ايتىلماعان وتىرىك
نۇراي وتە ەلگەزەك قىز. ۇلكەندەردىڭ ءبىرى: «كىم ءۇي تازالايدى، كىم توسەك جينايدى نەمەسە كىم ىدىس-اياق جۋادى؟» — دەسە، «مەن» دەپ ءبىرىنشى بولىپ قول كوتەرىپ، كومەككە كەلەدى.
مىنە، ول بۇگىن دە ناعاشى اجەسىنىڭ قاسىنان تابىلدى. اجەسىنىڭ ءبىر شۇعىل جۇمىسى شىعىپ، قولىنداعى شارۋانى نۇرايعا تاپسىردى دا، اسىعىس كيىنىپ، شىعىپ كەتتى.
نۇراي شىنى-اياقتى جۋۋعا كىرىستى. تازارعان ىدىستاردى جايلاپ ورنىنا قويدى. ءبىر شاشكەنىڭ سىرتىنداعى داقتىڭ كەتپەي قالعانىن بايقادى. ونى ىسقىشپەن سۇرتە سالماق بولدى. قاتتى ۇستادى، الدە قاتتى ىستى، بىلمەي قالدى، كەنەت شاشكە ەكىگە ءبولىندى دە قالدى.
نۇراي ساسىپ قالدى. قالاي بولدى بۇل؟ اجەسى «كىم سىندىردى» دەسە، نە دەيدى ەندى؟ «جاناي سىندىردى» دەپ، ىنىسىنە جابا سالايىن دەسە، ۇيدە وزىنەن باسقا ەشكىم جوق.
قوقىس سالاتىن شەلەككە لاقتىرا سالايىن دەپ ءبىر وقتالدى دا، اجەسى كورىپ قوياتىنىن ويلاپ، بوگەلىپ قالدى. نە ىستەسە ەكەن؟ ال بۇل اجەسى جاقسى كورەتىن شاشكە بولىپ قالسا-شە؟ ىزدەسە، سۇراسا، نە ايتۋى كەرەك؟
اجەسى قاباعى قالىڭ، كوزى وتكىر، سۇستى كىسى بولاتىن. جايشىلىقتا وتە مەيىرىمدى بولعانىمەن، اشۋى كەلسە، بارلىعى قايمىعاتىن. سونى ويلاپ نۇراي ءتىپتى دە جايسىزدانا ءتۇستى. ءسويتىپ تۇرعاندا سىرتتان كەنەت اياق تىقىرى ەستىلدى. اجەسى ەكەن، جايلاپ باسىپ كىرىپ كەلە جاتتى. نۇرايدىڭ جۇرەگى اتقالاقتاي ءتۇستى.
— نۇراي، قايداسىڭ؟ — دەدى اجەسى ىشكە ەنگەن سوڭ.
انشەيىندە «اجە، مەن مۇندامىن» دەپ، الدىنان جۇگىرىپ شىعاتىن نۇراي ءۇنسىز قالدى.
اجەسى ەندى اسۇيگە بۇرىلدى.
— نۇراي؟
ەسىك قاراپ تۇرعان نۇراي قولىنداعى ەكى بولىنگەن شاشكەنى اجەسىنە قاراي ۇسىنا بەردى.
— كىم سىندىردى؟ — دەدى اجەسى تاڭىرقاپ.
— مەن، — دەدى نۇراي داۋىسى دىرىلدەپ. ارتىنشا ءوز-وزىن توقتاتا الماي جىلاپ جىبەردى.
— نە بولدى؟ — دەدى نە بولعانىن تۇسىنبەگەن اجەسى ودان ارى تاڭىرقاپ.
— مەن… بايقاماي… شاشكەنى سىندىرىپ الدىم، اجە…
— ەشتەڭە ەتپەيدى، قۇلىنىم! — دەدى اجەسى ءمان-جايدى بىلگەن سوڭ نۇرايدى باۋىرىنا تارتىپ. — جىلاما! ەشتەڭە ەتپەيدى. قايتا سەنىڭ شىندىقتى ايتقانىڭا ريزا بولىپ تۇرمىن! اقىلدى بالالار ەشۋاقىتتا وتىرىك ايتپايدى. قورىقسا دا ايتپايدى…
بۇل ءسوزدى ەستىگەن نۇراي اجەسىن جاقسى كورگەنى سونشا، ەتەگىنە ورالىپ، قۇشاقتاي الدى.
سالدەن سوڭ:
— ەشۋاقىتتا وتىرىك ايتپا! وتىرىك ايتقان بالاعا دوستارى سەنبەيتىن بولادى،— دەگەن اجەسىنىڭ مەيىرىمدى ءسوزى كەلدى قۇلاعىنا.
نۇراي جىلاپ تۇرىپ باسىن يزەدى.
You Might Also Like
-
الاقانداي اينا مەن تiلدەي تاراق ءسال جەردە سوزگە كەلiپ قالدى. اينا ايتتى:
-
ءبىز ۋاقىتتى باقىت دەپ جاتامىز. وسى بەرىلگەن باقىتتى ءتيىمدى ءارى پايدالى وتكىزۋ ءوز قولىمىزدا. ءبىراق قازىرگى جاس ءوسپىرىم، مەكتەپ قابىرعاسىنداعى وقۋشىلارىمىز، ءتىپتى 5 – 6 جاستاعى بالالار دا...
