دوس ىزدەپ ءجۇرمىن
ءۇش كورىنىستى قويىلىم
قاتىسۋشىلار:
دوسبول
عالىمجان
سابىرحان
ادىلبەك
زالداعى داۋىستىڭ يەسى (اقىلبەك)
ءبىرىنشى بۇزىق بالا
ەكىنشى بۇزىق بالا
ءبىرىنشى كورىنىس
مەكتەپ اۋلاسى. ساباق اياقتالىپ، قوڭىراۋ سوعىلادى.
ىشتەن جۇگىرە شىققان وقۋشىلار ەكى-ەكىدەن، ۇش-ۇشتەن، تورت-تورتتەن قوسىلىپ، ۇيدى-ۇيلەرىنە تاراي باستايدى. سىنىپتاستارىنىڭ سوڭىنان ەرىنە باسقان دوسبول ساحنانىڭ ورتاسىنا توقتاپ، ۇزاپ كەتكەن بالالاردىڭ ارتىنان قيقارلانا قاراپ تۇرادى. كيىمدەرى القام-سالقام.
دوسبول (قيتىعا). قاراي گور وزدەرىن، ءبارىنىڭ دوستارى بار! دوسى جوق تەك مەن عانا شىعارمىن؟! سوندا مەنىڭ اتىمدى دوسبول دەپ قويعان اتامنىڭ ءسوزى بوس ساندىراق بولعانى ما؟! «بالا نەگىزىنەن اتىنا سايكەس وسەدى. وسىدان كورەسىڭ، قالقام، سەنىڭ دوستارىڭ وتە كوپ بولادى! ال دوسى كوپ جان ومىردە ەڭ ارداقتى ادام! بابا-لارىمىز دا «اعاش – تامىرىمەن، ادام دوسىمەن مىقتى» دەگەن وسيەت قالدىرعان عوي» – دەپ وتىراتىن ءۋاجى قايدا قالماق؟! الدە، اتام قاتەلەستى مە ەكەن؟! جو-جوق، مەنىڭ اتامنىڭ قاتەلەسۋى مۇم-كىن ەمەس!.. قىرىق جىل مەكتەپتە بالا وقىتقان ادام قالايشا قاتەلەسپەك؟! قاتەلەسپەسە كەرەك-تى!.. اسىرەسە بالا تاربيەسىنە بايلانىستى قاتەلەسپەۋى ءتيىس قوي!.. ەندەشە، ماعان بالالارمەن دوستاسىپ، دوستارىمدى كوبەيتۋگە، ءسويتىپ، مىقتىلاردىڭ مىقتى-سى اتانۋىما كىم بوگەت؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. استە، «نە بوگەت؟!» دەگەنىڭ دۇرىس-اۋ!..
دوسبول (جاقتىرماي). ءاي، ول قايسىڭ، مەنى تۇزەتىپ جاتقان؟! (داۋىس شىققان جاققا جالت قارايدى.)
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. مەن عوي! (قالىڭ كىتاپ قولتىقتاعان بالا ورنىنان ۇشىپ تۇرادى.)
ساحنادان تومەنگە سەكىرىپ تۇسكەن دوسبول ونىڭ قاسىنا جەتىپ بارادى. جۇدىرىعىن ءتۇيىپ، سەس كورسەتەدى.
دوسبول (قوقيلانىپ). ءاي، كەششە، مەنى سەن تۇگىلى، قىزمەت بابىمەن ۇيدەن گورى شەتەلدە كوبىرەك جۇرەتىن بيزنەسمەن اكە-شەشەم دە تۇزەتپەيدى! ولاردىڭ ۇستانىمى بويىنشا، بالا ەمىن-ەركىن ءوسۋى ءتيىس! ال سەن مەنىڭ ەركىندىگىمە قول سۇقپاقسىڭ! بۇنىڭ جارامايدى!.. قانە، بىلگىشسىنبەي وتىر ورنىڭا! ايتپەسە-م!.. (جۇدىرىعىن بالانىڭ تۇمسىعىنا تاقايدى.)
بالا ەرەگىسكە بارماي بىردەن ورنىنا وتىرادى.
«جەڭىسىنە» ماساتتانعان دوسبول الشاق باسىپ، ساحناعا بەتتەيدى. انادايدان مەكتەپتەن بالالاردىڭ ەڭ سوڭى بولىپ شىققان عالىمجاندى كورىپ، قۋانىپ كەتەدى.
دوسبول (وزىنە-وزى). وھو-و، انە عالىمجان كەلە جاتىر! شىركىن-اي، ەگەر وسى بالامەن دوستاسسام عوي!.. ءوزى وقۋ وزاتى، ساباقتىڭ ءبارىن تەك بەسكە وقيدى! بىلايشا ايتقاندا، ۇيدەگى اقىلشى اجەمنىڭ ناق ويىنان شىققانداي بالا! وسىدان تۋرا ءبىر جىل بۇرىن دۇنيەدەن وتكەن شالىنىڭ ءسوزىن ۇنەمى ءتىرىلتىپ جۇرەتىن اجەم: «اينالايىن قۇلىنىم، «دوسسىز ادام – تۇزسىز اس» دەگەن، جارىقتىق اتاڭ وتە دۇرىس ايتاتىن، دوسىڭنىڭ كوپ بولعانى جاقسى. تەك سول دوستى تاڭداي ءبىلۋ كەرەك. بىلە بىلسەڭ، جاقسى دوس عانا ابىرويىڭا ابىروي قوسادى! سوندىقتان ساباقتى ۇزدىك وقيتىن، ءتارتىبى ءتۇزۋ، ءادىل، ويلى بالالارمەن دوس بولعايسىڭ!» دەپ كۇنىنە الدەنەشە رەت قايتالاۋدان ەش جالىقپايتىنى قايدا. مىنە، مىنا عالىمجان وسىعان ءدوپ كەلەدى!.. (كوزىلدىرىكتى، ۇلكەن سومكە ارقالاعان عالىمجانعا جاقىندايدى.)
عالىمجان (تاڭىرقاي). سەن نە ءالى ۇيىڭە قايتپاعانسىڭ با؟! بالالاردىڭ ءبارى الدەقاشان تاراپ كەتتى عوي... الدە بىرەۋدى كۇتىپ ءجۇرسىڭ بە؟
دوسبول (شىمىرىكپەستەن). ءيا، سەنى كۇتتىم!
عالىمجان. مەن اپايدان قوسىمشا تاپسىرما الۋعا كىدىرگەن ەدىم... ال ءوزىڭ مەنى نە ءۇشىن توستىڭ؟
دوسبول (توتەسىنەن). عالىمجان، كەل، ەكەۋمىز دوس بولايىقشى!.. (وڭ قولىن ۇسىنادى.)
عالىمجان (ساسقالاقتاپ). س-سوندا ق-قالاي... ءقازىر قول الىس-ساق، اياق استىنان دوس بولا كەتەمىز بە؟!
دوسبول. ارينە، قول الىسقانىمىز، دوستىعىمىزدى بەكىتكەنىمىز بولادى!
عالىمجان (قولىن ارتىنا جاسىرىپ). قىزى-ى-ق... مەن مۇن-دايدى بىلمەيدى ەكەنمىن...
دوسبول. وي، سەن بىلمەيتىن نارسەلەر كوپ قوي!.. سەن ساباق-ساباق دەپ تالاي قىزىقتان قۇر قالىپ ءجۇرسىڭ عوي!.. ەگەر وسىدان ەكەۋمىز دوستاسساق، مەن ساعان نەبىر قىزىقتاردى كورسەتەر ەدىم! تۋرا اۋزىڭدى اشىپ، كوزىڭدى جۇماسىڭ!..
عالىمجان (ەكىۇشتىلاۋ). ا-ا... ولارىڭ قايدا؟!.
دوسبول. وسىندا-ا... قالانىڭ ىشىندە!.. ەگەر دوستاستىق دەپ قو-لىڭدى بەرسەڭ، ءدال ءقازىر تارتىپ كەتەمىز!.. ال اقشا جاعىنان قام جەمە، مەندە جەتىپ-ارتىلادى! (وڭ قولىن جانە ۇسىنادى.)
