InfoHub Logo

قارىنداسىم 9-سىنىپتى شاما-شارقىنشا ءبىتىرىپ، اكە-شەشەمىز وتباسىمىزبەن اقىلداسىپ وقۋعا جىبەرەمىز دەپ شەشكەن سوڭ مەكتەپتەن اتتەستاتىن الىپ كەلدى. 4 پەن 5ء-ى ارالاس. «شىعارما جازا الماي ءجۇرىپ ادەبيەتتەن قالاي 5-كە شىقتىڭ-ەي؟!» دەپ قويامىن. قۋ ءتىلدى قارىنداسىم قويا ما؟ «مەن قالاي 5-كە شىقپايمىن ادەبيەتتەن؟ اعايىم، بىرىنشىدەن، تۋىسقان، ەكىنشىدەن سىنىپ جەتەكشىم بولسا!» 

ءبىزدىڭ نوقاتتاي جەتىستىگىمىزدى نوتاداي ۇلكەيتىپ جىبەرەتىن اكە-شەشەمىز ادەتتەگىدەي تاپشىلىقتىڭ ەمشەگىن ءيىتىپ، الدەبىر بۇرىشىندا قالعان ءسۇتىن ساۋعانداي جوقتان باردى ۇقساتىپ شاعىن عانا وتباسىلىق مەرەكە باستادى. وسىندايدا وتاعاسى تىلەكتى «كۇندەرىم مەنىڭ! بالاڭ جامان بولسا، جەردىڭ استى جاقسى، بالاڭ جاقسى بولسا، جەردىڭ ءۇستى جاقسى. سەندەردىڭ جاقسى جۇرگەندەرىڭ جاقسى...» دەپ تىلەك باستاپ، ءارى قاراي بايبىشەسىنەن كەيىن «ەندى ەنوباي، ودان كەيىن نۇكەباي سويلەيدى. مىنە سەندەر دە ازامات بولدىڭدار!» دەپ قاناتتاندىرىپ وتىرادى. ءارقاشان وتىرىستىڭ سوڭى كىشى قارىنداسىمنىڭ كىشىگىرىم كونسەرتتىك باعدارلاماسىمەن ءوز مارەسىنە جەتەدى.

ءدال وسىلاي اتتەستاتتى دا جۋىپ بولىپ جىگىتتەر قاۋىمى بولىپ سىرتقا شىقتىق. ەندىگى جۇمىس كارتوشكانىڭ ءشوبىن جۇلىپ تۇپتەۋ. ءبىزدىڭ ءۇيدىڭ ءمينيسترى ەكى قيقارىنا سوعىسپاي، ءبىرى ءبىرىن سىيلاپ جۇمىس ىستەۋدى تاپسىرىپ جاتقان. قايدان ساپ ەتە قالعانى بەلگىسىز دوسى سارسەن كىرىپ كەلدى. قاسىندا ءتىلى ەندى شىعىپ كەلە جاتقان 3 جاسار بالاسى بار. اۋزى-باسى ايعىز-ايعىز بالاعا بەلۋارىنان كەلەتىن «سالەم» دەگەن سوكتى كوتەرتىپ قويعان، ءوزىنىڭ قولىندا قىل موينىنان قىلعىندىرىپ تۇرىپ ۇستاپ العان «نۇرەكە»، اراق قوي. «بالاما ءىشۋدى ۇيرەتىپ ءجۇرمىن» دەپ قويادى. نە كەرەك، ءبىزدىڭ ءمينيستردىڭ اۋزىن بىلعاۋعا كەپتى. دوس دەگەن مينيستر-پينيسترىڭە قاراي ما؟

سارسەكەڭنىڭ بالاسى تەمىر قارىنداسىممەن تۇيدەي جاستى، سىنىپتاس، پارتالاس ەدى. «اعا، ايتپاقشى، بالاڭىزدىڭ 9-دى بىتىرۋىمەن! جۋمايسىز با؟!» دەپ قۋتىڭداپ قويامىن. «جۋىمىز، جۋماعاندا! جەرگە قاراپ قالعان قازاقستان جوق، اكەسس!» دەپ تۇكىرىنىپ  قويادى. ارى قاراي دوسى بالاسىنىڭ وقۋىن نە ىستەمەكشى، قايدا بەرمەكشى ەكەنىن سۇراپ باستاپ ەدى، «وي، اكەڭ اۋزىن، كوللەدجگە بارعىسى كەپ ءجۇر. وقىپ ايعا ۇشادى دەيمىسىڭ؟ اۋىلعا كەپ ول دا ءبىر ىرزىڭكە ەتىكتىڭ يەسى بولار ارى كەتسە...» اكەم تىكسىنىپ قالدى. ارى قاراي ەسىمدە جوق.

