شاكەن ايمانوۆ
شاكەن كەنجەتاي ۇلى ايمانوۆ (1914-1970) — قازاقتىڭ ايگىلى ءارتىسى، رەجيسسەر. قازاقستاننىڭ حالىق ءارتىسى، قازاقستان رەسپۋبليكاسى مەملەكەتتىك سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى. كسرو حالىق ءارتىسى، كسرو مەملەكەتتىك سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى. تۋىپ وسكەن جەرى پاۆلودار وبلىسىنىڭ باياناۋىل اۋدانى. توپىراق بۇيىرعان جەرى الماتى قالاسى. ورتا مەكتەپ بىتىرگەن سوڭ (1928)، سەمەيدەگى پەداگوگيكالىق تەحنيكۋمعا وقۋعا تۇسكەن. وسى كەزدەن باستاپ تەاتر ونەرىمەن اۋەستەنىپ، 1933 جىلى قازاق دراما تەاترىنىڭ قۇرامىنا الىنادى. وسى تەاتر ساحناسىندا جيىرما جىلداي ەڭبەك ەتىپ، ارتىستىك شىعارماشىلىعىن شىڭدادى. تەاتردىڭ باس رەجيسسەرى بولدى (1951). 1953 جىلدان باستاپ، ءومىرىنىڭ سوڭىنا دەيىن قازاق كينو ونەرى سالاسىندا ءونىمدى ەڭبەك ەتتى.
شاكەن اسا دارىندى سۋرەتكەر اكتەر، ويشىل رەجيسسەر رەتىندە قازاقتىڭ ساحنا ونەرى مەن كينو ونەرىنىڭ قالىپتاسىپ، شىڭدالۋىنا ايرىقشا ىقپال ەتكەن، وشپەس ءىز قالدىرعان دارا دارىن يەسى. ول م.اۋەزوۆ اتىنداعى مەملەكەتتىك دراما تەاترىنىڭ ساحناسىندا قازاق دراماتۋرگياسىنىڭ اقان سەرى، قوبىلاندى، قودار، كەرىم («اباي»)، الدار كوسە، يساتاي (جانسۇگىروۆ، «يساتاي ماحامبەت») بەينەلەرىن، الەم دراماتۋرگياسىنان كاسسيو جانە وتەللو (شەكسپير، «اساۋعا تۇساۋ»)، ءۋاليحانوۆ جانە تيحون (وستروۆسكيي، «تالانتتار مەن تابىنۋشىلار»، «نايزاعاي»)، ساتين (گوركيي، «شىڭىراۋدا»)، شادرين (پوگودين، «مىلتىقتى ادام»)، كيدد (لاۆرەنيەۆ، «امەريكا داۋىسى»)، بەتت (دج. گوۋ مەن ا. ديۋسسو، «تەرەڭ تامىرلار»)، حلەستاكوۆ (گوگول، «ريەۆيزور»)، كريۆەنكو (چيرسكوۆ، «جەڭىمپازدار»)، گەلپاك (ف.ۆولف، «پروفەسسور ماملوك») بەينەلەرىن سومدادى. ش.ايمانوۆ قويعان «اباي» سپەكتاكلىنە 1952 جىلى كسرو مەملەكەتتىك سىيلىعى بەرىلدى.
ش. ايمانوۆ اكتەر رەتىندە الدىمەن كەيىپكەرىنىڭ جان دۇنيەسىن اشۋعا جانە سوعان لايىقتى ۇتىمدى ارەكەت قيمىلدار جاساۋ شەبەرلىگىمەن ەرەكشەلەنسە، رەجيسسەر رەتىندە شىعارماعا كوركەمدىك يدەيالىق مازمۇنىن دارىتۋعا، ۇلتتىق ەرەكشەلىكتەردىڭ بوياۋىن قانىق ەتۋگە، زامان مەن قوعام تۋرالى فيلوسوفيالىق وي تولعام جاساۋعا ايرىقشا ءمان بەرە بىلەتىن دارىندى سۋرەتكەر. شاكەن كينو سالاسىندا دا وسى ۇستانىمدارىن شەبەر پايدالانا ءبىلدى. ونىڭ «ماحاببات تۋرالى اڭىز» (1953)، «دالا قىزى» (1954)، «ءبىزدىڭ سۇيىكتى دارىگەر» (1958)، «الدار كوسە» (1965)، «تۋعان جەر» (1967)، «اتاماننىڭ اقىرى» (1970) فيلمدەرى قازاق كينو ونەرىنە كوركەمدىك ءتولتۋمالىق دارىتقان ومىرشەڭ تۋىندىلار.
You Might Also Like
-
شۇبار كۇزەن — سۋسارلار تۇقىمداسىنىڭ ورتاشا ءپىشىندى جىرتقىشى (دەنەسىنىڭ ۇزىندىعى 35-38 سم، سالماعى 650-680 گ). سىرت ءپىشىنى كۇزەنگە ۇقساس، ءبىراق ارقاسى الاباجاق؛ قۇرساعى قارا ءتۇستى، باسىنىڭ ورت...
-
جاز ايىنىڭ جايدارى تاڭى تاعى دا ادەمى اتتى. جاۋىننىڭ كوپتىگىنەن قوڭىرلانىپ، بيىكتەپ العان باتسايى راڭ شاشاقتارىن سىلكىنىپ، ەرتەڭگى ارايعا بەت بۇرا باستادى. ازانعى سامالمەن ازدى-كەم بۇيرا تولقىن وين...