عالىمجان (تارتىنشاقتاپ). جو-و-ق!.. مەن تاپ ءقازىر ەش-قايدا بارا المايمىن، ەرتەڭگى ساباققا دايىندالۋىم كەرەك. سوسىن الگىندە اپايدان العان قوسىمشا تاپسىرمانى ورىندايمىن. ۋاقىتىم قالسا، كەشە مامام ساتىپ اپەرگەن تانىمدىق كىتاپتاردى وقۋعا كىرىسەمىن.
دوسبول. ايتتىم عوي، سەنىكى تەك ساباق وقۋ، كىتاپ وقۋ... باسقا ەشتەڭە بىلمەيسىڭ!
عالىمجان (كوزىلدىرىگىن تۇزەپ). جارايدى، سەن رەنجىمە، مەن ۇيگە كەتتىم. (قولىن بۇلعاپ ۇزاي بەرەدى.)
دوسبول. قاراي گور مۇنى، كەيىن وسكەندە اتىنا سايكەس دۇردەي عالىم بولعىسى بار-ay؟! (باسىن قاسىپ، ويلانىپ قالادى.)
ەكىنشى كورىنىس
سپورت الاڭى. قولدارىنا سپورت جابدىقتارىن ۇستاعان بالالار ەكى-ەكىدەن، ۇش-ۇشتەن، تورت-تورتتەن بىرىگىپ، ءار ءتۇرلى ويىندار ويناۋعا كىرىسەدى. سوپايىپ جالعىز قالعان دوسبول تىپىرشىپ، مازاسىزدانا باستايدى.
دوسبول. مىنە، تاعى دا جالعىز قالدىم!.. (جان-جاعىنا الاقتاي قارايدى.) وسى جالعىز قالماۋ ءۇشىن نە ىستەسەم ەكەن، ا؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ول ءۇشىن... (قالىڭ كىتاپ قولتىقتاعان بالا ورنىنان ۇشىپ تۇرادى.)
دوسبول (ءسوزىن ءبولىپ). ءوي، تاعى دا سەن بە؟! (جۇدىرىعىن تۇيەدى.) قانە، بىلگىشسىنبەي وتىر ورنىڭا! ايتپەسە-ە-م!.. (سول اياعىن شىرەنە تەۋىپ قالادى.)
بالا ەش قارسىلاسپاستان ورنىنا وتىرا كەتەدى. ايتقانىن بۇلجىتپاي ورىنداتقانىنا ماسايراعان دوسبول باسىن كەكجيتىپ، ساحنادا ارلى-بەرلى جۇرەدى. ءبىر كەزدە الاڭعا جاقىنداعان سابىرحاندى كورىپ، كوزى جايناپ كەتەدى.
دوسبول (وزىنە-وزى). ۋرا-ا، ءقازىر سابىرحان ەكەۋمىز وينايمىز!.. مىنە، ناعىز دوستاسۋعا لايىق بالا! سىنىپتاعى ەڭ ءتارتىپتى وقۋشى عوي. اپايدىڭ وعان ريزا بولاتىندىعى سونشالىق، «ءوزى ءبىر قىزداي بالا!» – دەپ ۇنەمى اۋزىنان تاستامايدى. جالپى، بۇل بالانىڭ دا اقىلشى اجەمنىڭ كوزقاراسىنا ۇيلەسە كەتەرى انىق.
دوسبول جۇلقىنا سەكەڭدەپ، قولىنا دوپ ۇستاعان سابىرحاننىڭ قاسىنا جەتىپ بارادى. سول زامات ءبىر بۇيىردەن شىعا كەلگەن ەكى ەرەسەكتەۋ بالا سابىرحانعا تيىسە كەتەدى.
ءبىرىنشى بۇزىق بالا. ءيا، بالاقاي، مىناۋىڭ نە زات ءوزى؟! (سابىر-حاننىڭ قولىنداعى دوپتى تارتىپ الىپ، شىر اينالدىرا «زەرت-تەۋگە» كىرىسەدى.)
سابىرحان. د-دوپ ق-قوي...
