كۇزەتشى ايۋ (ەرتەگى-قويىلىم)
(اۆتورلىق ەرتەگى قويىلىم)
اۆتور:
ەرتە-ەرتە-ەرتەدە،
الما باقتى ولكەدە،
ايۋ ءومىر ءسۇرىپتى.
الما جەۋگە ۇمتىلعان،
اڭداردى تۇگەل قۋىپتى.
بىردە الماباقتىڭ جانىنان ءوتىپ بارا جاتقان قويان، ءيىسى بۇرقىراعان سارى المانى كورىپ، ءدامىن تاتپاقشى بولادى. ءبىراق الدىنان كۇزەتشى ايۋ شىعىپ، بىلاي دەپتى:
ايۋ:
— سالەم قورقاق قويان! الما جەگىڭ كەلە مە؟
قويان:
— سالەم ايۋ مىرزا! يا، جەگىم كەلەدى.
ايۋ:
— ولاي بولسا، مەن جايلى تاقپاق ايتىپ بەر! سوسىن عانا ساعان الما بەرەمىن.
قويان:
ايۋ وتىر پارتادا،
ەكi قولى قالتادا.
اپاي ساباق سۇراسا،
ۇيىقتاپ قاپتى - ماسقارا!
ايۋ:
—وتىرىك! مەن ەشقاشان مەكتەپكە ساباق وقۋعا بارمادىم. ەندى كۇت! كەلەسى كەلگەن اڭ مەن تۋرالى جاقسى تاقپاق ايتسا، كىرەسىڭ!
(ەكەۋى اڭگىمەلەسىپ تۇرعاندا، مىسىق كەلەدى.)
مىسىق:
— سالەم ايۋ مىرزا!
ايۋ:
— سالەم مىسىق! الما جەگىڭ كەلە مە؟ وندا مەن تۋرالى تاقپاق ايت! جاقسى تاقپاق نە جاڭىلتپاش ايتپاساڭ، الما جەمەيسىڭ!
قويان (سىبىرلاپ):
— مىسىق، «ايۋ وتىر پارتادانى» ايتپا!
مىسىق:
— جارايدى! (سىبىرلايدى)
ايۋ المانى قورعار،
جەي الماي كوپ اڭدار سورلار.
ايۋ:
— تاماشا! كىرىڭدەر! (ەكەۋىن باققا كىرگىزەدى)
اۆتور:
— وسى كەزدە سىلاڭداپ تۇلكى جەتەدى.
تۇلكى:
— سالەم بەردىك ايۋ مىرزا! باعىڭىزدىڭ ءيىسى قانداي كەرەمەت؟! سىلەكەيىم شۇبىرىپ تۇر. كىرسەم بولا ما؟
ايۋ:
— مەن تۋرالى كەرەمەت تاقپاق نەمەسە جاڭىلتپاش ايت! سوسىن عانا كىرەسىڭ!
تۇلكى:
— ايۋ الما باقتى كۇزەتەدى،
تاقپاق سۇراپ، بىلمەگەن اڭنىڭ قاتەسىن تۇزەتەدى.
ايۋ:
— جارايسىڭ قۋ تۇلكى! كىر!
اۆتور:
— تۇلكىدەن كەيىن كىرپى كەلەدى.
كىرپى:
— سالەم ايۋ اعا! باققا كىرىپ، الما جەيىنشى؟
ايۋ:
— تاقپاق ايت تا، كىرە بەر! تەك تاقپاعىڭ ايۋ تۋرالى بولسىن؟!
كىرپى:
— ايۋ بالعا بارار،
ايۋدى ارالار تالار.
ايۋ:
— قاشان كوردىڭ مەنى ارالار تالاعانىن؟ باسقاسىن ايت!
كىرپى:
— ايۋ الما جەيدى،
ايۋ بال دا جەيدى.
ەگەر تاقپاق ايتپاساڭ،
باققا كىرگىزبەيدى!
ايۋ:
— تاماشا! ءدال ايتتىڭ! كىرە بەر!
