جاڭا جىل
№ 42 «تىلەك» بالاباقشاسىنىڭ
مۋزىكا جەتەكشىسى
گۇلدانا سەرىك قىزى احمەتوۆا
جاڭا جىل 2013 جىل!
مۋزىكا ىرعاعىمەن بالالار ادەمى بي بيلەپ كىرەدى
مىنە، مىنە جاقىنداپ، كەلىپ قالدى جاڭا جىل!
مەرەكەنى باستايتىن، ۋاقىت كەلدى حالايىق. ءان ايتايىق، بي بيلەيىك، قاراپ بوسقا تۇرمايىق.
(جارىق ءوشىپ، ت.ت. شار اينالادى. ساعاتتىڭ داۋىسى ەستىلىپ) قار حانشايىمى(كىرەدى)
جاقىنداپ قالدى جاڭا جىل! جاڭا جىل قارسانىندا، وتە قاتتى قالاپ ەدىم، ءبىر نارسەنى ۇرلاۋعا ۇلگەرمەدىم. ەشتەڭە ەتپەس، ءالى كەز ەمەس. بارىنە دە ۇلگەرەمىن. حا-حا-حا. (كەزدەسكەنشە).
جۇرگىزۋشى: ال، ەندى جاڭا جىلدا ورماندا، تاڭعاجايىپ ساتتەردى ءبىز كورەيىك. بۇل ورماندا ماڭگى جاسىل شىرشالار، جولدى باسقان اپپاق-اپپاق اق قارلار. قاراڭدارشى، بالالار، بۇل ورماندا اقشاقاردىڭ ءۇيى بار. تىڭداڭدارشى، سىقىرلاعان قاردان، ەستىلەدى ءبىر دىبىس( تسس-تسس)، بىزگە قاراي كەلە جاتىر.
اقشا قار: (ارقاسىنا تىعىپ، اق جيدەكتى تال ۇستاپ تۇرادى) ارتىنان ەرگەن قارشىقتارى دا كەلەدى.
اقشا قار: ءوتىنىپ ەدىم اتادان، جيدەكتى قاردان جاساۋىن.
1ء-شى: قارشىق: بۇل جيدەك جاي ەمەس.
2ء-شى: بۇل جەردە سيقىردىڭ ءبىر كۇشى بار.
3ء-شى: اياز اتا بەكەردەن جاساماعان
4ء-شى: جاڭا جىلعا سىيلىققا سىيلاعان.
اقشا قار: اق جيدەكتى تالىمدى جاسىرايىن، مىنا شىرشانىڭ استىنا. كەتتىم ىزدەپ ورمانداعى اڭداردى، شاقىرۋعا وسى جەرگە تويلاۋعا. (قارشىقتار جۇگىرىپ ورىندارىنا وتىرادى).
اليسا مەن مىسىق بازيليو كەلەدى. اليسا: مەنىڭ اتىم اليسا، مەندەي قۋدى تاپپاسسىڭ. وسى ومىردە اقىماقتار تاۋسىلماسا، مەندەي سۇلۋ ەشقاشاندا اش قالماس. بازيليو: بۇل عاجايىپ الەمدە، مىسىقپىن مەن كەرەمەت!ماعان ءقازىر تىشقان اۋلاۋ قىزىق ەمەس! ءقازىر ماعان قىزىقتىسى اقىماقتاردى الداپ سوعۋ.
اليسا: ەي، بازيليو قاراشى، انا جەردە بىردەڭە جىلتىرايدى جارقىراپ.
بازيليو: قانە، قانە قاي جەردە؟
اليسا: وسى سەنەن پايدا جوق، انە شىرشانىڭ استىندا.
بازيليو: بۇل نە دەگەن كەرەمەت!
اليسا: (قولىنا الىپ قارايدى) ە-ە-ە مۇمكىن بۇل اڭقاۋ اقشاقاردىڭ بالالارعا دايىنداعان سىيى شىعار.