ءبىرىنشى بۇزىق بالا (ەجىرەيىپ). قوي، ەي، مىناۋىڭ دوپقا ءتىپتى ۇقسامايدى عوي!
ەكىنشى بۇزىق بالا (شۇقشيا ءۇڭىلىپ). ءيا، دۇرىس ايتاسىڭ، بۇل دوپ ەمەس!
دوسبول (ۇناتپاي). سوندا بۇل نە سەندەرشە؟!
ءبىرىنشى بۇزىق بالا. الدىمەن تەكسەرۋ كەرەك!..
ەكىنشى بۇزىق بالا. راس، تەكسەرمەي ءدال ايتۋ قيىن!..
ءبىرىنشى بۇزىق بالا. دۇرىس ايتاسىڭ، انىق-قانىعىنا كوز جەتكىزۋ ءۇشىن، ەڭ الدىمەن تەكسەرىپ كورەمىز!.. (قالتاسىنان ءبىز شىعا-رادى.) ەگەر دوپ بولسا، ءقازىر ءبىز سۇققاندا ىشىندەگى جەلى شىعۋى ءتيىس!.. (دوپتى تەسۋگە وقتالادى.)
دوسبول. ەي، توقتا-ا! (اتىلىپ بارىپ بالانىڭ قولىنا جار-ماسادى.)
ءبىرىنشى بۇزىق بالا. ەگەر توقتاماسام شە؟!
دوسبول. قولىڭداعى ءبىزدى سەنىڭ قارنىڭا تىعامىن!
ەكىنشى بۇزىق بالا. ءوي، مىناۋىڭ اجەپتەۋىر باتىر سياقتى عوي! قانە، بۇنى دا تەكسەرىپ جىبەرەيىكشى!..
ەكى بۇزىق دوسبولدى ورتاعا الىپ، تومپەشتەي جونەلەدى. دوسبول دا وڭاي شاعىلاتىن جاڭعاق ەمەس ەكەنىن بايقاتىپ، توبەلەسكە قايمىقپاي كىرىسەدى. سابىرحان ەكى جاقتى اراشالاپ، شىر-پىر بولادى.
سابىرحان. بالالار-اۋ، سەندەردىڭ بۇلارىڭ نە، سەبەپسىزدەن-سەبەپسىز ءتيىسىپ! ەگەر سەندەرگە قاجەتى دوپ بولسا، توبەلەسسىز-اق الىڭدارشى!..
دوسبول (قاسارىسىپ). نەگە الادى ەكەن، المايدى! دوپ بىزدىكى!..
سابىرحان. جوق، دوپ مەنىكى! سوندىقتان مەن ونى ءوز ەركىممەن بەرىپ تۇرمىن!..
ءبىرىنشى بۇزىق بالا. ە، باسە، تۇيسىگى بار بالا وسىلاي ىستەسە كەرەك-تى!.. (ەكى بالا دوپتى العان سوڭ قارق-قارق كۇلىپ، جوندەرىنە كەتەدى.)
دوسبول. سابىرحان، سەن نە انالاردان زارەڭ قالمادى ما؟!
سابىرحان. جوق.
دوسبول. ءجا، مويىنداۋعا ۇيالىپ تۇرسىڭ عوي!.. ودان دا كەل، ەكەۋمىز دوس بولايىق! سوندا بۇزىق بالالاردىڭ بىردە-بىرىنىڭ ساعان سوقتىقپاسىنا مەن كەپىل!
سابىرحان. دوسبول، مەن ءدال سەن ويلاعانداي تىم ءالسىز ەمەسپىن، ءوز-وزىمدى قورعاۋعا شامام جەتەدى. تەك مەن ءاردايىم تىنىشتىقتى قالايمىن، كەز كەلگەن ماسەلەنى بەيبىت جولمەن شەشۋگە تىرىسامىن!
دوسبول (مۇقاتا). پاي-پاي، قانداي اسقاق، قانداي اسەرلى سوزدەر!
سابىرحان. سەن، بالكىم، مىسقىلداپ تۇرعان شىعارسىڭ؟! ءبىراق بۇل مەنىڭ شىن ءسوزىم! (نىق-نىق باسىپ، جونىنە كەتەدى.)
