ەكى دۇنيە ەرەگىسىپ جاتقاندا
سۇڭقار قۇلاپ جارتاسقا،
داۋىل تۇرعان شاقتاردا،
كۇشىگەندەر اقپاندا،
ساي،جىرانى پانالاپ،
جەمتىك ىزدەپ باققاندا،
جۇمىر جەردى ارالاپ،
كەتتى ءبىر ءۇن عالامات.
ۇشتى اقنىق داۋىلپاز
قاناتىنا جۇك ارتقان.
قالدى توبىر مۇنارتقان،
سۇلۋلاردىڭ يىسىنە قۇمارتقان
قالدى نەبىر كەسەلدەر:
قورقاق. كۇنشىل، مەشەلدەر،
بولا الماعان كوسەمدەر،
كوبىك ەزۋ شەشەندەر.
سوقتى داۋىل ءۇيىرىپ،
ۇشتى جاسىن، جاي-وتتار.
بولاتتان قۇرساۋ كيىنىپ،
شىقتى جالاڭاياقتار.
«داۋىل بۇلتتى تىلەدى...»
ۇندەگەن سوندا كىم ەدى؟
ول - دانكونىڭ جۇرەگى،
ول - ەدىلدىڭ ۇلى ەدى.
ريەۆوليۋسيا بايراعىن
قاناتىنا قىستىرعان
داۋىل بۇلتتى سەرپەدى!
جاراتىلعان ۇشقىننان
ول - الاپات ءورت ەدى.
قۇدىرەتىنە ادامنىڭ
داۋىلپاز باسىن يەدى.
گوركيي - ۇلى زاماننىڭ
ۇرپاققا تارتقان سىيى ەدى.
گوركيي - ويلار تارتىسى،
اقيقات پەن اردىڭ ۇلى.
گوركيي - ريەۆوليۋسيا جارشىسى،
ريەۆوليۋسيا جاڭعىرىعى!

---