بازيليو: ءبىزدى ەشكىم مەرەكەگە شاقىرعان جوق. ەشكىم بىزگە حابارلاما جىبەرگەن جوق.
اليسا: ولاي بولسا، مىنا جيدەكتىڭ ورنىنا تىكەنەكتى قويايىق. (كەتەدى)
اقشاقار (ارتىنان ەرىپ اڭدار)كىرەدى. مىنە مەنىڭ ورمانداعى دوستارىم، دوستارىمدى مەرەكەگە شاقىردىم.
اڭدار: الاقاي، الاقاي.
اقشاقار: (جيدەكتى ىزدەپ تابا المايدى). وي، جوعالدى، مەن جيدەكتى تالىمدى مىنا شىرشانىڭ استىنا قويىپ ەدىم عوي.
ءتيىن: نە بولىپ قالدى؟
قارعا: نەگە سونشا مۇنايدىڭ؟
ايۋ: كىم رەنجىتتى اقشا قار قانە ايتشى؟ (ەراسىل)
اقشاقار: جيدەك تالىمدى ۇرلاپ كەتتى.
قويان: جىلاعان مەن شارۋا شەشىلمەس.
ايۋ: قانە ءبارىمىز ىزدەپ كورەيىكشى. (ەر)
قارعا: كار-كار، مۇندا كەلىڭدەر مەن ىزدەرىن تاپتىم.
كىرپى: (يىسكەلەيدى) مۇندا اليسا مەن بازيليو بولىپتى (ءبىر-بىرىنىڭ ارتىنان جۇرەدى). الدارىنان اليسا مەن بازيليو شىعادى.
بارلىعى بىرگە: جيدەك تالدى قايتا-ر.
بازيليو: مىنە الىڭدار، رەنجىمەڭدەر.
اليسا: قالجىڭدايىق دەپ ەدىك.
جاڭا جىلدارىمەن دوستار! (كەتەدى).
اقشاقار: بارلىعىمىز جينالعان سياقتىمىز ال، اياز اتا بولسا جوق.
اياز اتانى شاقىرايىق. اياز اتا اياز اتا
اياز اتا: جاڭا جىلدارىمەن!
بالالارىم بالعىنىم، ءومىر گۇلىم، شالعىنىم.
تىلەگەنىم جىل بويى، كەزدەسۋدى سەندەرمەن.
ارمىسىڭ حالقىم مەنىڭ،
اينالايىن بالالارىم.
ورمان توعايلاردان، ۇسكىرىك ايازداردان، زورعا جەتتىم سەندەرگە. وزدەرىڭدى كورگەنىمشە اسىقتىم مەن بالالار.
مىستان كەمپىر(كىرەدى)
اياز اتا: سەن مۇندا قالاي كەلدىڭ مىستان كەمپىر؟ مىس. كەم: شاقىرمادىڭدار، مەرەكەگە ءوزىم كەلدىم. پاي-پاي-پاي! مەن قايدا كەلدىم ءوزى. مىنا شىرشانىڭ كەرەمەتىن-اي!ۇيگە الىپ كەتسەم بە ەكەن؟(وسى كەزدە تومەنگە ەڭكەيىپ، شىرشانى تۇبىرىمەن جۇلىپ العىسى كەلەدى).
ءتار: مىس. كەمپىر(ايتقان سوزگە ءمان بەرمەيدى جۇلۋىن توقتاتپايدى)ءبىز جاڭا جىل مەيرامىن تويلاپ وتىرمىز، تيمەڭىز ءبىزدىڭ شىرشامىزعا. مىس. كەم: تۋۋ(ماڭدايىنداعى تەرىن ءسۇرتىپ)مىنا شىرشانىڭ تامىرى تەرەڭ وتىرىزىلعانى-اي، جۇلىنبايدى عوي.
