- 06 قاز. 2020 00:00
- 205
ءپىل مەن اتەش
(ابازين ەرتەگىسى)
ەرتەدە ءبىر ءپىل جەردەن ءدان شوقىپ جۇرگەن اتەشتى كورەدى. باقىلاپ ءبىراز تۇرادى دا:
— كەل، ەكەۋمىز تاماق جەۋدەن جارىسايىق. قايسىمىز كوپ جەسەك، سول جەڭىمپاز بولسىن، — دەيدى.
اتەش:
— قو-قو-قوق! ايتقانىڭا قۇلدىق، — دەپ كەلىسە كەتەدى.
ءسويتىپ ەكەۋى تاماق جەۋگە كىرىسەدى. ءپىل اينالاداعى ءشوپتى وپىرىپ جەپ، قارنىن ابدەن تويدىرىپ، ۇيىقتاپ قالادى. ءبىر كەزدە كوزىن اشسا، اتەش ءالى جەر شوقىپ، ءدان تەرىپ ءجۇر ەكەن.
«ءاي، مىناۋ تويىمسىزدىڭ ناق ءوزى عوي! مەنەن بۇرىن تاماق جەپ ءجۇر ەدى، ءالى قويماپتى. بۇل نە دەگەن قوماعايلىق؟!» دەپ ءپىل اڭ-تاڭ بولادى.ءپىلدىڭ ابىرجىپ قالعانىن اتەش بايقاي قويادى دا:
— قو-قو-قوق! مەن جەڭدىم! مەن بارىنەن مىقتىمىن! — دەپ موينىن سوزىپ، ماساتتانا شاقىرادى.
ءبىر كەزدە ول قاناتىن قاعىپ-قاعىپ جىبەرىپ، ءپىلدىڭ ۇستىنە ءبىر-اق شىعادى.
ءپىل قاتتى قورقىپ كەتەدى.
— جەمەشى مەنى! اياشى ءبىر جولعا! — دەپ جالىنا باستايدى.
— وندا جەڭىلگەنىڭدى مويىندا! — دەيدى اتەش.
ءپىل:
— مويىندايمىن! جەڭىلدىم! — دەپ ورمانعا قاراي تاپىراقتاپ قاشا جونەلەدى.
ال اتەش جەرگە قارعىپ ءتۇسىپ، ءپىلدى قورقىتقانىنا كوڭىلى ماسايراپ، جان-جاعىنا قوقيلانىپ قاراي بەرىپتى.