دوسبول (وزىنە-وزى). دەگەنمەن دە، ءوزى وتە ۇستامدى ەكەن!.. (جەل-كەسىن قاسىپ، ويلانىپ قالادى.)
ءۇشىنشى كورىنىس
كوپقاباتتى بيىك ۇيلەردىڭ اۋلاسى. ءار تۇستان جۇگىرە شىققان بالالار ەكى-ەكىدەن، ۇش-ۇشتەن، تورت-تورتتەن توپتاسىپ، جان-جاققا تاراپ جاتادى. ارقالارىندا ساياحاتقا ارنالعان جول سومكەلەرى بار. كەيبىرەۋلەرى قولدارىنا بالىق اۋلايتىن جابدىقتار ۇستاعان. ءبىر شەتتە ۇيالى تەلەفونى ارقىلى ەستىلگەن الدەبىر داڭعازا مۋزىكاعا ەلتىگەن دوسبول سەلكىلدەپ بيلەپ ءجۇر. بالالار ۇزاپ كەتكەن كەزدە دوسبول جالعىز قالادى.
دوسبول(قاپالانىپ). قاراشى بۇلاردى، ءتىپتى بىرەۋى قاسىنا ەرتەيىن دەمەيدى عوي!.. (پاۋزا.) تۋ-ۋ، وسىلاردىڭ قاتارىنا قوسىلۋ ءۇشىن نە ىستەسەم ەكەن، ا؟! (شالبارىنىڭ ىشقىرىن كوتەرىپ، قايتا-قايتا مۇرنىن تارتادى.)
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ول ءۇشىن... (قالىڭ كىتاپ قولتىقتاعان بالا ورنىنان ۇشىپ تۇرادى.)
دوسبول (جاقتىرماي). قاپ، جانە سەن بە؟! كوپ بىلگىشسىنبەي وتىرشى ورنىڭا! الدە، جۇدىرىق يىسكەگىڭ كەلىپ تۇر ما؟! (وكىرەڭدەپ سەس كورسەتەدى.)
بالا بىردەن ورنىنا وتىرادى. وسى كەزدە اۋلاعا ادىلبەك جۇگىرە شىعادى.
دوسبول(وزىنە-وزى). الاقاي، ماعان دا سەرىك تابىلدى!.. مىنە، ناعىز دوس بولاتىن بالا وسى ادىلبەك قوي! ءبىزدىڭ سىنىپتاعى ەڭ ءادىل، ەڭ ادال وقۋشى! وسىدان كورەسىڭدەر، ادىلبەك اقىلشى اجەمە دە ۇنايتىن بولادى!.. (توڭقالاڭ اسىپ، سىنىپتاسىنىڭ جانىنان ءبىر-اق شىعادى.)
ادىلبەك دوسبولدى كورىپ، ءسال كىدىرەدى.
دوسبول. Ay، ادىلبەك، ەكپىنىڭ تىم قاتتى عوي، جول بولسىن؟!
ادىلبەك. اپايدىڭ ۇيىنە بارا جاتىرمىن...
دوسبول. ج-جاي ما؟!
ادىلبەك قولىنداعى تومپيعان ءامياندى كورسەتەدى.
دوسبول (تاڭىرقاپ). ب-بۇل نە-ە؟!
ادىلبەك. ءاميان عوي... كەشە كەشكىسىن جولدان تاۋىپ الدىم...
دوسبول. ىشىندە اقشاسى بار ما؟!
ادىلبەك. بار...
دوسبول. قانشا-ا؟!
ادىلبەك. ب-بىلمەيمىن... س-ساناعان جوقپىن...
دوسبول. ادىلبەك، سەن قانداي قىزىقسىڭ؟! سەن نە «تاپقان – تاپقاندىكى، ەشكى – باققاندىكى» دەگەندى بىلمەيسىڭ بە؟!
ادىلبەك. جوق، مەن ولاي ىستەي المايمىن!
دوسبول (كوزدەرى جايناپ). ەندەشە ماعان بەر، مەن-اق ىستەپ بەرەيىن!.. ەسەسىنە، ەكەۋمىز دە قارىق بولامىز!..
