InfoHub Logo

سارى الا كۇزدىڭ تامىلجىعان جايماشۋاق كۇنى. اتاسى بيىل بەسىنشى سىنىپتا وقيتىن نەمەرەسىمەن ب ا ق ىشىندە سەرۋەندەپ جۇرگەن. اجەسىنىڭ سىرماققا سالعان ويۋ-ورنەگىندەي سان الۋان تۇسكە بويانىپ، كوز جاۋىن الا قاز-قاتار قاۋلاي وسكەن اعاشتارعا تاندانا زەر سالعان ابزال كەنەت:

— اتا، مىنا قىزىققا قاراڭىزشى، — دەدى.

— ە-ە، ول نە قىزىق، بالام؟...مەن ەشقانداي قىزىق كورىپ تۇرعانىم جوق، — دەپ قۋلانا جىميعان اتاسى ونىڭ قاسىنا تايانعان.

— مىنا تال-تەرەكتەردى ايتام. بىلتىر عانا تىپ-تيتتەي سەكىلدى ەدى، ەندى بويلارى سورايىپ، جاپىراقتارى جايىلىپ، اينالاسىنداعى شىرشالاردى باسىپ وزىپ كەتىپتى. تاياپ كەلىپ قاراماساڭ، شىرشالار ءتىپتى بايقالمايدى دا.

— ءيا، بالام، ونىڭ راس. قاراعاش، تەرەك، ۇيەڭكى تەز بوي الاتىن ءوسىمتال اعاش. ال شىرشا، قاراعاي، سامىرسىن سەكىلدى قىلقان جاپىراقتىلار وتە بايىپپەن، باياۋ وسەدى.

— سوندا، تەرەك، ۇيەڭكىلەر ۇزدىك وقۋشىلار دا، شىرشالار ناشار وقۋشىلار سياقتى بولعانى ما؟

— جو-وق، ولايشا ەكشەپ، باعا بەرۋ ءجون بولا قويماس، ابەكە (سالماقتى ماسەلە قوزعار كەزدە اتاسى مۇنى وسىلاي اتايدى).

كەڭكىلدەي كۇلگەن اتاسى تەرەڭ ءبىر اڭگىمە باستارداعى ادەتىنشە  نەمەرەسىن ارقاسىنان سيپاي قاسىنا الىپ، جيەكتەگى اعاش ورىندىققا جايعاستى.

— حالقىمىزدا «اسىرە قىزىل تەز وڭار» دەگەن ناقىل بار. «شابان ۇيرەك بۇرىن ۇشادى» دەپ تە جاتادى. قىزىلدى-جاسىلدى تۇرگە ەنىپ، كوز جاۋىن الىپ تۇرعان مىنا تەڭگە جاپىراقتارىنان ايىرىلعان بۇل اعاشتار كۇنى ەرتەڭ-اق بار كوركىن جوعالتىپ، سويديىپ شىعا كەلەدى. سوندا اينالاسىنا، بۇل توڭىرەككە ماڭگى جاسىل رەڭىمەن جارقىراي ءوڭ بەرىپ، ءارى اۋاسىن تازارتۋعا سەپتىگىن تيگىزەتىن دە وسى شىرشالار بولادى ءالى. ول قىستىڭ قاتال ىزعارىنان دا قورىقپايدى. بويى باياۋ وسكەنىمەن، ءتوزىمدى، بەرىك، قورشاعان ورتاسى ءۇشىن پايداسى مول اعاش.

— ولاي بولسا... مەنىڭ تەڭەۋىم كەرىسىنشە بولىپ شىققانى عوي؟... — دەدى ۇشقارىلاۋ ويىنان ىڭعايسىزدانعان ابزال ءوز قاتەسىن تەزىرەك تۇزەتكىسى كەلىپ.

— ءدال سولاي. جالپى، بۇلاردى ادامعا تەڭەۋىڭ ورىڭدى-اق. وسى بولمىسىندا بۇلار دا تۇپ-تۋرا ادامدار سياقتى.

— سوندا قالاي؟...

— ادامداردىڭ ىشىندە دە ناعىز ازاماتتارى جانە ازاماتسىماقتارى بولادى. ازاماتسىماقتارى، ياعني وتىرىك ازامات بولىپ كوزگە تۇسكىسى كەلەتىندەرى ءدال مىنا تال-تەرەك سەكىلدى ۇنەمى العا شىعىپ، وق بويى وزىڭقى جۇرەدى. بارلىق جەردە دە ءبىرىنشى بولۋعا تىرىسادى... جانە سولاي بولادى دا.

— ال ازاماتتارى شە؟

— ال ازاماتتارى مىنا شىرشالار سياقتى جايشىلىقتا كوپ كوزگە شالىنا بەرمەيدى. جاڭاعى ازاماتسىماقتاردىڭ تاساسىندا ەلەۋسىز بولىپ جۇرە بەرۋى دە مۇمكىن. ولاردىڭ الماس قىلىشتاي جارقىلداپ، كوش باستار ءساتى — قاتال قىس مەزگىلى سىندى ەل باسىنا كۇن تۋعان سىن ساعات. مىنە، سوندىقتان دا ولاردىڭ تابيعي جاراتىلىسى مىنا جاسىل شىرشالارعا ۇقساس، قايتپاس، قايسار بولىپ كەلەدى.

— ابزال!

اتاسى مەن نەمەرەسىنىڭ ءتاتتى اڭگىمەلەرىن بۇزعان ابزالدىڭ كوماندالاس دوستارى ەكەن.

— كەتتىك! بول، تەز! بۇگىن 6-شى سىنىپپەن وينايمىز، — دەپ، فۋتبولعا شاقىرىپ تۇر. اتاسىنىڭ سوزىنە اينالىپ وتىرىپ بايقاماسا كەرەك، ارىرەكتەگى الاڭقايعا ءبىراز بالا جينالىپ قالىپتى.

 — بار، بارا عوي، — دەدى جۇزىنە قيماستىقپەن قيىلا قاراعان نەمەرەسىن ارقاسىنان قاققان اتاسى.

— ويناپ قالىڭدار. ءقازىر كۇن قىسقا. شامالىدان كەيىن-اق قاس قارايا باستايدى. مەن دە ءبىراز بوي جازىپ قايتايىن. كەرى قايتاردا سوعارمىن.

ورنىنان جايلاپ كوتەرىلگەن اتاسى ءبىر وڭتايى كەلگەندە، نەمەرەسىنە تەك، تەكتىلىك جايلى دا ءتۇسىندىرىپ، قۇلاعىنا قۇيىپ قويۋدى ويلاپ بارا جاتتى. «ءيا، جاراتىلىس سىرىنىڭ قۇپيا كىلتى سول ءتۇپ تامىر مەن تەكتە جاتىر عوي!... شىرشا، ارشا دەگەندەر دە تامىرىن تەرەڭگە جايعان تەكتى ۇرپاق سەكىلدى قاسيەتتى اعاشتار قوي، جارىقتىق».

---