InfoHub Logo

پوشتا تاراتىپ بۋىرشىنعا كوپ باراتىن قوشتاي ءمانتىسىن اسا قىمباتقا ساتاتىن ءبىر اسپازدىڭ ساراڭدىعىنا سۇعىن قاداپ جۇرەدى. ول جۇمىسىن ورنالاستىرىپ قويىپ، كوشە بويلاپ كەلە جاتىپ، ەسىك الدىندا:

— ءوزى ىستىق ءمانتى، ءتىل ۇيىرەتىن بال ءمانتى، جەگەندەر جەپ قالدى، جەمەسەڭدەر قۇر قالدى، — دەپ اۋزى-اۋزىنا تيمەي تۇرعان اسپازدى كورەدى. وسىنىڭ كەرەمەتىن ءبىر كورمەيمىن بە دەپ ويلاپ، ازانداپ تۇرعان اسپازدىڭ قاسىنا بارىپ:

— ءاي، ءمانتىڭدى جەگىسى كەلگەن ادامداردىڭ بارىنە بەرەسىڭ بە؟ — دەپ سۇرايدى.

— اقىماق-اۋ، ادام جەسىن دەپ پىسىرمەگەندە، يت جەسىن دەپ پىسىرەدى عوي دەيسىڭ بە؟ — دەپ شىتىنايدى اسپاز.

— وندا ماعان بەرەتىنىڭدى بەر، — دەيدى قوشتاي.

اسپاز ونى اس ۇيىنە باستاپ كىرەدى دە، تاباق ءمانتىنى الدىنا قويادى. قوشتايدىڭ ءمانتىسىنىڭ دەنىن جەپ بولا بەرگەندە:

— ەكەۋىمىز باياعىدان تامىرمىز، — دەپ اسپازدى ارقاعا قاعىپ قويادى. ءسوز نارقىنا ابدەن تۇسىنبەسە دە اسپاز:

— سولاي، سولاي، — دەپ يزەكتەيدى.

ءمانتىنى تاۋىسقان سوڭ قوشتاي راحمەتىن ايتىپ، جۇرمەكشى بولادى. اسپاز ونىڭ جولىن توسىپ:

— اقشاسىن سال! — دەيدى.

— اقشا وزىڭدە، مەنىڭ نەمدى الاسىڭ، — دەپ قوشتاي بۇلقىنىپ كەتپەك بولادى. دەس بەرمەسىن كورگەن اسپاز جاعالاسىپ قوشتايدى ساقشىعا اپارادى. ءمان-جايدى ۇعىسقان ساقشى ادامدارى:

— ءمانتىسىن جەپسىڭ، اقشاسىن نەگە بەرمەيسىڭ، — دەيدى. سوندا قوشتاي:

— باياعىدا وسى وڭدەس ساۋداگەر بىزدىكىنە بارىپ قونعاندا، سەمىز سەركەشىمدى سويىپ بەرگەن ەدىم. بۇگىن قاسىنان وتە بەرگەنىمدە «جاقسى ءمانتى دايارلادىم، جەمەي كەتسەڭ، وكىنەسىڭ» دەپ ايعاي سالدى. باياعىدا ءوزىم سەركەش سويىپ بەرگەن ساۋداگەرىم وسى ەكەن عوي، مەنى تانىعان سوڭ جاقسىلىققا جاقسىلىق ىستەپ تاماعىن دايىنداپ ادەيى شاقىرعان ەكەن عوي دەپ ويلادىم دا، ۇيىنە بارىپ ءمانتىسىن جەدىم، مەنىڭ سونداعى جاقسىلىعىمدى بىلەر مە ەكەن دەپ «ەكەۋىمىز باياعىدان تامىرمىز، ا، ساۋداگەرىم» دەپ ەدىم، «سولاي»، «سولاي» دەپ شۇلعي كەتتى. مىناۋ مەن سەركەش سويىپ بەرگەن ساۋداگەردىڭ ءدال ءوزى. بۇعان ءبىر سەمىز سەركەشتىڭ ەتىن ساتپاي بەرسەم، تاباقتاعى دومالاق بىردەمەسىن ماعان نەگە ساتىپ بەرەدى دەپ قوشتاي دا اسپازعا تەپتەپ ەجىرەيىپتى. «اقشا بەرمەي، قۇتىلىپ كەتە مە» دەپ قاۋىپتەنگەن اسپاز دا وندىرشەكتەپ بولماپتى.

— مەندە سوقىر جارماق جوق، — دەيدى قوشتاي ساقشىلارعا، — سوندىقتان مىنانىڭ ۇيىنە بارىپ، جاتا تۇرايىن. جەمەنەيدەگى ۇيىمنەن مىنانىڭ الاسى اقشاسىن العىزىپ بەرىڭدەر. بۇل ءسوزدى ەسىتكەن ساۋداگەر قوشتايعا قاراماي زىتىپ بەرىپتى. قوشتاي ءوز جايىنا كەتىپتى.

---