كوجە مەن شايىڭىزعا بولا امانداسقانمىن
جازعىتۇرىم جولاۋشىلاپ، شولدەپ كەلە جاتقان سەرىكباي سىرتتاي سىرىن بىلەتىن ءبىر ۇيگە كەلىپ تۇسەدى. ۇيگە سالەم بەرىپ كىرسە، جالعىز كەمپىر وتىرادى. «ءساتى بولدى» دەپ ويلاعان ول كەمپىرگە قول بەرىپ:
— امان وتىرسىز با؟ دەن ساۋلىعىڭىز جاقسى ما؟ اۋىرىپ قالدى دەپ ەدى، ءتاۋىر بولدىڭىز با؟ شالدىڭ دەنساۋلىعى جاقسى ما؟ ءبىز جاقتاعى تۋىستارىڭىز دا امان جاتىر. كوكتەۋلىككە كوشىپ كەلەتىن سياقتى... — دەپ جالبىراقتاپ قايتا-قايتا امانداسىپتى. «شالدىڭ تۋعان-تۋىسقاندارىنىڭ نەمەسە جاقىن اعايىندارىنىڭ ءبىرى بولۋى كەرەك» دەپ ويلاعان كەمپىر موسىعا شاۋگىم اسىپ قويىپ:
— قارا وزەكشىلىك ۋاقىت قوي، شاي قويعانشا سۋسىنداپ ال، — دەپ اشىعان كوجە بەرىپتى. ىلە-شالا داستارحان جايىپ شاي قويىپ جالبىراقتاي كۇتىپتى. سەرىكباي سۋسىنى قانىپ، قارنى تويعان سوڭ دالاعا شىعىپ اتتانباقشى بولىپ جاتقاندا، ۇيدەن ەرە شىققان كەمپىر:
— قاراعىم، اتىڭ كىم؟ سەن مەنى تانىساڭ دا، مەن سەنى تانىمادىم عوي، — دەيدى. سوندا سەرىكباي:
— مەن دە ءسىزدى تانىعام جوق، كوجە مەن شايىڭىزعا بولا امانداسقانىم عوي، — دەپ اتىنا ءمىنىپ ءجۇرىپ كەتىپتى.
You Might Also Like
-
ءبىر باۋكەسپە ۇرى بار ەكەن، سەرىكبايدىڭ جالعىز قارا شولاق سيىرى دا وسى ۇرىنىڭ كەڭىردەگىنە ءتۇسىپ كەتىپتى.
-
ءبىر كەمپىردىڭ تابانىنا تىكەن كىرىپ كەتكەندە، ول كەلىنەن شاقىرىپ تىكەندى الدىرىپتى.