اياز اتا: توقتات مىس. كەم. مەن ساعان ءتاتتى جيدەك بەرەيىن، مىنە الا عوي.
مىس. كەم: اكەل بەرى ءدامىن تاتىپ كورەيىن. (جەيدى).
- وي ماعان نە بولدى؟
- مەن سونداي مەيرىمدى بولىپ كەتتىم.
- سەندەرمەن مەن ءبىر ويىن ويناعىم كەلىپ تۇر.
ويىن: «پيمالار».
مىس. كەم: ەندى ماعان كەتۋ كەرەك. ساۋ بولىڭدار. جاڭا جىلدارىمەن.
ءتار: جيدەك بەرىپ ۇلگەرگەنىمىز جاقسى بولدى. (جارىق ءوشىپ، كۇلكى ەستىلەدى)
بۇل قۋ سۇيەكتىڭ كۇلكىسىنە ۇقسايدى.
قۋ سۇيەك: سەن قاتەلەسكەن جوقسىڭ.
اقشا قار: سەن نەگە سونشا اشۋلىسىڭ
قۋ س-ك: ادامداردى جاقتىرتپايمىن
ءتار: بالالاردا بۇگىن مەرەكە!
قۋ سۇيەك: جەك كورەمىن شىرشانى مەن بۇزامىن!
اياز اتا: ولاي بولسا، سەنى قاتىرىپ تاستايمىن!(ۇرلەيدى ۋ-ۋ-ۋ)
قۋ سۇيەك: (كۇلەدى حا-حا-حا)
- وي نە بولدى؟مەنىڭ قاتتى ايازدان ءتىسىم اۋىرىپ كەتتى عوي، بۇل سەندەردىڭ كۇنالارىن، وي توڭىپ قالدىم عوي، مەن سەندەردەن كەك الامىن. (اقشا قاردى ۇستاپ الادى).
اقشا قار: اياز اتا ەندى نە ىستەيمىز؟
اياز اتا: قۋ سۇيەك قويا تۇر، مىنە ءتاتتى جيدەك جە.
قۋ سۇيەك: اكەل بەرى، جىلدامىراق، ۋاقىتىم جوق. (جەيدى)
- وي، نە بولىپ بارادى ماعان، نەگە تۇرسىن بارا عوي جانىم (بوساتادى اقشا قاردى).
- بالالار، مەن سەندەردى سونداي جاقسى كورەمىن. سەندەر مەنى كەشىرىڭدەر!
- ەگەر سەندەردى بىرەۋ رەنجىتسە، مەن سەندەردى قورعايمىن. ساۋ بولىڭدار.
اياز اتا: وسى كەشكە زولۋشكانى شاقىرىپ ەدىم. قايدا ءجۇر ەكەن؟
زولۋشكا: ( قاراپايىم كويلەك كيگەن، ءۇيىن سىپىرىپ جۇرگەن كورىنىس).
مىنە ءۇيدى جيناپ بولدىم. مەن جاڭا جىل مەرەكەسىنە بارايىن دەسەم، ۇستىمە كيەتىن ادەمى كويلەگىم جوق. (وسى كەزدە فەيا پايدا بولىپ سيقىر جاسايدى)
فەيا: ابرا-كادابرا.
(زولۋشكا شىرشانىڭ ارتىنا جۇگىرىپ كەتەدى).
زولۋشكا: وي راحمەت ساعان فەيا. مەن جاڭا جىل مەرەكەسىنە باراتىن بولدىم.
ءتار: ولاي بولسا اياز اتاعا ارناعان كەشىمىزدى باستايىق.
اياز اتا: شىرشا شامىن جاعايىق، قۋانىپ ءبىر قالايىق.
اقشا قار: قۋانت ءبىزدى جاسىل شىرشا
بۇگىن سەن، شامدارىڭدى جارقىراتشى كوڭىلدەنسىن ءار ادام.
(شام سونەدى، شىرشا جانادى).
