ەر جىگىت ونەر تابار ەرتە قۋسا،
ەرىنىپ شارشاماستاي، بەلىن بۋسا،
ءىرتىڭ-جىرتىڭ، جوق-بارعا كوڭىل بەرمەي،
پەرىشتە بوپ انادان قايتا تۋسا!
جاقىن تۋعان، باۋىر دەپ اينالماسا،
قاتىن-ساتىن دەگەنگە بايلانباسا،
تىنىقپاي، دامىل الماي ەرتە دە كەش،
ىزدەنسە، كىدىرمەسە، جايلانباسا.
دۇنيەنىڭ قايعىسىنان زارلانباسا،
كوز قىسىپ كۇلگەنىنە الدانباسا،
قاق جارار قارا قىلدى تۋرا ءبولىپ
ايتىلعان ءسوز جايىنان جالعانباسا.
وسەكتەن ات-تونىمەن الىس قاشسا،
ەستىسە، ۇيالعاننان بەتىن باسسا،
جاماندىق - اتى وشكىرگە جاقىن جۇرمەي،
اياعىن كۇندىك جەردەن بايقاپ باسا.
وزىنەن باسقا جاندى كەم كورمەسە،
قۇتىرتىپ، شابىستىرىپ، جەل بەرمەسە،
تابىلماس اۋزىنا سۋ تامىزۋشى،
ءوزىنىڭ تار ەتىگىن كەڭ كورمەسە!
كوزى اشىق ادامدارعا جاقىن جۇرسە،
ولاردىڭ ءاربىر ءسوزىن ۇلگى كورسە.
ەستىگەن ءسوز، كورگەندى بوس تاستاماي،
قۇلاق تىگىپ، كوز سالىپ، جيىپ-تەرسە.
كوڭىل كوزى اشىق جاندى دوس دەپ بىلسە،
مىلقاۋ، مەڭىرەۋ، ناداندى قاس دەپ بىلسە،
بەينەتتىڭ مۇنارلانعان ءشول دالاسىن
ۇجماقتا حورلار تىككەن قوس دەپ بىلسە.
ءبىلىمسىز قاتقان جانسىز تاس دەپ بىلسە،
ونەر-بىلىم - قارنى اشقا اس دەپ بىلسە،
دۇنيەنىڭ تەڭىزىندە اداسقانعا
تۋرا جول كورسەتەتىن باس دەپ بىلسە.
وسى ويمەن تۋرا جۇرسە، بۇلتارماسا،
باسقاعا مويىن بۇرسا، كوز سالماسا -
ونەر-بىلىم جەر استىندا بولسا-داعى،
ءبىر جەتەر، جالىقتىم دەپ تاستاماسا.

---