سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 7 ساعات بۇرىن)
كەمپىر

— الدىمەن كىشى قىزىم كەتتى. ون ءۇش جىل بۇرىن. ال بىلتىر ۇلكەن قىزىمدى جەرلەدىم. ەكى-اق بالا كوتەرگەنمىن. ەكەۋى دە جوق ەندى. ءوزىم عانا قالدىم.

— نەمەرەلەرىڭىز بار ما؟

— كىشى قىزىمدا بالا بولمادى. ال ليپانىڭ ۇلى، ودان ءبىر قىز، ءبىر ۇل شوبەرەلەرىم بار. ءقازىر كانادادا. بەس جىل بولدى كوشىپ كەتكەندەرىنە. شەشەلەرىن قويعاندا دا كەلە المادى. جالعىزبىن. جالعىز تۇرامىن. سەكسەن ۇشكە كەلىپ ءوستىپ جالعىز قالامىن دەپ ويلادى دەيسىڭ بە. جاس كەزىندە ادەمى، ءتىپتى سۇلۋ بولعان ءتارىزدى. جانارى سولماعان. ءجۇزىن تەرەزەگە بۇرىپ، الىسقا قادالىپ سويلەيدى.

كوزىنە ۇيقى تىعىلدى. تۇرىپ كەتۋ ىڭعايسىز. «ءقازىر جىلاسا، مىنا كىسى بالامنىڭ بار ەكەنىن ءبىلىپ قويادى» دەپ ويلادى ول. سودان سوڭ پاتەرىنە كىرگىزبەك تۇگىل ماڭىنان جۇرگىزە قويماس.

— شايدى ىسىتايىن با؟

— مەن بولدىم. ءوزىڭ ىشپەسەڭ، اۋرە بولما.ول باسىن شايقاپ، داستارحانداعى بوس كەسەلەرگە قارادى.

— ءقازىر تۇرامىن، — دەدى كەمپىر، — ءقازىر.

قولىن ستولعا تىرەپ كوتەرىلمەك بولدى دا كايتا وتىردى.

— ءقازىر، ءقازىر.

ول ورنىنان تۇرىپ، قولتىعىنان دەمەمەك بولىپ ەدى، كەمپىر:

— ءوزىم. ءقازىر ءوزىم تۇرامىن، — دەدى.

جاقتىرماعان سىڭايلى.

— ءوزىڭىز ءبىلىڭىز.

داستارحاندى رەتتەۋگە كىرىستى.

— نەمەرەم تەلەفون سوققان. ۇيرەنە الماي ءجۇرمىن دەيدى. ءتىلى، سالتى باسقا ەل عوي. ءوزى دە جەر ورتاسىنا كەلدى. بارعان سوڭ ايەلىمەن اجىراسىپ كەتكەن.

— نەگە؟

— ءاي! — كەمپىر قولىن سىلتەدى، — وزدەرى بىلەدى دە. مۇندا تۇرعاندا دا جەتىسكەندەرى شامالى  ەدى. اندرەيدىڭ كوزى تايا بەرە ول دا قاڭعىپ  كەتەتىن. قىزىپ كەلەدى. تەلەفونمەن سويلەسەدى. مەنى كورمەيدى، ەستىمەيدى دەپ ويلاي م  ەكەن. مەن ءبارىن سەزەمىن.

— شاي قۇيايىن با؟

— كىشكەنە، ءبىر جۇتىم عانا. سودان كەيىن تۇرامىن. شارشادىم. جاتۋ كەرەك.

— ال تامارا كايتا ءىشىپ كەتىپتى. نان ۇستاپ انت بەرىپ ەدى ەندى اۋزىما المايمىن دەپ. زۆونداسام، ماس بولىپ وتىر. جارايدى. مىنە، تۇردىم.

شىنىمەن، تىرمىسىپ كۇش جينادى دا ورنىنان كوتەرىلدى.

— مىنە، كەتتىم. قولىم كاقساپ اكەتىپ بارا جاتىر. اۋا رايى بۇزىلار ما ەكەن. اسىرەسە شىناشاعىم جان شىداتار ەمەس.

ءار قادامىن ابايلاپ باسىپ، ءوز بولمەسىنە بەتتەگەن كەمپىردىڭ داۋىسى الىستاپ تۇسىنىكسىز كۇمبىرگە اينالىپ كەتتى. ازدان سوڭمۇلدە تىنىشتالعان. جاتسا كەرەك.

ول اس ءۇيدى رەتتەپ بولىپ ءوز بولمەسىنە ءوتتى.

ەرنىن تىستەپ، ەپپەن ەسىكتى جاپتى.

— كىشكەنتاي بالاپان. ۇيىقتاماي جاتىرسىڭ با؟ مەنىڭ بوپەم جىلامايدى ەكەن.

جورگەكتەردى اشىپ استىن كوردى دە كوتەرىپ بەتىنە باستى.

— ءتاتتىسىڭ عوي، كىشكەنتاي. ورىس اپا ماماعا نە دەيدى؟ ورىس اپا تامارا كوكە ءىشىپ كەتىپتى دەي مە؟ تاماراسى كىم ەكەن ورىس اپانىڭ؟ بىزدەن پاتەراقى سۇراسا نە بەتىمىزدى ايتامىز، بوپەم؟ ەرتەڭ اقشا بەرىڭدەر دەسە قايتەمىز. سەنىڭ كوزىڭدى قۇرت دەسە نە دەيمىز؟ ولتىرەمىز دەيسىڭ بە؟ سەن قاشان ءوسىپ ماماعا كومەكتەسەسىڭ؟

مۇڭايا قالعان ول كەرەۋەتتىڭ ۇستىنە قولىنداعى ۇلكەن، قىزىل بەت قۋىرشاقتى قويدى. سودان كەيىن اۋىر كۇرسىنىپ شامدى سوندىرگەن.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما