ۇلۋ
ءالي بۇگىن ەرتە تۇردى. ونداعى ماقساتى كەشە ءۇيدىڭ ارتىنداعى تامنىڭ تۇبىنەن كەزدەستىرگەن ۇلۋدى قايتا كورۋ بولاتىن. موماقان جاندىككە قاتتى قىزىقتى، ءبىراق، سوڭىنا دەيىن باقىلاي المادى.
العاش كورگەندە قاتتى تاڭ قالدى. ءدال قاسىنان ءوتىپ بارا جاتىپ، بارماق باسىنداي ءيىر قابىرشاقتى بايقاپ، توقتاي قالدى. دەرەۋ تىزەرلەپ وتىرا قاپ، ەڭكەيىپ كوپ ءۇڭىلدى.
قانداي قىزىق؟ تاس سياقتى قاپ-قاتتى بوپ كورىنىپ، ءيىرىلىپ تۇرعان قابىقتىڭ ىشىنەن بىردەڭە جىبىرلاپ شىعىپ كەلەدى. ءوزى جاپ-جۇمساق سياقتى. ۇستاپ كورگەن جوق، ءبىراق سونداي ەكەنىن اپ-انىق ءبىلدى. نە بولدى ەكەن ول؟
كوز الماي شامالى تۇردى. الگى نارسە انىق كورىنە باستادى. ازدان كەيىن سوزىلىپ، ۇزارا ءتۇستى. سوندا بايقادى، ءوزىنىڭ ۇزىن مۇرتى بار ەكەن. ونىسى جىبىر-جىبىر ەتەدى.
العاشىندا ءيىر قابىرشاق ىشىنە كىرىپ كەتكەن باسقا قۇرت پا دەپ ويلاعان. ۇزارىپ شىققان سوڭ قۇرت ەمەس ەكەنىن ءبىلدى. قۇرت بولسا، قابىرشاققا قامالماي، تەز-تەز الىستاپ كەتەر ەدى. مىناۋ اسىعاتىن ەمەس. جىبىرلاپ شىعىپ جاتىر، شىعىپ جاتىر. قۇرت ەمەس ەكەنىنە تاعى ءبىر دالەل — ونىڭ دەنەسىنىڭ جۋاندىعى مىنا قابىرشاقتىڭ ۇلكەن اۋزىمەن بىردەي ەكەن. ونداي ۇلكەن قۇرت بولمايدى عوي. بولسا دا سىيمايدى. جانە مىنانىڭ سىرتىندا تۇك جوق، قىزىلشاقا.
سالدەن سوڭ مۇرتتى جاندىك باياۋ سىرعىپ جۇرە باستادى. جۇمساق، دىمقىل توپىراققا بولماشى ءىز قالدىرىپ العا جىلجىدى.
جۇپ-جۇمساق بالەنىڭ مۇرتى عانا ەمەس، كورەتىن كوزى دە بار سەكىلدى، باسىن جان-جاعىنا بۇرىپ، تۇمسىعىمەن الدىن ءتۇرتىپ قويادى. جۇرۋگە قولايلى جول ىزدەسە كەرەك.
ەڭكەيە تۇسكەن ءالي ونىڭ اۋزى دا بار ەكەنىن اڭدادى. تىنىمسىز اشىلى-جابىلىپ تۇرادى ەكەن. سوعان قاراعاندا، كەزدەسكەن نارسەلەردىڭ اراسىنان ازىق تاۋىپ جەيتىن بولسا كەرەك.
كوزىن الماعان ءالي ونىڭ جىلجي-جىلجي جولدان الىستاپ، تام تۇبىنە جەتكەنىن كوردى. سونىمەن عانا تىنباي ول تامعا جابىسىپ، جوعارى ورلەي باستادى. ءبىر قىزىعى، ۇياسىنان شىقپاي، ارت جاعىنداعى ءداۋ سۇيرەتپەسىن سۇيرەپ بارادى. كۇشتى ەكەن ءوزى.
ءالي ارى قاراي قاداعالاي المادى. ءدال وسى كەزدە العا وزىپ كەتكەن اعاسى قايتىپ كەلىپ، «ءجۇر-جۇردىڭ» استىنا الدى دا، سۇيرەي جونەلدى.
— ءالي، ول كادىمگى ۇلۋ عوي، وعان نەگە سونشا قادالىپ قالدىڭ. ونداي ۇلۋلار تولىپ جاتىر، — دەدى اعاسى.
ءالي تۇندە تالايعا دەيىن ۇيىقتاي المادى. ەسىنە الگى ۇلۋ تۇسە بەردى. اياعى بار بار سياقتى، بولماسا تىك قابىرعاعا قالاي ورمەلەيدى؟ وسى سۇراق مازالادى. «ەرتەڭ بارىپ ءبارىن انىقتاپ كورۋ كەرەك» دەدى بالبىراپ ۇيىقتاپ بارا جاتىپ.
سودان، مىنە، ەنتىگىپ جەتكەن بەتى. ۇلۋ تۇر ورنىندا. ورلەپ كەلىپ، كەشەگى ورنىنان ءسال جوعارىلاپ توقتاپتى. ءبىراق ىشىندەگى الگى مۇرتتى بالە جوق. قولىنا الىپ قاراپ، ەشتەڭە تابا المادى. الدە قابىرشاعىن تاستاپ، باسقا جاققا كەتىپ قالدى ما ەكەن؟
تاياۋ ماڭنان كورىنبەيدى.
ءدال وسى كەزدە ارتىنان اعاسى جەتتى.
— نەعىپ ءجۇرسىڭ مۇندا؟ — دەدى تامعا ءۇڭىلىپ.
— ۇلۋ… كەشەگى ۇلۋدى كورەيىن دەپ كەلگەم. كەلسەم جوق. قابىعى عانا قالىپتى.
اعاسى كۇلدى.
— سونى دا بىلمەيسىڭ بە؟ — دەدى سوسىن اليگە قاراپ مىرس ەتىپ. — ۇلۋ دەگەن جاڭبىر جاۋعاندا عانا شىعادى. باسقا كەزدە قابىعىنىڭ ىشىنە كىرىپ الادى.
ءالي تاعى دا تاڭ قالدى. «اعام قانداي كوپ بىلەدى! ال مەن مۇنىڭ ەشبىرىن بىلمەيمىن!» دەپ ويلادى ىشىنەن.
ءالي ۇلۋدى جەرگە قويىپ، كەرى بۇرىلدى. اعاسى انانداي جەرگە ۇزاپ كەتكەن ەكەن. ودان «ۇلۋدىڭ اياعى بار ما؟» دەپ سۇراپ العىسى كەلىپ، اعاسىنىڭ ارتىنان جۇگىرە جونەلدى.
You Might Also Like
-
باعانا باسىنا تارتىلعان سىمدا قوناقتاپ وتىرعان قارلىعاشتىڭ قاسىنا سول توڭىرەكتە ءوز بەتىنشە ۇشۋدى مەڭگەرىپ جۇرگەن بالاپانى كەلىپ قوندى. اسپان اشىق بولعانمەن، كۇن سالقىن ەدى. اناسىنا قاراپ ەدى، كوڭىل...
-
نارتايلار «تەڭگە ءىلۋدى» كورىپ بولىپ، كەلەسى توپقا بەت الدى. مۇندا دا جارىس قىزىپ جاتىپتى. كورەرمەندەر قاتارىنا كەلىپ تۇرا قالدى.