ءان: « جاڭا جىل»(حوروۆود)
ءتار: جاڭا جىلدا جاڭاشا،
بولسىن قىزىق تاماشا.
تاقپاق ايتىپ اتامىزدى،
قۋانتايىق ءقازىر ءبىز.
جاڭا جىل – مەرەكە! جاقسىلىق، بەرەكە!
قۋانىپ، كۇلەيىك، قولتىقتاسىپ جۇرەيىك.
داميرا. بارلىق جاندار ءبىر تىلەككە قوسقان ءۇن،
باقىتتى بوپ باستادى جىل داستانىن.
قۋانىشپەن كەلدى توي بوپ جاڭا جىل،
قۇتتى بولسىن جاڭا باقىت، دوستارىم.
ەراسىل
قانە، قۇشاق اشايىق،
دوستىق تويىن جاسايىق!
قۇتتى بولسىن، جاڭا جىل!
كاميلا.
قانە، بوسقا تۇرمايىق،
بار ونەردى سىڭايىق.
كوتەرۋگە كوڭىلدى،
قانداي ونەر لايىق؟
دينا.
جاڭا جىلدى باستاعان
جاڭى جاقىن جاقسى ادام.
اياز اتا سىزگە مەن،
ايتام ءاندى جۇزدەگەن.
قۋانىشتى جىل سايىن،
اكەل قارشا جىرلايىن.
جاسا، جاڭا جىلىمىز،
جاسا، بەيبىت كۇنىمىز.
ەستاي.
اپپاق، اپپاق قار اپپاق،
قار جامىلعان كىم اپپاق
قىراۋ، قىراۋ سەن اپپاق،
ءبارى اپپاق، ءبارى اپپاق.
ميشا.
جۇزىمىزدە كۇلكى ويناپ،
قاناتتاندى جانىمىز.
جاڭا جىلدا ءبىز تويلاپ،
شاتتانامىز ءبارىمىز.
ومار.
جىل كەلدى بولەپ بىزگە اعىس كۇنگە،
جەتەكتەپ نۇرلى ەرتەڭگە تانىس كۇيگە.
جاڭا جىل، جاڭا ءاننىڭ تەربەلۋى،
جاڭا جىل-اق ورماننىڭ ورلەنۋى.
تەمىرلان.
قىزىق داۋرەن تەز وتۋدە قاراسام،
قىزا بەرسىن جاڭا جىلدىق تاماشا.
قانە دوستار، بي بيلەيىك تاماشا.
ءان: «جاڭا جىل»
اياز اتا: مەن سەندەرمەن ءبىر ويىن ويناعىم كەلىپ تۇر.
ويىن: «مۇز بول».
تاعى قانداي ونەرلەرىن بار؟
بي: «بۋبەنسي». (دينا، نۇرسۇلۋ، اقەركە، كاميلا).
قار حانشايىمى(كىرەدى ).
- باسىنان باستاپ مەرەكەگە شاقىرا ما دەپ كۇتتىم.
- مەن قار حانشايىمى شۋدى، كوڭىل كوتەرگەندى ۇناتپايمىن.
- ماعان جيدەكتى بەرىڭدەر. ول مەنىكى.
- بەرمەسەڭدەر سەندەردىڭ سىيلىقتارىڭدى مۇزعا اينالدىرىپ جىبەرەمىن. (تاياقشاسىن سەرمەپ، شىعىپ كەتەدى ).
اياز اتا: قانە سىيلىعىمىزدى بالالارعا تاراتايىق. (ساندىعىن اشادى، ال وندا مۇز).
اقشا قار: نە ىستەيمىز؟ بالالار سىيلىقسىز قالاتىن بولدى.
اياز اتا: ماعان ۇلكەن قازان، تۇز، قانت، ءبىر شەلەك سۋ، كىشكەنە قار اكەلىڭدەر. (ايىم-لايىم-سايىم).