ءيا، راس اسىراۋشى تالىمگەرلەرىمىز ءبىزدىڭ بولاشاعىمىزدان زور ءۇمىت كۇتتى. «قولىڭدا ءبىر قاتتى قاعازىڭ بولسا، ءبارى بولادى. زامان وقىعانداردىكى. ءبىز وقىماعاندى سەندەر وقىڭدار» دەپ بارىن ايانبايتىن. اۋىلدان ءار اتتانار ساپارىمىزدا اكەم «بالاڭ جامان بولسا، جەردىڭ استى جاقسى، بالاڭ جاقسى بولسا، جەردىڭ ءۇستى جاقسى» دەپ شىعارىپ سالىپ تۇراتىن. سوندا مەن «قانداي باقىت!؟ ومىردە اتا-اناسى سەنىم ارتىپ، ءۇمىت كۇتپەيتىن بالا قانشاما؟» دەپ تاۋ قوپارار تاسقىنمەن تاس قالاعا قاراي اتتانىپ بارا جاتاتىنمىن. ءۇمىت تە كۇتكەن بالاعا بارادى-اۋ.

بىلتىر جازدا ءبارىمىز جينالدىق. قارىنداسىم قالادا ءبىر مەكتەپتە ۇزدىك ءمۇعالىم. قۇداي قوسقان قوساعىمەن ەكى بالاپانىن ەرتىپ كەلدى. مەن دە وقىتۋشىلىق قىزمەتتە ءجۇرمىن. ال ءىنىم اگرارلىق ۋنيۆەرسيتەتتى بىتىرگەن. قارا شاڭىراقتىڭ يەسى بولىپ، العان ءبىلىمى مەن كورگەن بىلگەنىن ارمان-ماقساتىنا ۇشتاستىرىپ اۋىلدا جۇزەگە اسىرماقشى. كىشى قارىنداسىمىز ەندى مەكتەپتى تامامدايدى. سولاي دا سولاي اكە-شەشەمىزدىڭ قانشاما ارمانى ورىندالىپ قالعان ەكەن عوي دەپ ارتقىعا كوز تاستاپ، كوڭىل دەيتىن كوكدونەنمەن ءبىرازدى شارلاپ قايتتىم.

دالادا جازىلعان شەشەمنىڭ بەرەكەلى داستارحانىندا وتىرمىز. نەمەرەنىڭ ءتاتتى قىلىعىنا سۇيەنىپ ىرقىنا كونگەن اتا-اجە. ءىنىمنىڭ قايدان شىعاتىنى بەلگىسىز قاعىتپا قالجىڭدارى. رياسىز كۇلكى، ريزا كوڭىل. ماز-مەيرامبىز.

الدەن ۋاقىتتا داربازا اشىلىپ «ءا، قالدارىڭىز قالاي!؟ ءيا، ءيا، جاقسى! سوو كىلاستاسىم دەپتى، امانداسىپ كەتەيىن دەگەم» دەگەن تەمىردى كورسەتتى. سوندا بايقادىم: بەتى تەرەڭ اجىمدەنىپ، باسى شوڭقيىپ، توبىعى ۇيكەلىپ توزىعى جەتسە دە تاستالماپتى. قورانىڭ قيىنا ايعىزدالىپ، ۇزدىكسىز ۇزەڭگى قاجاپ، اۋىل اراسىنان ارى اتتاپ باسپاعان ىرزىڭكە ەتىك قولپىلداپ كەلە جاتتى.

ساعاتبەك ەرنۇر نۇردانبەك ۇلى
31.03.2020 ج.
7:19

---