مەن – قازاق، قازاقپىن دەپ ماقتانامىن،
ۇرانعا الاش دەگەن اتتى الامىن.
سۇيگەنىم قازاق ءومىرى، ءوزىم قازاق،
مەن نەگە قازاقتىقتان ساقتانامىن؟

التاي، ەرتىس، سىرداريا، ەسىل، جايىق،
اراسان قونىس قىلدىم ىرگە جايىپ.
ەلىم، جەرىم قورعايتىن ەرىم بولىپ،
ەر جەتتىم ەن دالادا لىقا تويىپ.

ەر تۇرىك ۇرپاعىمىن داڭقى كەتكەن،
ءبىر كەزدە ەۋروپانى تىتىركەنتكەن.
كىرگەنى ەسىك، شىققانى تەسىك بولىپ،
كۇنباعىس، كۇنشىعىسقا ءامىرى جەتكەن.

كەشەگى حان شىڭعىستىڭ ۇرپاعىنا،
تالاي سار، تالاي كنياز ءتاجىم ەتكەن.
مەن قازاق، قازاقپىن دەپ ماقتانمىن،
ۇرانعا الاش دەگەن اتتى الامىن.

ءسۇيدىرىپ جۇرەگىمدى تارتقان مەنىڭ،
سارىارقا، سارىدالا تۋعان جەرىم.
كوك كۇمبەزدىڭ استىندا كوك ماساتى،
ساۋلەمەن التىنداعان سارى بەلىم.

كەڭ دالا، شاڭسىز اۋا، تازا قونىس،
ءيىسى اڭقىپ بەتىم سۇيگەن سامال جەلىم.
كىندىك بولىپ مالمەنەن جاندى وسىرگەن،
جاز جايلاۋ، كۇزگى كۇزەك قىسقى تەبىن.

دالامنىڭ مەن ساعىنام بەك پەن حانىن،
ەل ءۇشىن ايامايتىن شىبىن جانىن.
«قايعىسىز ۇيقى ۇيىقتاتىپ»
قايعىرۋسىز جىلقى باقتىرىپ،

قالىڭسىز قاتىن قۇشتىرىپ،
الاشتى «الاش» قىلعان سابازدارىم.
«توپتان توراي شالدىرماسقا،
قازاقتىڭ ءبىر تايىن كاپىرگە الدىرماسقا.

ءبىر تۇندە توقسان ويلانىپ،
توعىز توڭكەرىلەتىن....»

ەل قورعانى ەرىمنىڭ سۇيەم ءبارىن.
مەن – قازاق، قازاقپىن دەپ ماقتانامىن،
ۇرانعا الاش دەگەن اتتى الامىن.
سۇيگەنىم قازاق ءومىرى، ءوزىم قازاق،
مەن نەگە قازاقتىقتان ساقتانامىن؟

---