سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 4 كۇن بۇرىن)
تىشقانباي ۇلى تاسىم قارتتىڭ ايتۋى

ەسىل بويىنداعى توقتاۋىل ەلىنەن ءبىر ءۇيىر جىلقى جوعالادى. ونى تورعاي ۋەزىندەگى قىپشاق، اتىشۋلى باۋكەسپە شاشانباي ۇلى راحمەت ۇرلاعانى انىقتالادى. ءبىراق ول قىلمىسى اشكەرەلەنىپ تۇرسا دا، تەڭدىك بەرگىسى كەلمەيدى، «جەڭگەن جەرىڭدە الارسىڭ» دەگەندەي كۇش كورسەتەدى.

جوقشىلاردىڭ باسشىسى وراق باسەڭ باتىردىڭ بالاسى ماتى ەدى. قاشىقتاعى قالىڭ ەلدەن، ونىڭ ىشىندە ونداعان قارۋلى جىگىت ۇستايتىن راحمەتتەن مال ءوندىرىپ الۋ وڭاي ەمەس ەكەندىگىن بىلگەن ول سوزبەن ۇتقىسى كەلەدى.

— ۋا، راحمەت مىرزا! اتىمدى الدىڭ، تاي بەر، تويعا مىنەتىنىمدى الدىڭ، قويعا مىنەتىن بەر. وسى بيلىگىمدى سوقىر تورەگە بارساڭ دا بۇزا الماس، دەپ ءسوزىنىڭ اياعىن ازىلگە اينالدىرادى (سوقىر تورە دەگەنى — راحمەتتىڭ ءوزى. ونىڭ ءبىر كوزى سوقىر ەدى).

سوزدەن توسىلعان جانە ازىلمەن وزىنە قاتال تيگەنىن سەزىنگەن راحمەت جوقشىلاردىڭ مالىن تۇگەل بەرىپ، ماتىنى ريزا عىپ قايتارادى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما