جاقسى كورۋ
ول تەليەۆيزوردى ءسوندىرىپ، مەنىڭ قاسىما كەلدى.
— كىتاپ وقىپ وتىرسىڭ با؟
— ءيا.
— ۇندەمەي وتىرا تۇرايىنشى.
— تەك بوگەت جاساما.
— جاسامايمىن.
ستولدىڭ ەكىنشى شەتىندەگى ورىندىققا جايعاسىپ، جاعىن تاياندى.
— بۇگىن تۇندە قار ارالاس جاڭبىر نەمەسە جاڭبىر ارالاس قار جاۋادى.
كۇلىپ جىبەردىم. ول دا كۇلىپ، الدىعا قاراي ۇمسىنىپ قويدى.
— ءوزىڭ كىتاپ وقي بەرەدى ەكەنسىڭ.
— ءيا.
— دالاعا شىقپايسىڭ با؟
— جوق.
— ءىشىڭ پىسپاي ما؟
— جاڭا بىرەۋ بوگەت جاساماي تىنىش وتىرامىن دەگەن سياقتى ەدى.
ۇندەمەي قالدى. سودان سوڭ سورەدەگى ەڭ ۇلكەن كىتاپتى تاڭداپ الىپ، پاراقتاي باستادى.
— سەن مەنى تۇك جاقسى كورمەيسىڭ.
بەتىنە قارادىم. قاباعى ءتۇيىلىپ، سارعىش ءوڭى قىزارىپ كەتىپتى. اشۋلانىپ وتىر.
— جاقسى كورەمىن.
باسىن ۇزىلدى-كەسىلدى شايقادى.
— جاقسى كورسەڭ، كىتاپ وقىماي، مەنىمەن سەيلەسەر ەدىڭ.
— سەن دە كىتاپ وقىساڭشى.
— مەنىڭ سويلەسكىم كەلەدى.
كىتابىمدى كەرى ىسىرىپ، جۇزىنە زەيىن قويا قارادىم.
— ال، سويلەسەيىك، نە ايتاسىڭ؟
— سەن مەنى جاقسى كورمەيسىڭ.
— قانداي قىزىقسىڭ. جاقسى كورەتىنىمدى دالەلدەۋ ءۇشىن نە ىستەۋىم كەرەك، سەنىڭشە؟
— سويلەسۋىڭ كەرەك.
— سويلەسىپ وتىرمىز عوي.
قاباعىن شىتتى. سودان كەيىن ۇلكەن كىتاپتىڭ بەتىن سارت ەتكىزىپ جاۋىپ، ورنىنان تۇردى.
— بۇلاي سويلەسكەنىڭ ماعان كەرەك ەمەس.
— كەرەك بولماسا، باسىمدى اۋىرتپاي، بار. ءوز جۇمىستارىڭدى ىستە.
— بارمايمىن.
ورنىنا قايتا جايعاستى. كىتابىمدى قايتا قولىما الدىم. ءبىرشاما ۋاقىت ءوتتى. ول سويلەر ەمەس. ءتىپتى بولماعان سوڭ، قاسىنا بارىپ تىزەرلەپ وتىردىم دا:
— مونشاعىمدى شەشىپ بەرشى، — دەدىم.
ول كۇتكەنىمدەي-اق قاسارىسپاي جىلدام، لىپ ەتكىزىپ اعىتا قويدى.
— پىسىقسىڭ عوي ءوزىڭ.
— سەن جوقتا نازيرانىكىن ءجۇز رەت اعىتىپ بەرگەنمىن.
قىزعاندىرماق بولعان ءتۇرى.
— جارايدى. ەندى ۇندەمەي وتىر.
قايتادان كىتابىما قارادىم.
— شاشىڭدى تاراپ بەرەيىن بە؟
— كەرەگى جوق.
— تاراپ بەرەيىنشى.
— وزىڭدىكىن تارا.
— سەنىكىن تارايىنشى.
— نە دەگەن ادامسىڭ! تىنىشتىق بەرەسىڭ بە، جوق پا؟!
كىتابىمدى الدىم دا، كەلەسى بولمەگە ءوتىپ، توسەككە قيسايدىم.
— تۇرسىن، بار، دالاعا شىعىپ، تازا اۋا جۇتىپ كەلشى...
— دالا سۋىق.
— وندا سويلەمەي تىنىش وتىر.
— تەليەۆيزور قوسامىن.
— كىتاپ وقى.
ۇلكەن كىتاپتى سارتىلداتىپ پاراقتاۋعا كىرىستى. سالدەن سوڭ اۋىر كۇرسىنىپ جاپتى دا، ءۇن-تۇنسىز قالدى. ءۇيدىڭ ءىشىن ءولى تىنىشتىق كەرنەگەن. كوزىمدى جۇمىپ قالعي باستادىم.
— مەن سەنىمەن ءومىر سۇرە المايدى ەكەنمىن.
داۋىسى الىستان تالىپ جەتەدى..
— مىنەزىڭ ناشار. ادام سياقتى سويلەسە دە المايسىڭ. سەنەن ءنازيرا مىڭ ەسە جاقسى. نازيرامەن كارتا، شاحمات ويناۋعا بولادى. ءنازيرا سەنەن مىڭ ەسە سۇلۋ...
— اۋزىڭدى جاپ.
— جاپپايمىن.
شالقامنان اۋدارىلىپ توبەگە قارادىم. “ءنازيرا، ارينە، سۇلۋ”. كىرپىكتەرىم جۇمىلىپ، دەنەمدى ۇيقىنىڭ ءتاتتى سالماعى باسىپ بارا جاتىر. ول تاعى ۇندەمەي قالدى. الىستان يتتەردىڭ جارىسا ۇرگەنى، ماشينا گۇرىلى ەستىلەدى. كىتابىمدى اشىپ، ماعىناسىز ءۇڭىلدىم. توسەك سالۋ كەرەك شىعار.
— تۇرسىن، ساعات قانشا بولدى؟
ۇندەمەيدى.
— تۇرسىن...
داۋىسىم ەركىمنەن تىس اقىرىن شىقتى. ورنىمنان تۇرىپ، ساعاتقا قارادىم. ون ءبىر جارىم. تۇرسىن باسىن ستولعا قويىپ ۇيىقتاپ قالىپتى. قاباعى ءتۇيۋلى. اقىرىن بارىپ شاشىنان ءسۇيدىم. ول بار بولعانى توعىزدا ەدى.
You Might Also Like
-
كۇن جاۋاتىن سياقتى بولىپ تۇر. اسپان سۇستانىپ العان. بىلتىر سىنعان قولىم قاقساي باستادى. جاعىمسىز كۇي. جاعىمسىزدىعى سونشاما قۇسقىڭ كەلەدى. تازا اۋا جۇتقىم كەلگەن. ۇستىمە جەمپىرىمدى جامىلىپ اۋلاعا شى...
-
قازان باپپەن قايناپ جاتىر. ءوز ورنىن ءوز ءىسىن بىلەتىن سابىرلى ادام ءتارىزدى. از عانا بۋ شىعارىپ، ءبىرقالىپتى بۇلكىلدەيدى..
