ساياقباي اڭگىمەسى
مەن ءبىر كۇنى توقپاق بازارىنا باردىم. سەبەبى، مەن ون جىلداي ءبىر قىز ەكەۋىمىز بىرگە وقىدىق. سول قىز ءبىر كۇنى تۇسىمدە: «سەن جاقىندا قىزارتتىڭ اسۋىنا بارۋىڭ كەرەك. كىسىلەرىڭ ايتتى»، — دەپ ايتقان.
بازاردى ارالاي ءجۇرىپ ءبىر قوي ايدايتىن سارت كوپەسكە كەزدەستىم. وسى ادامعا جالدانىپ، قوي ايداپ قىزارت اسۋىنىڭ تۇبىندە ءبىر ەكى-ۇش ءۇي وتىر ەكەن، سول ۇيگە قاسىمدا تاعى قوي ايداپ كەلە جاتقان ەكى-ۇش ادامدارمەن ءبىر ۇيگە كەپ تۇسە قالدىق. كىرىپ كەلسەك ءبىر ادام سارناپ، اۋىرىپ جاتىر ەكەن. ەگەر وسى ادامدى قامشىمەن ءبىر تارتىپ جىبەرسەم، اۋىرىپ جاتقان ادام ورنىنان تۇرىپ كەتەر ەدى. مەن قاسىمداعى جولداستارىمنەن ۇيالىپ، ۇرمادىم. وسى ۇيدەن سۋسىن ءىشىپ، اتىمىزعا ءمىنىپ قويعا كەلە جاتقاندا الگى قىز تاعى: «ءاي، ساياقباي، نەگە جاڭاعى سورلىنى قامشىمەن ءبىر تارتپادىڭ؟» — دەدى.
سودان قىزارتتىڭ اسۋىندا كۇن بۇزىلىپ، بوران بولىپ جۇرە الماي قاتتى قينالىپ جۇرگەندە الگى قىز تاعى كەپ ايتتى: «ەندى، ساياقباي، ادەيى شاقىرۋمەن كەلدىڭ، نەگە؟ تاپسىرما بەرسە، بۇلجىتپاي ورىندا»، — دەپ. مەن: «جارايدى»، — دەدىم.
وسىدان سوڭ كۇن اشىلعانداي بوپ، امان-ەسەن اسۋدان وتتىك. سول كەزدە ءبىر جامان جەرگە ءبىر ات قۇلاپ كەتىپ، سۋعا اقتى. «سول اتتى الدىنان توسىپ ال» دەپ ماعان ءوزىمنىڭ قوجايىنىم ايتتى. مەن بۇيرىعىن بۇلجىتپاي، ءوزىم سۋىق سۋعا كەتىپ قالا جازداپ ءجۇرىپ، ارەڭ ءولدىم-تالدام دەپ ءجۇرىپ ورىندادىم.
بۇدان سول قويدى ۋادەلى جەرگە ايداپ كەپ سارتتان اقىمدى الىپ، قايتىپ ەسەن-امان ۇيگە كەلدىم. اۋىلعا كەلگەننەن سوڭ ويلاي ءجۇردىم «ەندى كىسىلەرىم وكپەلەپ قالدى-اۋ، تاپسىرما بەرمەس» دەپ. جوق، ءبىر كۇنى الىس ەمەس، جاقىن جەردە ءبىر جاس جىگىت سال اۋرۋ ەكەن. ەكى جىل بولعان ەكەن. سول جىگىتتى ەمدەۋدى تاپسىردى. كەلسەم جىگىت سارناپ جاتىر ەكەن. كەلىپ اقىرىپ، قامشىممەن ءبىر ۇردىم: «كەت، بالەكەت، كەت!» دەپ. سونان وسى ۇيدە ەكى كۇن بولدىم. جىگىت ءتاۋىر بولدى، باسىن كوتەرىپ ءجۇرىپ كەتتى. قايتىپ ۇيگە كەلدىم، سىيلىق بەرىپ ەدى، المادىم.
ەكىنشى جىلى تاعى ءبىر تاپسىرما بەردى. بۇل قار ەرىپ جاتقان ۋاقىت ەدى. اۋىلدان شىعىپ ءجۇرىپ كەتتىم. قولىمدا تاياعىم بار. جەر بۇلدىراعانداي بوپ وتىرادى. كورگەن جەرىم ەمەس. اتتى كىسىگە كەمىندە ەكى كۇندىكتەي جەر. تاۋ ءىشى نامازدىگەر كەزىندە قوي باعىپ جۇرگەن ءبىر اقساقالدى ۇلكەن قارت ادامعا كەزدەسىپ، سالەم بەردىم. ول سالەم الدى دا:
— بالام، جولىڭ بولسىن، — دەدى.
مەن:
— قۇدايى مەيمانمىن، — دەپ جاۋاپ بەردىم.
قارت:
— جاقسى، بالام، وندا كۇن كەشكىرىپ قالدى. اناۋ جاتقان تام جولمەن وسى قىردى اسساڭ، سول قىردىڭ استىندا ءبىزدىڭ ءۇي. سوندا بارىپ جايلان، شىراعىم، — دەدى.
مەن سول كىسىنىڭ ايتۋىمەن ءۇيدى تاۋىپ، جايعاسىپ، دەم الىپ تىنىعىپ، وسى ۇيدە اۋىرىپ جاتقان ايەلدى ەمدەپ بوپ وتىرعاندا الگى شال كەلدى. ءبىر قويدى سويىپ، ەكى-ۇش كۇن جاتىپ تىنىعىپ، اۋرۋ دا ورىنىنان تۇرىپ ءتاۋىر بولدى.
قايتۋدا ەكى-ۇش كۇن جول ءجۇرىپ كەلدىم.
You Might Also Like
-
كەشەگى سوعىس جىلدارىندا حالىق بارلىق ازىق-تۇلىكتى مايدانعا بەرىپ، وزدەرىنىڭ ۋاقىتشا بولسا دا اشىعۋىنا تۋرا كەلدى. مىنە، وسى ۋاقىتتا كەدەي رۋىنىڭ بەكتۇرسىن دەگەن كىسىسى ءبىر قويان تۇتىپ الىپ، ۇيىنە اك...
-
سوت ءىسى ءبىرجولا اياقتالىپ، ءجۇسىپقاليدىڭ قول-اياعى كىسەندەلىپ دەگەندەي، ميليسيا كەلىپ جەتكەندە ءجۇسىپقالي سوتتىڭ ءتوراعاسىنان اقتىق ءبىراۋىز ءسوز سۇراعان ەكەن. سوت «سويلە» دەگەندە ءجۇسىپقالي:
