ال ەندى قوشتاسايىق، ساردار اعا.
مەن ەرتەڭ كەتەم ۇشىپ ساردالاما،
قىراننىڭ قىراندىعى - كەڭ دالادا،
قىراننىڭ قىراندىعى - تاۋدا عانا.
مەن ەرتەڭ كەتەم ۇشىپ ساردالاما.
قوش بوپ تۇر، قوش ەسەن بول، ساردار اعا!
سوكپەي دە وكپەلەمەي قال بالاڭا.
...اقىننىڭ اقىندىعى - اتاقتا ەمەس،
اقىننىڭ اقىندىعى - اردا عانا.
ايتاتىن ارىزىم بار، اعا، ساعان،
كوڭىل - كەرمەك، بوي - كۇيەز تاماشادان.
اقىماقپىن، كەي-كەيدە ارىما مەن،
ءوز قولىمەن كۇيەنى جاعا سالام.
سەن بولعان شاق بۇلىڭعىر، تۇنجىر ماعان.
ايتسە دە اياماپتى قۇرعىر زامان.
بولات پۋشكين ءتىرىلىپ كەتە مە دەپ،
تۇعىرىڭدى بولاتپەن شىنجىرلاعان.
قارادىم سەنىڭ قولا مۇسىنىڭە،
قولانى دا بولادى تۇسىنۋگە.
مەنى ءتاڭىرىم جاراتقان تابىنۋعا،
سەنىڭ ماڭگى قاقىڭ جوق كىشىرۋگە.
ورتاسىنا ساۋىقشىل ءتۇسىپ كوپتىڭ،
ماستاندىم دا، ماسايراپ ءىسىپ كەتتىم.
مۇڭ شاعا كەلىپ ەدىم - ۇش! -دەدىڭ سەن،
ءوزىڭ ۇش دەپ تۇرعان سوڭ ۇشىپ كەتتىم.
ۇشىپ كەتتىم تاۋلارعا بۇلت باسقان،
توڭكەرىلىپ تەڭىزگە تۇنىپتى اسپان.
تەڭىز بەنەن اسپاننىڭ تىنىشتىعىن،
دولى داۋىل بارادى جۇلىپ، قاشقان.
حوش بول، اعا، الەمدى تامساندىرعان،
«تاس مەيمانعا» تابيعي جان سالدىرعان.
...مەنىمەنەن سايراندار جەل جوق، ءبىراق،
الاتاۋىم كۇتىپ تۇر قارسى الدىمنان...

---