InfoHub Logo

قوناق كەلەدى دەسە، ەڭ الدىمەن قۋاناتىن ايدوس. ويىندى ۇمىتىپ، اس ۇيدە ءجۇرىپ الادى. اپاسى پىسىرگەن ءتاتتى تاعامداردى ساۋساعىنىڭ ۇشىمەن ءبىر شۇقىپ كورمەي، كوڭىلى كونشىمەيدى.

— وسى جامان ادەتىڭدى قاشان قوياسىڭ؟— دەپ تالاي مارتە ەسكەرتسە دە، قۇلاق اسار ەمەس.

بۇگىن دە ۇيدەگىلەر قوناق كۇتپەك بولىپ الدىن الا ابىگەرگە تۇسۋدە. بىرەۋ بايلاپ قويعانداي ايدوس تا ۇيدەن شىقپاي قالعان. ادەتتەگىدەي دۇكەننەن اراسىنا مەيىز قوسىلعان بولكە نان اكەلىندى. كەيىنگى كەزدە ايدوس ءبىر قۋلىققا باسقان. ول نان جۇقا ەتىپ تۋرالىسىمەن-اق، اراسىنداعى مەيىزدى تۇك قويماي جەپ قويادى. «ال ەندى ءبىلىپ كور، مەيىز قوسىلعان با ەكەن، قوسىلماعان با ەكەن» دەيدى ىشىنەن ءماز بولىپ. ونسىز دا مول داستارقاندا ءبارى جەتكىلىكتى.

كۇتكەن قوناقتار دا كەلگەن. «ەندى قۇر سارىلىپ وتىرا بەرمەي، ويناپ قايتقانىم ءجون شىعار» دەپ، جىلىستاپ شىعا بەرمەك ەدى، ايدوستى دا داستارقاننىڭ باسىنا شاقىردى. وعان سەبەپ، قوناقتاردىڭ اراسىندا ءوزى قاتارلى بالانىڭ بولۋى ەدى. «اتىڭ كىم؟»، «نەشىنشى سىنىپتا وقيسىڭ؟» دەگەن سياقتى سۇراقتارعا قىسقا عانا جاۋاپ قايىرىپ، بىلەكتى سىبانىپ، كىرىسىپ كەپ بەردى. قوناقتار كەمشىلىگىن ەلەمەگەنسىپ:

— ايدوس تاماقتى جاقسى ىشەدى ەكەن، ەرلان، سەن دە وسى بالا سياقتى بولساڭ قايتەر ەدى؟— دەدى.

ەرلاننىڭ دا كۇتكەنى وسى ءسوز ەكەن، ەندى ونىڭ دا قولى ۇستەلدى جاعالاي باستادى. ۇلكەندەر كوڭىلدى قالىپتارىن بۇزعىلارى كەلمەدى مە، كوز الارتىپ تىيىم سالا قويعان جوق. ءبىر كەزدە قوناق بالا نان اراسىنان جالعىز ءتۇيىر مەيىز تاۋىپ الدى. ىلە ناندى تۇگەل اۋدارىستىرىپ، مەيىز ىزدەۋگە كىرىستى. ناندا بىلىنەر-بىلىنبەس ءىزى عانا قالعان، ال ءوزى جوق. بىرەۋدىڭ تەرىپ العانىن بايقاۋ قيىن ەمەس. «مۇنداي ادەپسىز بالا بولار ما،— دەپ ايدوس ىشىنەن كىجىنىپ-اق وتىر.— مەيىز جەگىسى كەلسە، مولىنان تۇر ەمەس پە؟» ونىمەن دە قويا قويسا مەيلى عوي، ەندىگى ساتتە ەرەكشە ءبىر قىلمىستى اشكەرەلەگەندەي، جۇرتقا جار سالىپ:

— ناننىڭ ىشىندەگى مەيىزدى بىرەۋ تەرىپ جەپ قويىپتى،— دەپ، جۇرتقا كورسەتە باستادى.

— ول نە؟— دەپ ەلەڭ ەتكەندەر بۇل جاققا جامىراي قادالدى. ارينە، كىمنەن كەلگەنىن ءبارىنىڭ ىشتەرى سەزەدى. ۇستەلدىڭ استىنا كىرىپ كەتپەسە، ەندى

ايدوسقا شەگىنەتىن جەر قالعان جوق.

— تىشقان. تىشقان جەگەن. ءبىزدىڭ ۇيدە، تەگى، كوپ،— دەدى قىسىلعانىنان.

وتىرعاندار كۇلكىلەرى كىلت ءۇزىلىپ، تىكسىنە قالدى. بەينە ءبىر داستارقان ۇستىمەن سۇر تىشقان جورعالاپ وتكەندەي.

— قايداعى تىشقان؟ تىشقان بۇنىڭ ءوزى!— دەگەن قوناق بالانىڭ ءسوزى عانا جۇرتتى جادىراتىپ جىبەردى.

ءوزىنىڭ قايداعى ءبىر قاپ تەسەر تىشقانعا ۇقساپ كەتكەنىنە ايدوستىڭ نامىسى كەلدى.

---