ادىلبەك (شوشىنا). جوق، مەن بۇعان كەلىسپەيمىن! سەن مەنى ۇرلىققا يتەرمە!
دوسبول. م-ماقاۋ، بۇل ۇرلىق ەمەس!.. ۇرلىق دەيتىندەي سەن بىرەۋ-دىڭ قالتاسىنا تۇسكەلى تۇرعان جوقسىڭ عوي!..
ادىلبەك. ءبارىبىر، بىرەۋدىڭ اقشاسىن رۇقساتسىز پايدالانا المايمىن! مەن ءامياندى اپايعا اپارىپ بەرەمىن، ال ول كىسى يەسىنە قايتارادى!
دوسبول. اقىما-ا-ق!.. سەن باس پايداسىن بىلمەيتىن بارىپ تۇرعان اقىماقسىڭ!..
ادىلبەك. م-مەيلى... مەن كەتتىم!.. (ءامياندى قىسا ۇستاپ، جۇگىرە جونەلەدى.)
دوسبول (وزىنە-وزى). قاپ-پ، مىنا ادىلبەككە دوستاسۋ تۋرالى ايتۋدى ۇمىتىپ كەتىپپىن عوي!.. (سانىن سوعادى.)
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ول ءبارىبىر سەنىمەن دوستاسپاس ەدى!.. (قالىڭ كىتاپ قولتىقتاعان بالا ورنىنان ۇشىپ تۇرادى.)
دوسبول. نەگە-ە؟! (داۋىس يەسىنە جالت قارايدى.)
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ەگەر سەن اقىلشى اجەڭ ايتقانداي جاقسى بالالارمەن دوستاسقىڭ كەلسە...
دوسبول (شىدامسىزدانا ءسوزىن ءبولىپ). كەلگەندە قانداي!..
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ەندەشە، ول ءۇشىن سەن...
دوسبول ساحنادان سەكىرىپ ءتۇسىپ، بالانىڭ قاسىنا جەتىپ بارادى.
دوسبول (جەر تەپسىنىپ). ءاي، سەن مانادان بەرى «ول ءۇشىن... ول ءۇشىن...» دەپ مەنىڭ ميىمدى ابدەن شاعىپ ءبىتتىڭ عوي! ادامدى تيتىقتاتپاي ايتساڭشى، ول ءۇشىن نە ىستەۋىم كەرەك؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ءوزىڭ عوي قايتا-قايتا اۋزىمدى جاۋىپ، سويلەتتىرمەي قويعان! ەگەر تىڭدايتىن بولساڭ، ايتايىن!..
دوسبول. ايت-ت!..
قالىڭ كىتاپ قولتىقتاعان بالا دوسبولدىڭ قولىنان ۇستاپ، ساحناعا جەتەلەپ شىعادى.
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ول ءۇشىن!.. ول ءۇشىن سەن وزگەرۋىڭ كەرەك!.. (سوزىنە ەرەكشە ءمان بەرىپ، وڭ قولىنىڭ سۇق ساۋساعىن جوعارى كوتەرەدى.)
دوسبول (تاڭىرقاي). ق-قالاي؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ناقتىراق ايتقاندا، ناعىز جاقسى بالاعا اينالۋىڭ قاجەت! ال جاقسى بالامەن دوستاسقىسى كەلەتىندەر وتە كوپ بولادى!
دوسبول. ا-ا... عالىمجان، سابىرحان، ادىلبەك شە؟! ولار دا مەنىمەن دوستاسا ما؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ارينە، دوستاسادى! دوستاسقاندا دا، ءتىپتى قۋانا-قۋانا دوستاسادى!
دوسبول. وي، قانداي كەرەمەت! (قولىن شاپالاقتاپ جىبەرەدى.) تەك-ك... الگى سەن ايتقان «وزگەرۋ» مەنىڭ قولىمنان كەلەر مە ەكەن؟! (تومسىرايادى.)