–سىيلىقتار تاراتىلادى.
مۋزىكا جەتەكشىسى
گۇلدانا سەرىك قىزى احمەتوۆا
جاڭا جىل 2013 جىل!
مۋزىكا ىرعاعىمەن بالالار ادەمى بي بيلەپ كىرەدى
مىنە، مىنە جاقىنداپ، كەلىپ قالدى جاڭا جىل!
مەرەكەنى باستايتىن، ۋاقىت كەلدى حالايىق. ءان ايتايىق، بي بيلەيىك، قاراپ بوسقا تۇرمايىق.
(جارىق ءوشىپ، ت.ت. شار اينالادى. ساعاتتىڭ داۋىسى ەستىلىپ) قار حانشايىمى(كىرەدى)
جاقىنداپ قالدى جاڭا جىل! جاڭا جىل قارسانىندا، وتە قاتتى قالاپ ەدىم، ءبىر نارسەنى ۇرلاۋعا ۇلگەرمەدىم. ەشتەڭە ەتپەس، ءالى كەز ەمەس. بارىنە دە ۇلگەرەمىن. حا-حا-حا. (كەزدەسكەنشە).
جۇرگىزۋشى: ال، ەندى جاڭا جىلدا ورماندا، تاڭعاجايىپ ساتتەردى ءبىز كورەيىك. بۇل ورماندا ماڭگى جاسىل شىرشالار، جولدى باسقان اپپاق-اپپاق اق قارلار. قاراڭدارشى، بالالار، بۇل ورماندا اقشاقاردىڭ ءۇيى بار. تىڭداڭدارشى، سىقىرلاعان قاردان، ەستىلەدى ءبىر دىبىس( تسس-تسس)، بىزگە قاراي كەلە جاتىر.
اقشا قار: (ارقاسىنا تىعىپ، اق جيدەكتى تال ۇستاپ تۇرادى) ارتىنان ەرگەن قارشىقتارى دا كەلەدى.
اقشا قار: ءوتىنىپ ەدىم اتادان، جيدەكتى قاردان جاساۋىن.
1ء-شى: قارشىق: بۇل جيدەك جاي ەمەس.
2ء-شى: بۇل جەردە سيقىردىڭ ءبىر كۇشى بار.
3ء-شى: اياز اتا بەكەردەن جاساماعان
4ء-شى: جاڭا جىلعا سىيلىققا سىيلاعان.
اقشا قار: اق جيدەكتى تالىمدى جاسىرايىن، مىنا شىرشانىڭ استىنا. كەتتىم ىزدەپ ورمانداعى اڭداردى، شاقىرۋعا وسى جەرگە تويلاۋعا. (قارشىقتار جۇگىرىپ ورىندارىنا وتىرادى).
اليسا مەن مىسىق بازيليو كەلەدى. اليسا: مەنىڭ اتىم اليسا، مەندەي قۋدى تاپپاسسىڭ. وسى ومىردە اقىماقتار تاۋسىلماسا، مەندەي سۇلۋ ەشقاشاندا اش قالماس. بازيليو: بۇل عاجايىپ الەمدە، مىسىقپىن مەن كەرەمەت!ماعان ءقازىر تىشقان اۋلاۋ قىزىق ەمەس! ءقازىر ماعان قىزىقتىسى اقىماقتاردى الداپ سوعۋ.
اليسا: ەي، بازيليو قاراشى، انا جەردە بىردەڭە جىلتىرايدى جارقىراپ.
بازيليو: قانە، قانە قاي جەردە؟
اليسا: وسى سەنەن پايدا جوق، انە شىرشانىڭ استىندا.
بازيليو: بۇل نە دەگەن كەرەمەت!
اليسا: (قولىنا الىپ قارايدى) ە-ە-ە مۇمكىن بۇل اڭقاۋ اقشاقاردىڭ بالالارعا دايىنداعان سىيى شىعار.