اۆتور:
— كىرپىدەن كەيىن تاسباقا كەلەدى.
تاسباقا:
— سالەم ايۋ اعا! باققا كىرىپ، الما جەيىنشى؟
ايۋ:
—سالەم تاسباقا! مەن تۋرالى تاقپاق ايت تا، كىرە بەر!
تاسباقا:
— ايۋ، ايۋ قورباڭباي،
جۇگىرەسىڭ ورماندا-اي!
ايۋ:
— ءوزىڭ قورباڭباي! باسقاسىن ايت!
تاسباقا:
— ايۋ دەگەن — اقىلدى،
تاقپاق جاتتاۋعا شاقىردى.
ايۋ:
— جارايسىڭ! كىرە بەر!
قاسقىر:
— سالەم ايۋ مىرزا! اشتان ولمەسىن دەسەڭ، الما بەر؟!
ايۋ:
— سالەم قاسقىر! مەن جايلى تاقپاق، جاڭىلتپاش ايت تا، كىرە بەر!
قاسقىر:
— ايۋ دەگەن — الىپ اڭ،
دەنەسىمەن تانىلعان.
الما باققا كىرەدى،
تاقپاق ايتقان اقىن اڭ.
ايۋ:
— كەرەمەت! كىرە بەر!
اۆتور:
— قاسقىردان كەيىن مايمىل كەلەدى.
مايمىل:
— سالەم ايۋەكە! الما باعىڭا جىبەرشى، ءبىر تالدان تالعا سەكىرىپ الماڭنىڭ ءدامىن تاتايىن!
ايۋ:
— سالەم مايمىل! مەن جايلى تاقپاق نەمەسە جاڭىلتپاش ايتاسىڭ، سوسىن كىرەسىڭ
مايمىل:
— جارايدى!
ايۋ دوسىم كۇزەتشى،
الما باقتى كۇزەتتى.
اڭدارعا ولەڭ ايتقىزىپ،
قازاقشاسىن تۇزەتتى.
ايۋ:
— تاماشا، كىرە عوي!
مايمىل:
— راقمەت!
اۆتور:
— مايمىلدىڭ سوڭىن الا، تىشقان كەلەدى.
تىشقان:
— سالەم ايۋ مىرزا!
ايۋ:
— سالەم سۇيكىمدى تىشقان!
تىشقان:
— ايۋ مىرزا، جەردىڭ استىمەن كىرىپ، الماڭىزدى ۇرلاپ جەي بەرسەم دە بولۋشى ەدى؟! ءبىراق ولاي ىستەگىم كەلمەدى. وزىڭىزدەن رۇقسات سۇراي كەلدىم. باقشاڭىزدى ارالاپ كورەيىنشى؟!
ايۋ:
— ادالدىعىڭا ءتانتىمىن تىشقان! دەسە دە، شارت بىرەۋ! مەن جايلى جاڭىلتپاش نەمەسە تاقپاق ايت تا، كىرە بەر!
تىشقان:
— ايۋ باقشا ارالادى،
باقشانى جاقسى ارالادى.
بار ەكەن بال ارالارى،
ءبىراق ايۋدى تالامادى.
ايۋ:
— قانداي تاپقىر تىشقانسىڭ! كىرە عوي؟!
اۆتور:
— وسىلاي ايۋ الما جەگىسى كەلگەن اڭداردىڭ ءتىلىن دامىتىپ، قازاق ءتىلىنىڭ دامۋىنا ۇلەس قوسىپتى!
— ءتىلدى وسىلاي دامىتتى،
قوڭىر ايۋ جاڭاشا.
جاڭىلتپاش، تاقپاق بىلەتىن،
اڭدارىمىز تاماشا!
ۇلگى الىپ سولاردان،
ءبىز دە تاقپاق ايتايىق؟
ءبىزدىڭ سىنىپ دارىندى،
جۇلدەلى بوپ قايتايىق!
گ. قاسەنباي.