InfoHub Logo

ءبىر كىسى ومىرىندە وتىرىككە ەشكىمدى الدىنا سالماعان سۋايت ەكەن.

بۇل كىسى بالاسىن باۋلىپ، وزىندەي وتىرىكشى قىلىپتى. بالاسى اكەسىنەن دە وتىرىككە استام بولىپتى. اكەسى بالاسىنىڭ اسقاندىعىن بارلايىن دەپ ءبىر كۇنى دوڭگە تۇرعىزىپ بالاسىنا جورتا:

— بالام، كوزىم جەتىڭكىرەمەي تۇر، اناۋ قاباقتاعى بۇلدىراعان كيىك پە، نەمەنە، دەسە، بالاسى:

— ە، انانى ايتاسىڭ با؟ ول ارقار ەمەس پە، باۋرىندا ەگىز قوزىسى ەمىپ تۇرعان، – دەپتى.

اكەسى تاعى:

— شىراعىم، سول ارقارعا قاي جاعىنان بارساق، جاقىنداپ كورگەندەيمىز؟ – دەسە، بالاسى:

— اي، اكە-اي! ابدەن-اق كوزىڭىزدىڭ جانارى كەتكەن ەكەن. وسى تۇرعان ارىستانداي ارقاردى كورە المادىڭىز با؟ ارعى قىرقانىڭ بەرىسىنەن، بەرگى قىرقانىڭ ارىسىنان باس باعا بارساق، قاق جەلكەسىنەن سىعالايمىز، – دەپتى دە، اكەسىن جىبەرىپتى. اكەسى شىن نانىپ، ايتقان جەرىمەن بارىپ قاراسا، ارقار تۇگىل تۇك تە جوق ەكەن. ارتىنان كەلگەن بالاسىنا اكەسى:

— قانە، بالام، ارقارىڭ؟ – دەسە، بالاسى:

— ارباڭداپ قاشقانىن دا كورمەي قالعان ەكەنسىز، كوزىڭىز ابدەن بۇلدىراعان ەكەن، – دەپتى.

سوندا اكەسى:

— بالام. وتىرىككە باۋلۋىم ابدەن جەتكەن ەكەن، وزىمنەن اسكان ەكەنسىڭ، – دەپ باتاسىن بەرىپتى.

---