بازيليو: ءبىزدى ەشكىم مەرەكەگە شاقىرعان جوق. ەشكىم بىزگە حابارلاما جىبەرگەن جوق.
اليسا: ولاي بولسا، مىنا جيدەكتىڭ ورنىنا تىكەنەكتى قويايىق. (كەتەدى)
اقشاقار (ارتىنان ەرىپ اڭدار)كىرەدى. مىنە مەنىڭ ورمانداعى دوستارىم، دوستارىمدى مەرەكەگە شاقىردىم.
اڭدار: الاقاي، الاقاي.
اقشاقار: (جيدەكتى ىزدەپ تابا المايدى). وي، جوعالدى، مەن جيدەكتى تالىمدى مىنا شىرشانىڭ استىنا قويىپ ەدىم عوي.
ءتيىن: نە بولىپ قالدى؟
قارعا: نەگە سونشا مۇنايدىڭ؟
ايۋ: كىم رەنجىتتى اقشا قار قانە ايتشى؟ (ەراسىل)
اقشاقار: جيدەك تالىمدى ۇرلاپ كەتتى.
قويان: جىلاعان مەن شارۋا شەشىلمەس.
ايۋ: قانە ءبارىمىز ىزدەپ كورەيىكشى. (ەر)
قارعا: كار-كار، مۇندا كەلىڭدەر مەن ىزدەرىن تاپتىم.
كىرپى: (يىسكەلەيدى) مۇندا اليسا مەن بازيليو بولىپتى (ءبىر-بىرىنىڭ ارتىنان جۇرەدى). الدارىنان اليسا مەن بازيليو شىعادى.
بارلىعى بىرگە: جيدەك تالدى قايتا-ر.
بازيليو: مىنە الىڭدار، رەنجىمەڭدەر.
اليسا: قالجىڭدايىق دەپ ەدىك.
جاڭا جىلدارىمەن دوستار! (كەتەدى).
اقشاقار: بارلىعىمىز جينالعان سياقتىمىز ال، اياز اتا بولسا جوق.
اياز اتانى شاقىرايىق. اياز اتا اياز اتا
اياز اتا: جاڭا جىلدارىمەن!
بالالارىم بالعىنىم، ءومىر گۇلىم، شالعىنىم.
تىلەگەنىم جىل بويى، كەزدەسۋدى سەندەرمەن.
ارمىسىڭ حالقىم مەنىڭ،
اينالايىن بالالارىم.
ورمان توعايلاردان، ۇسكىرىك ايازداردان، زورعا جەتتىم سەندەرگە. وزدەرىڭدى كورگەنىمشە اسىقتىم مەن بالالار.
مىستان كەمپىر(كىرەدى)
اياز اتا: سەن مۇندا قالاي كەلدىڭ مىستان كەمپىر؟ مىس. كەم: شاقىرمادىڭدار، مەرەكەگە ءوزىم كەلدىم. پاي-پاي-پاي! مەن قايدا كەلدىم ءوزى. مىنا شىرشانىڭ كەرەمەتىن-اي!ۇيگە الىپ كەتسەم بە ەكەن؟(وسى كەزدە تومەنگە ەڭكەيىپ، شىرشانى تۇبىرىمەن جۇلىپ العىسى كەلەدى).
ءتار: مىس. كەمپىر(ايتقان سوزگە ءمان بەرمەيدى جۇلۋىن توقتاتپايدى)ءبىز جاڭا جىل مەيرامىن تويلاپ وتىرمىز، تيمەڭىز ءبىزدىڭ شىرشامىزعا. مىس. كەم: تۋۋ(ماڭدايىنداعى تەرىن ءسۇرتىپ)مىنا شىرشانىڭ تامىرى تەرەڭ وتىرىزىلعانى-اي، جۇلىنبايدى عوي.
اياز اتا: توقتات مىس. كەم. مەن ساعان ءتاتتى جيدەك بەرەيىن، مىنە الا عوي.
مىس. كەم: اكەل بەرى ءدامىن تاتىپ كورەيىن. (جەيدى).
- وي ماعان نە بولدى؟
- مەن سونداي مەيرىمدى بولىپ كەتتىم.
- سەندەرمەن مەن ءبىر ويىن ويناعىم كەلىپ تۇر.
ويىن: «پيمالار».
مىس. كەم: ەندى ماعان كەتۋ كەرەك. ساۋ بولىڭدار. جاڭا جىلدارىمەن.
ءتار: جيدەك بەرىپ ۇلگەرگەنىمىز جاقسى بولدى. (جارىق ءوشىپ، كۇلكى ەستىلەدى)
بۇل قۋ سۇيەكتىڭ كۇلكىسىنە ۇقسايدى.
قۋ سۇيەك: سەن قاتەلەسكەن جوقسىڭ.
اقشا قار: سەن نەگە سونشا اشۋلىسىڭ
قۋ س-ك: ادامداردى جاقتىرتپايمىن
ءتار: بالالاردا بۇگىن مەرەكە!
قۋ سۇيەك: جەك كورەمىن شىرشانى مەن بۇزامىن!
اياز اتا: ولاي بولسا، سەنى قاتىرىپ تاستايمىن!(ۇرلەيدى ۋ-ۋ-ۋ)
قۋ سۇيەك: (كۇلەدى حا-حا-حا)
- وي نە بولدى؟مەنىڭ قاتتى ايازدان ءتىسىم اۋىرىپ كەتتى عوي، بۇل سەندەردىڭ كۇنالارىن، وي توڭىپ قالدىم عوي، مەن سەندەردەن كەك الامىن. (اقشا قاردى ۇستاپ الادى).
اقشا قار: اياز اتا ەندى نە ىستەيمىز؟
اياز اتا: قۋ سۇيەك قويا تۇر، مىنە ءتاتتى جيدەك جە.
قۋ سۇيەك: اكەل بەرى، جىلدامىراق، ۋاقىتىم جوق. (جەيدى)
- وي، نە بولىپ بارادى ماعان، نەگە تۇرسىن بارا عوي جانىم (بوساتادى اقشا قاردى).
- بالالار، مەن سەندەردى سونداي جاقسى كورەمىن. سەندەر مەنى كەشىرىڭدەر!
- ەگەر سەندەردى بىرەۋ رەنجىتسە، مەن سەندەردى قورعايمىن. ساۋ بولىڭدار.
اياز اتا: وسى كەشكە زولۋشكانى شاقىرىپ ەدىم. قايدا ءجۇر ەكەن؟
زولۋشكا: ( قاراپايىم كويلەك كيگەن، ءۇيىن سىپىرىپ جۇرگەن كورىنىس).
مىنە ءۇيدى جيناپ بولدىم. مەن جاڭا جىل مەرەكەسىنە بارايىن دەسەم، ۇستىمە كيەتىن ادەمى كويلەگىم جوق. (وسى كەزدە فەيا پايدا بولىپ سيقىر جاسايدى)
فەيا: ابرا-كادابرا.
(زولۋشكا شىرشانىڭ ارتىنا جۇگىرىپ كەتەدى).
زولۋشكا: وي راحمەت ساعان فەيا. مەن جاڭا جىل مەرەكەسىنە باراتىن بولدىم.
ءتار: ولاي بولسا اياز اتاعا ارناعان كەشىمىزدى باستايىق.
اياز اتا: شىرشا شامىن جاعايىق، قۋانىپ ءبىر قالايىق.
اقشا قار: قۋانت ءبىزدى جاسىل شىرشا
بۇگىن سەن، شامدارىڭدى جارقىراتشى كوڭىلدەنسىن ءار ادام.
(شام سونەدى، شىرشا جانادى).
