جاز جەتىپ، قارلار كەتتى، سۋلار اعىپ،
كۇن دە تۇر جارق-جۇرق ەتىپ نۇرىن جاعىپ.
قۇلپىرىپ، ءجۇز قۇبىلىپ جەردىڭ ءجۇزى
قۋانباس جان-جانۋار بۇعان ناعىپ.

ماۋجىراپ كەش بولعاندا جۇلدىز، ايى،
مۇنارتىپ كوكشىل تارتقان قىر مەن سايى.
قوي ماڭىراپ، تۇيە بوزداپ، سيىر موڭىرەپ،
جىلقى كىسىنەپ، ويناقتاپ قۇلىن، تايى.

سىلدىرلاپ قايناپ اققان بۇلاقتارى،
سەكىرگەن جاعاسىندا لاقتارى.
ءۇي تىگىپ، كوك شالعىندا جەلى قاققان،
كەشەگى قايران قازاق تۇراقتارى.

الىستان كۇلىپ-ويناپ ساعىمدارى،
سۋلاردىڭ گۇر-گۇر ەتىپ اعىمدارى.
سىڭسىپ تۇرعان شىنارلار ساياسىنىڭ
مال-جانعا قانداي ەدى جاعىمدارى!

بەتىنە ايعىز-ايعىز سالعان شيماي،
جۇرگەن جەر تالاي شاۋىپ جىلقى جيناي.
ءبىرىڭدى كۇزەك، ءبىرىڭدى جايلاۋ قىلىپ،
سوندا دا داۋرىقتىم عوي ساعان سىيماي.

قىس بولسا ءبىر جاعىندى قىلىپ قورىق،
تاقاقتاپ، اتقا ءمىنىپ، جورتقان قورىپ،
جازاتايىم اياقتى ەندى باسسام،
تارتقىزدى كىسى قۇنىن، قانىن سورىپ!

جاعالاپ اۋىل قونعان كولدەرىم-اي،
سۋىندا ءجۇزىپ ىشكەن تولدەرىم-اي!
شارق ۇرىپ، شالقىپ قونعان قايران قونىس،
زار بولىپ ءبىر كۇنگىگە شولدەدىم-اي!

جايقالعان سىپسىڭ قاعىپ نۋلارىم-اي،
قيقۋلاپ ءان سالاتىن قۋلارىم-اي!
ارقاڭدا مالىم ءوسىپ، مىرزا اتانىپ،
كۇپىلدەپ، كوككە شىققان بۋلارىم-اي!

كولشىمەك، بىقىپ جاتقان تومارىم-اي،
تومارعا جىلجىپ بارىپ قونارىم-اي!
سۋىڭا تاي ءجۇزدىرىپ ەرمەك قىلعان،
ەندى كوزىم جەتپەيدى وڭارىما-اي!

جيىلىپ، قالا سالىپ المادىم-اي،
تابام دەپ كەڭ ورىندى قارمادىم-اي!
قايدا بارسام «بىتپىلدىق» بودەنەگە،
جاڭا وكىندىم، امال نە، اڭدادىم-اي!

********************************

«ال قۇتىل، جاۋ جەتتى» دەپ، قويداي ۇركىپ،
يەڭ — مەن ولمەي ءجۇرمىن ازەر اشتان.

اندەتىپ قويشىلارىم قويىن باعىپ،
«ءيا، ءپىرىم-اي! كەتتىڭ داۋرەن الدە ناعىپ؟»

قاسيەتتى بابالاردىڭ زياراتى،

********************************

ال ەندى، بىزگە كەلگەن زامان قانداي،
زامانعا قارسى تۇرار شاماڭ قانداي؟
باسقانىڭ كوك جەلكە بوپ تەپكىسىندە،
تالايسىز نەدەن بولدىڭ، اھ، سورماڭداي!

---