شىن جانىم‚
قورعانىم –
جالعىز سەن‚ اقىل،
جۇرەگiم‚
تiلەگiم –
شىن مەنەن ماقۇل.
اقىل ءۇشiن قۇربان بارلىعىم‚
انىق ۇقسام جارلىعىن.

نالىندىم‚
جالىندىم
شيەنi شەش‚
ەركiم‚ ەمiن تاپ‚ ويىمدى اش‚
دەرتiم باس.
جازامدى كەش.
راحىم ەتiپ‚
مەنi اياپ.
بار ما ەركiم‚
سول دەرتiم.

جەتەكشiم – سەبەپ‚
تىم كۇشتi ول‚
بەرمەس جول بيلەتتiم دەپ.
تۋعىزعان‚
سول ايداپ
جۇرگiزگەن.
ءار ءومiرگە
كiرگiزگەن.
جىلاتقان‚
ۋاتقان‚
قۋانتقان‚
قۇلاتقان دا سول.
ەرiك قايدا‚
نە پايدا،
جۇلقىنسام دا تابىلار ما ەركiن جول؟

جۇرمەك تە،
ولمەك تە،
تۋماق تا سونان.
كiم كونبەس،
كەز كەلمەس،
سالماقتا‚ ويلان.
سەبەبi جوق بiر iس قايدا بار؟
ءبارi سوعان بايلانار.

ەرiك جوق،
اتقان وق،
بiر مەن ەمەس، بارشا الەمگە جول.
ويعا دا،
بويعا دا
ەركiن بەرمەس،
نەگە وسىنشا كۇشتi سول؟

ويلاسام،
بارشا ادام –
سۋعا اققان دوڭبەك.
سەبەپكە،
كەزەككە
تامام جان كونبەك.
ءالسiز بەن كۇش تاعى سەبەپتەن،
كiم قۇتىلار كەزەكتەن؟

جاقسىلىق،
جاماندىق،
ءبارiن سەبەپ بيلەپ العان زات.
«مەن بiلدiم،
Iس قىلدىم
ءوزiم بيلەپ» دەگەنiمiز، تiپتi، ۇيات!

---