ءان: « جاڭا جىل»(حوروۆود)
ءتار: جاڭا جىلدا جاڭاشا،
بولسىن قىزىق تاماشا.
تاقپاق ايتىپ اتامىزدى،
قۋانتايىق ءقازىر ءبىز.
جاڭا جىل – مەرەكە! جاقسىلىق، بەرەكە!
قۋانىپ، كۇلەيىك، قولتىقتاسىپ جۇرەيىك.
داميرا. بارلىق جاندار ءبىر تىلەككە قوسقان ءۇن،
باقىتتى بوپ باستادى جىل داستانىن.
قۋانىشپەن كەلدى توي بوپ جاڭا جىل،
قۇتتى بولسىن جاڭا باقىت، دوستارىم.
ەراسىل
قانە، قۇشاق اشايىق،
دوستىق تويىن جاسايىق!
قۇتتى بولسىن، جاڭا جىل!
كاميلا.
قانە، بوسقا تۇرمايىق،
بار ونەردى سىڭايىق.
كوتەرۋگە كوڭىلدى،
قانداي ونەر لايىق؟
دينا.
جاڭا جىلدى باستاعان
جاڭى جاقىن جاقسى ادام.
اياز اتا سىزگە مەن،
ايتام ءاندى جۇزدەگەن.
قۋانىشتى جىل سايىن،
اكەل قارشا جىرلايىن.
جاسا، جاڭا جىلىمىز،
جاسا، بەيبىت كۇنىمىز.
ەستاي.
اپپاق، اپپاق قار اپپاق،
قار جامىلعان كىم اپپاق
قىراۋ، قىراۋ سەن اپپاق،
ءبارى اپپاق، ءبارى اپپاق.
ميشا.
جۇزىمىزدە كۇلكى ويناپ،
قاناتتاندى جانىمىز.
جاڭا جىلدا ءبىز تويلاپ،
شاتتانامىز ءبارىمىز.
ومار.
جىل كەلدى بولەپ بىزگە اعىس كۇنگە،
جەتەكتەپ نۇرلى ەرتەڭگە تانىس كۇيگە.
جاڭا جىل، جاڭا ءاننىڭ تەربەلۋى،
جاڭا جىل-اق ورماننىڭ ورلەنۋى.
تەمىرلان.
قىزىق داۋرەن تەز وتۋدە قاراسام،
قىزا بەرسىن جاڭا جىلدىق تاماشا.
قانە دوستار، بي بيلەيىك تاماشا.
ءان: «جاڭا جىل»
اياز اتا: مەن سەندەرمەن ءبىر ويىن ويناعىم كەلىپ تۇر.
ويىن: «مۇز بول».
تاعى قانداي ونەرلەرىن بار؟
بي: «بۋبەنسي». (دينا، نۇرسۇلۋ، اقەركە، كاميلا).
قار حانشايىمى(كىرەدى ).
- باسىنان باستاپ مەرەكەگە شاقىرا ما دەپ كۇتتىم.
- مەن قار حانشايىمى شۋدى، كوڭىل كوتەرگەندى ۇناتپايمىن.
- ماعان جيدەكتى بەرىڭدەر. ول مەنىكى.
- بەرمەسەڭدەر سەندەردىڭ سىيلىقتارىڭدى مۇزعا اينالدىرىپ جىبەرەمىن. (تاياقشاسىن سەرمەپ، شىعىپ كەتەدى ).
اياز اتا: قانە سىيلىعىمىزدى بالالارعا تاراتايىق. (ساندىعىن اشادى، ال وندا مۇز).
اقشا قار: نە ىستەيمىز؟ بالالار سىيلىقسىز قالاتىن بولدى.
اياز اتا: ماعان ۇلكەن قازان، تۇز، قانت، ءبىر شەلەك سۋ، كىشكەنە قار اكەلىڭدەر. (ايىم-لايىم-سايىم).
–سىيلىقتار تاراتىلادى.
You Might Also Like
