سالەم بەردىك،
بەيتانىس جولاۋشىلار!
جولاۋشىلاپ، شارشاعان بولارسىڭدار.
اناۋ قىردىڭ استىندا مەنىڭ اۋلىم،
سوعارسىڭدار، دەم الىپ، قونارسىڭدار.
مەنىڭ ءۇيىم جىلعانىڭ جاعاسىندا،
قۇيعان تۇسى بۇلاقتىڭ قارا سۋعا.
اعىسىمەن بۇلاقتىڭ تارتسا بولدى،
سۇراماي-اق ەشكىمنەن تاباسىڭدار.
شەتكەرىرەك، كوشەنىڭ اياعىندا،
تىرلىك ەتىپ جۇرگەن ەم باياعىدا.
قالجىراپ كەپ جۇمىستان، قالعىپ كەتكەم،
سودان بەرى دارمەن جوق ويانۋعا.
شەشەم بايعۇس جان ەدى سوزگە بىلگىر،
سويلەسەرلىك كىم وعان كەز كەلىپ ءجۇر؟
مۇڭىن باسىپ، ءعارىپتىڭ كوڭلىن اشىپ،
اڭگىمە ايتىپ بەرسەڭدەر وزدەرىڭ ءبىل.
قىسقا ءومىردىڭ ساپارى ءسوز بە قۇرعىر،
اسىقپاي-اق، اس ءىشىپ، كوزدەرىڭدى ءىل.
جارىم مەنىڭ جان ەدى ءداتى بەرىك،
بەرىكتىكتەن ءجۇر مە ەكەن زاپى كورىپ؟!
بالالارىم ەر جەتىپ كەتكەن شىعار،
الدارقاۋعا كەلمەس-تى ءتاتتى بەرىپ.
ءقايسىبىرىن ايتايىن، قالدى ءبارى:
ويى، تاۋى، ورمانى، بالقۇراعى.
بەسىگىنە تۋعان جەر بولەدى دە،
الديلەيدى الىستان تاۋ بۇلاعى،
ماڭگى مەنى ۇيقىدا قالدىرادى...

---