ماڭگىلىك ەل
مەن كەرەمەت ءتۇس كوردىم. ءبىزدىڭ ءۇيدىڭ تەرەزەسى اشىق ەكەن. بالكونعا شىعىپ قاراپ تۇرعانمىن، كەنەت اسپان جاپ-جارىق بوپ كەتتى. جۇلدىزدار وتشاشۋ سياقتى شاشىلدى. ەكى جۇلدىز بالكوننىڭ تەرەزەسىنەن ىشكە كىرىپ، قالىقتاي قوندى. ءدال جانىمنان ادەمى ساز وينادى. دومبىرانىڭ ءۇنى كەلدى قۇلاققا. كادىمگى «بالبىراۋىن»، «اتا تولعاۋى» كۇيلەرى بىرىنەن سوڭ ءبىرى ويناپ جاتىر. جۇلدىزدار سۇلۋ قىز بەن سىمباتتى بالاعا اينالدى. قازاقتىڭ ۇلتتىق كيىمىن كيىپ الىپتى. تەك وزدەرىنىڭ ءتۇرى دە، كيگەن كيىمى دە كۇمىس ءتارىزدى. قىزدىڭ باسىندا ساۋكەلە، ۇپ-ۇزىن بۇرىمىنا شولپى تاققان. كامزولىنداعى ورنەكتەرى ءبىزدىڭ تۋداعى ورنەكتەرىمىزدەن اۋمايدى.
— جۇلدىز بالا، جۇلدىز قىز! سالەمەتسىڭدەر مە؟ سەندەر قايدان كەلدىڭدەر؟ و جاقتا دا قازاقتار بار ما؟ انا تىلدەرىڭدى ۇمىتقان جوقسىڭدار ما؟ مۇنداعى قازاقتاردىڭ كوبىسى ءوز ءتىلىن ۇمىتىپ قالعان.
ولاردىڭ قازاق بولعانىنا قۋاندىم-اۋ دەيمىن، توقتاماي سويلەپ جاتىرمىن.
— ارسەن، سەن جاقسى بالاسىڭ. ءبىز سەنى تانيمىز. سەنىڭ ءوز ۇلتىڭدى، ءتىلىڭدى ساقتاعىڭ كەلەتىنىن ءبىلىپ، ادەيى ساعان ۇشىپ كەلدىك. ۇلتىن سۇيەتىن قازاقتاردىڭ نامىسى مەن جىگەرىنەن جارالعان قۇرىش قىز بەن قۇرىش بالامىز ءبىز. قازاق حالقىنىڭ كودى — بىزدە. ءبىز بيىكتە، جەتى قات اسپاننىڭ ار جاعىندا ءومىر سۇرەمىز. جەر بەتىندە نامىسى بار، ۇلتىن، ءتىلىن سۇيەتىن ءبىر قازاق بولسا، ءبىز ءتىرىمىز. ۇلتتىق ار-نامىستى اياققا تاپتاتپاۋ ءۇشىن كوك جۇزىندە سامعايمىز، — دەدى قۇرىش قىز.
تاڭدانىپ قاراپ قالىپپىن.
— ارسەن، بىزبەن بىرگە ۇشىپ، جۇلدىزدار الەمىنە ساياحات جاسا، نەبىر كەرەمەتتى كورسەتەمىز، — دەدى قۇرىش بالا.
— تەك كوزىڭدى جۇمىپ ال، جارىقتان باسىڭ اينالادى. ونسىز دا
ءبارىن جۇرەگىڭمەن سەزەسىڭ، — دەدى ولار. — ءبىز تەز ۇشامىز. كوزىڭدى اشىپ-جۇمعانشا ءبارىن كورىپ، ساياحاتتاپ، ۇيىڭە قايتىپ كەلەسىڭ.
مەن كەلىستىم. كوزىمدى جۇمىپ، ەكەۋىمەن قول ۇستاسىپ، كوك جۇزىندە ۇشىپ كەلەمىز.
نە كوردىم دەيسىز بە؟
اسپاندا ءبىزدىڭ الىپ قازاقستانىمىزدىڭ كوشىرمەسى بار ەكەن. بارلىق زامانداعى ۇلتتىق باتىرلارىمىز: قوبىلاندى، الپامىس سياقتى باتىرلار، اياز بي، جيرەنشە شەشەن، قۇرمانعازى، اباي، جامبىل اتالارىمىز — ءبارى سوندا. ءوز زاماندارىندا ءومىر ءسۇرىپ جاتقانداي. جاياۋ مۇسا دەيسىڭ بە؟ كۇلاش اپامىز با؟ ...تامىلجىتا سالعان اندەرى قانداي! ونەرلى ۇرپاق كوبەيسە، ءوز ءداستۇرى، ونەرى بار ەل ولمەيدى ەكەن عوي. قازاق دەگەنىمىز — انا تىلىمىزدە سويلەي ءبىلۋ، جاي سويلەپ قويماي، شەشەن سويلەۋ ەكەنىن، ۇلتتىق ان-كۇي ءداستۇرىمىز ەكەنىن تاعى دا ءوز كوزىممەن كورىپ، تەرەڭ ءتۇسىندىم. ەلىمە قايتىپ كەلىپ، بارلىق بالاعا ايتسام دەيمىن!
وسىلاي ويلاۋىم مۇڭ ەكەن، اپ-ساتتە وزگە الەمدى شارلاپ، ۇيىمە قايتىپ كەلدىم. دوستارىم مەنى ۇيگە ۇزاتىپ سالىپ: «ءبىز تاعى كەلەمىز! كورىسكەنشە قوش بوپ تۇر!» — دەپ كوزدەن عايىپ بولدى.
— ماڭگىلىك ەل بولايىق! — دەپ ايعايلادىم مەن! ءسويتىپ جاتىپ ويانىپ كەتتىم.
You Might Also Like
-
ايبول مەن سۇڭعات ءبىر سىنىپتا وقيدى. ەكەۋى كورشى تۇرادى. بىرگە وينايدى. بىردە ايبول سۇڭعاتتىڭ بۇلبۇل داۋسى شىعاتىن ىسقىرىعىنا قاتتى قىزىقتى. سۇڭعاتقا ونى قالادا وقيتىن اعاسى اكەلىپ بەرگەن ەدى.
-
تاراقانداردىڭ جولدا توپ-توبىمەن جورتىپ كەلە جاتقانىن كورگەن قوڭىزدىڭ ەكى كوزى شاراسىنان شىعا جازدادى. سەبەبى ءوڭى كەتكەن جاندىكتەر الدى-ارتىنا قاراماستان، ۇرەيمەن شىعىسقا قاراي جول تارتىپ ...
