سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 1 كۇن بۇرىن)
تاپقىر بالا

كورشىلەس وتىرعان كۇشىك ەلىنىڭ قاۋعاساقال ءبىر شالى مەن ءبىر جاستاۋ جىگىتى كوشىپ-قونۋعا ىڭعايلانعان ەلدىڭ اسىعىپ، بىربەتكەي قيمىلداپ، مالدى يەسىز قالدىراتىنىن ەسكە الىپ، وڭاي ولجا ءتۇسىرىپ قالۋدى ويلاپ اتقا مىنەدى. تۇعىرعا شىعىپ، اۋىل ماڭىنداعى ءبىر سايدا قويلاردىڭ كۇزەتسىز ەركىن جايىلىپ جۇرگەنىن كورەدى. اتتارىن ءدوڭ استىنا تۇساپ قالدىرىپ، جاسىرىنىپ كەلىپ ءنان ءبىر قويدى ۇستاپ، ءتورت اياعىن بايلاپ، قاراعاننىڭ ىشىنە اپارىپ تاستايدى. تاعى ءبىر قويدى الماق بولىپ قايتا كەلەدى. جارتاستىڭ تۇبىندە بۇعىنىپ، ۇرىلاردىڭ ءاربىر قيمىلىن اڭدىپ كورىپ وتىرعان ءبىر جاس بالا الدارىنان توسىن كەزدەسىپ:

— اسسالاۋماعالەيكۇم، اتالار، — دەپ سالەم بەرەدى.

ۇرىلار ابىرجىپ، تۇرىپ قالادى. جاستاۋ جىگىت:

— ءبىز بوتەن ادامدار ەمەسپىز، قاراعىم! كورشىلەس اۋىلدىڭ ادامدارىمىز، وزدەرىڭنىڭ اعايىنداس — كۇشىكپىز. جوق ىزدەپ ءجۇرمىز، — دەيدى بالاعا سىر بەرمەۋگە تىرىسىپ.

— ءسىزدىڭ كۇشىك ەكەنىڭىزدى جىميعان بەت-اۋزىڭىزعا قاراپ-اق ءتۇسىنىپ تۇرمىن، اعاي! مىنا قاسىڭىزداعى توبەتىڭىز قايدا بارادى؟ — دەپتى بالا. سۇيەكتەرىنەن وتكەن اششى سوزگە شىداي الماي، ەكى ۇرى بالاعا قاراي تۇرا ۇمتىلعان ەكەن.

— اتتان، اتتان! كۇشىك اۋلىنىڭ كۇشىگى مەن توبەتى بىرلەسىپ، مەنى تالاعالى جاتىر. اتتان! — دەپ بالا ايعايلاپ، قولدارىنا تۇسپەي قاشا جونەلەدى.

بالانىڭ داۋسىنا ەستىگەن اۋىل ادامدارى اتقا قونىپ، ەكى ۇرىنى ۇستاپ الىپ، دۇرە سوعىپ، اۋىلدارىنا جاياۋ قايتارىپتى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما