InfoHub Logo

وڭتالاپ جارىلعاسىنوۆ قازاق ءسسر-نىڭ 30 جىلدىعى اتىنداعى كولحوزدا باسقارما پرەسەداتەلى بولىپ كوپ جىل ىستەگەن. حالىقتىڭ كۇيسىز ۋاقىتى. وڭتالاپ كولحوزعا كەلىسىمەن قولدا بار مۇمكىنشىلىگىن تولىق پايدالانىپ، اق ەگىس پەن كۇرىشتى ۋاقىتىندا ەگىپ، ويداعىداي باپتاپ وسىرۋگە كۇش سالادى، كولحوز مول ءونىم الادى.

ءبىر كۇنى «كالينين» ۋچاسكەسىندەگى بىتىك وسكەن كۇرىشتى ارالايدى. ءبىراق كۇرىشتىڭ باسىندا ەشكىم جوق، ارىقتاعى سۋ جاعالاپ دالاعا كەتىپ جاتىر. مۇنى كورگەن ونەكەڭ ورتالىققا قايتىپ كەلىپ، اۋىلدا جۇرگەن ءبىر كولحوزشىنى شاقىرىپ الىپ:

— «كالينين» ۋچاسكەسىندەگى كۇرىشكە باراتىن ارىق جىعىلىپ كەتىپ، سۋ ايدالاعا كەتىپ جاتىر. تەز بارىپ، سونى بايلاپ كەل، — دەيدى. اناۋ:

— نۋ، حوروشو، بارامىن، — دەپ شىعىپ كەتەدى.

ونەكەڭ شارۋاشىلىقتىڭ وزگە ۋچەسكەسىن ارالاپ كەشكىسىن اۋىلعا كەلىسىمەن سۋدى بايلاۋعا جۇمساعان، باعاناعى كولحوزشىنى شاقىرىپ الىپ:

— باردىڭ با، ارىقتى بايلادىڭ با؟ — دەسە، اناۋ:

— بارعانىم جوق، — دەيدى.

ايتقان ۋادەسىن ورىنداماعان جانعا ىشتەي رەنجىگەن وڭتالاپ بريگاديرگە تاپسىرما بەرىپ، ارىقتى تۇندە بوگەتەدى.

تاعى بىردە شارۋاشىلىقتىڭ جۇمىسىنا باعاناعى كىسىنى جۇمسايدى. پرەدسەداتەلدىڭ مۇنىسى الگىنى سىناۋ ەدى. ول وعان تۇسىنبەي، ونەكەڭدى تاعى ءبىر الدايىن دەپ وعان:

— نۋ، حوروشو. مۇنى قاتىرىپ كەلەمىن، — دەيدى. «نۋ، حوروشونىڭ» جۇمىسىن باقىلاعان ونەكەڭ ونى شاقىرىپ الىپ، سۇراسا، تاعى دا بارماعانىن ايتادى.

وسىدان سوڭ وڭتالاپ وعان سەنۋدى قويادى. سوعىس اياقتالعانمەن، حالىقتىڭ جاعدايى وتە ناشار كەزى. ءبىر كۇنى الگى «نۋ، حوروشو» كەلىپ پرەدسەداتەلدەن:

— وڭتالاپ اعا، بالالاردىڭ ازىعى تۇگەسىلىپ، ۇيدە ىشەتىن ەشنارسە جوق، ۇنەمسىز وتىرمىز. مۇمكىندىگى بولسا ەكى-ۇش پۇت ءشيىن بەرسەڭىز، — دەيدى.

وڭتالاپ تا ىركىلمەستەن:

— نۋ، حوروشو، قويما مەڭگەرۋشىسىنە ايتارمىن، — دەپتى.

اناۋ قويماعا بارىپ:

— ونەكەڭ «2-3 پۇت ءشيىن الارسىڭ» دەپ ەدى. ساعان ايتتى ما؟ — دەسە، ول:

— جوق، ونەكەڭدى كورگەن جوقپىن، — دەيدى.

— ونەكە، انەۋگى ءشيىندى ءالى الا الماي ءجۇرمىن. قويماشى بەرمەيدى. سوعان بەر دەپ ايتپايسىز با؟ — دەپ وتىنەدى. ونەكەڭ بولسا:

— نۋ، حوروشو، قويماشىعا ايتايىن. الاسىڭ، — دەپ جۇمىسقا كەتىپ قالادى. ەكىنشى رەت بارىپ سۇراعاندا دا قويماشى:

— ونەكەڭ ەشتەڭە ايتقان جوق. ونسىز مەن ەشتەڭە بەرە المايمىن، — دەيدى.

ماناعى ادام ەندى وڭتالاپقا بارا المايدى. ارادا ءبىر اپتا وتەدى. سودان سوڭ وڭتالاپ ونى وزىنە شاقىرىپ الىپ:

— اۋ، جىگىتىم، «نۋ، حوروشو» قالاي ەكەن. سەن مەنى ەكى رەت الدادىڭ. ءبىراق مەنى عانا الداپ قويعان جوقسىڭ، كولحوزدىڭ بارلىق كولحوزشىسىن الدادىڭ. جانە ولاردىڭ الداعى تۇرعان نەسىبەسىنە كەسىرىڭدى تيگىزدىڭ. بۇل — سەنىڭ ءوز كولحوزىڭا تيگىزگەن زيانىڭ. ال مەن سەنىڭ «نۋ، حوروشوڭدى» الدىڭا تارتىپ ءوزىڭدى عانا الدادىم. ەندىگارى مۇنىسىن قويار ما ەكەن دەپ. سونىمەن كىم ۇتتى؟ ەندى تۇسىنگەن شىعارسىڭ، وتىرىك ايتۋدىڭ پايدا
بەرمەيتىنىن، — دەپ ءۇش پۇت شيىنگە قاعاز جازىپ بەرەدى. قاعازدى بەرىپ تۇرىپ:

— بۇل ساعان ەمەس، انا ۇيدەگى جاس بالالار ءۇشىن بەرىلدى، — دەگەندە، اناۋ:

— ونەكە، ەندى قايتىپ جالعان ءسوز ايتپايمىن. قوعامنىڭ جۇمىسىنان باستى دا تارتپايمىن. ءتۇسىندىم، — دەپتى.

---