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. البەتتە، كەلەدى! ەڭ باستىسى، سەن ىشتەي «مەن بۇگىننەن باستاپ وزگەرەمىن!» دەپ ۇزىلدى-كەسىلدى شەشىم كابىلداۋىڭ شارت. ال سوسىن، ونى جۇزەگە اسىرۋدى ەكەۋلەپ قولعا الامىز. مەن ساعان كومەكتەسەمىن!
دوسبول. راس ايتاسىڭ با؟! سەن ماعان كومەكتەسەسىڭ بە؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. ءسوزىم – ءسوز! مەن ءارقاشاندا سوزىمدە تۇرامىن!
دوسبول. تۋ-ۋ، سەن قانداي جاقسى بالاسىڭ! شىركىن-اي، ەكەۋمىز دوس بولساق قوي!..
زالداعى داۋىستىڭ يەسى. نەسى بار، وزگەرۋگە بەلىن بەكەم بۋعان بالامەن دوستاسۋعا دا بولادى!
دوسبول. الاقاي، مەنىڭ دوسىم بار!.. مەن وزىمە دوس تاپتىم!..
ەكى بالا ءتوc ءتۇيىستىرىپ، ءقۇشاقتاسا كەتەدى. دوستار تۋرالى ءان ورىندالادى. كۋانىشى قوينىنا سىيماعان دوسبول ساحنادان سەكىرىپ ءتۇسىپ، ەسىككە قاراي تۇرا جۇگىرەدى.
دوسبول. اجە، ەستيسىز بە، مەنىڭ دوسىم بار!.. ءوزى سونداي اقىلدى بالا!.. اتى-ى... (كىلت توقتاپ، سامايىن قاسيدى. دوسىنىڭ اتىن ءالى سۇراماعانى ەسىنە ءتۇسىپ، كەرى جۇگىرەدى.)
ەكى دوس ساحنا تورىندە تاعى دا قۇشاقتاسادى.
دوسبول (قىسىلا ىڭعايسىزدانىپ). ايتپاقشى، سەنىڭ اتىڭ كىم ەدى؟!
زالداعى داۋىستىڭ يەسى (اقسيا كۇلىپ). اقىلبەك! مەنىڭ اتىم اقىلبەك!
دوسبول (تاڭىرقاي). ءوي، سەن دە اتىڭا ساي بالا ەكەنسىڭ عوي!..
اقىلبەك (زالداعى داۋىستىڭ يەسى). ەندى كوپ ۇزاماي سەنىڭ دە دوستارىڭ كوبەيىپ، سەن دە دوسبول دەگەن اتىڭا ساي بولاسىڭ!
دوسبول. راقمەت، اقىلبەك!.. دەمەك، اتام قاتەلەسپەپتى عوي!.. ءيا، مەنىڭ اتام قاتەلەسپەگەن ەكەن!
مۋزىكا. ەكى بەتى الاۋلاپ، كوزدەرى ۇشقىنداعان دوسبول زال ارقىلى (بۇل جولى ەسكى ادەتىنشە ساحنادان تىكە سەكىرمەي، باسپالداقپەن اينالىپ ءوتىپ) سىرتقى ەسىككە قاراي تۇرا جۇگىرەدى.
دوسبول (جانى جادىراپ). ا-اجە، مەنىڭ دوسىمنىڭ اتى اقىلبەك!.. ول ءوزى سونداي ا-اقىلدى بالا-ا!..
اقىلبەك قولىنداعى قالىڭ كىتابىن اشىپ، جازۋعا ىڭعايلانادى.
اقىلبەك (زالداعى داۋىستىڭ يەسى). ءيا، تۇزەلۋگە بەت بۇرعان جانە ءبىر بالانىڭ ەسىمىن كيىز كىتاپقا جازىپ قويايىن! (جازادى.)
شىمىلدىق
You Might Also Like
-
قازىرگىدەي ءبىلىمنىڭ ءقادىرى بارىنشا ارتقان، اقپاراتتى تەحنولوگيالار زامانىندا ەلىمىزدە جوعارى ءبىلىم بەرۋمەن اينالىساتىن مەكەمەلەر از ەمەس – بۇل، ارينە زاڭدى قۇبىلىس. الايدا سول تولىپ جاتقان وق...
