — دەپ حابارلاپ، بۇك ءتۇسىپ جاتىپ الادى. حابارشى بولىپ حاننىڭ الدىنا بارۋعا جان شىقپايدى. ءسويتىپ، قالىڭ ەل قاتتى تورىعىپ، كۇيزەلىپ تۇرعاندا كەربۇقا دەگەن دومبىراشى شىعىپ:

— بالاسىنىڭ ءولىمىن دومبىرامەن مەن ەستىرتەيىن، — دەپ ءدۇيىم جۇرتتى وزىنە قاراتادى. حاننىڭ بوساعاسىنا كەلىپ، تىزەلەپ وتىرىپ ءبىر كۇي باستايدى. بۇل كۇيى قۇلاننىڭ ءجۇرىسى مەن ايبار شەككەن ءساتىن سۋرەتتەيدى. ەكىنشى كۇيىن شالادى. بۇل كۇيدە حان بالاسىنىڭ قازا بولعانى انىق ايتىلادى. سوندا مۇنى تۇسىنگەن حان باسىن كوتەرىپ:

— سەنىڭ مىنا كۇيىڭ «بالاڭ ءولدى، جوشى حان» دەپ تۇر عوي، —  دەپ ءتىل قاتادى. سوندا كەربۇقا:

— ەي، تاقسىر! بالاڭىزدىڭ ولگەندىگىن ءوز اۋزىڭىزدان ەستىپ وتىرمىن، — دەپتى. سوندا، حان قاتتى قاپالانىپ: «قاپ، مەن سوزدەن جىعىلدىم. قورعاسىندى دومبىرانىڭ كومەيىنە قۇيىڭدار! دومبىراشىنى ايداھار الدىنا اپارىپ تاستاڭدار! جىلان جۇتسىن» دەپ بۇيىرعان ەكەن. دومبىراشى جىلاننىڭ الدىندا دا كۇي تارتادى. جىلان كۇيگە بالقىپ، باۋىرىن جازىپ، تۇمسىعىمەن، جۇدىرىقتاي التىندى كۇيشىنىڭ الدىنا دومالاتىپ اكەپ تاستايدى. كەربۇقا ولىمنەن قۇتىلىپ، ەڭىرەگەن ەلدىڭ باتاسىن الىپ، ولجاعا باتىپ، جونىنە كەتەدى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما