- 03 قار. 2020 00:00
- 473
جاڭبىر
سىرتتا جاڭبىر جاۋىپ تۇر. تەرەزەگە جاقىنداپ دالاعا قارادىم. كۇڭگىرت الەم. تومەن قاراي ءتونىپ قاتۋلانعان اسپان. جاڭبىر. ءاربىر تامشىسىنىڭ ءوز ءۇنى، ءوز تىلەگى بار ءتىرى جاڭبىر. ۇستى-ۇستىنە توگىلگەن سايىن كەۋدەڭدەگى مازاسىزدىق ءورشي تۇسەدى. كەلەسى ءسات الدەنە اكەلەتىندەي. دۇنيە ءىش پىستىرار ىرعاعىنان جاڭىلىپ استاڭ-كەستەڭ بولاتىنداي. جاڭبىردى جەك كورەمىن. ۇنەمى مۇڭدا ۇستايدى. سەبەپسىز كۇتكىزەدى. ۇمىتتەندىرەدى. كۇتكەندى جەك كورەمىن. سىرتتان اياق تىقىرى ەستىلدى دە ارتىنشا-اق ءارسىن-دۇرسىن باسىپ ءىنىم كىردى.
— مىسىقتى ىزدەپ ءجۇرمىن.
— ونى نە قىلاسىڭ؟
— ۇيىقتاتامىن. ال سەن نەعىپ تۇرسىڭ؟
— جاڭبىردى تىڭداپ.
تۇسىنبەي قالدى. قالقيقان قۇلاقتارىنا قاراپ كۇلكىم كەلگەن.
— جاڭبىر جاۋعاندا ءبارى ءبىرتۇرلى بولىپ كەتەدى، ءيا.
— ءيا، — دەدى ول.
— ولگىم كەلىپ تۇر.
جانارى ۇرەيگە تولىپ شىعا كەلدى. تاماعىما كەلىپ تىرەلگەن وكسىكتى ارەڭ ىرىكتىم.
— مىسىقتى تابا الماي قويدىم، ەش جەردە جوق. سۋ-سۋ بولعان شىعار.
جىلدام سويلەدى. اڭگىمەنى باسقا جاققا اۋدارعىسى كەلگەن ءتۇرى.
— نە ىستەسەم ەكەن؟
داۋىسىما ءدىرىل ارالاسىپ كەتتى. وز-وزىمە ىزالاندىم. تيتتاي بالانى شوشىتىپ. وڭبايمىن عوي.
— وتىرىك! ءبارى وتىرىك! مەن سەنى ماماما ايتامىن!
ەسىك تارس جابىلدى. جاڭبىردىڭ ءىرى تامشىلارى تەرەزەنى وسقىلايدى. بۇل جەردەن كەتكىم كەلدى. جاڭبىرى جوق جاققا. ايدالاعا. كەنەت كەلەسى بولمەدەن ءىنىمنىڭ جىلاعان ءۇنى ەستىلدى. نە دەگەن اداممىن دەپ ويلادىم. وڭبايمىن عوي. وڭبايمىن.