كەشەگi كەتكەن ەر قورقىت
كەيiنگi جانعا بولدى ۇمىت‚
سارىنىن سونىڭ سالايىن،
ەسكi اۋەز دەمەي قۇلاق تۇت.
اڭعارماي كەتپە ارىنمەن.

قوبىزبەن قورقىت سارناعان‚
بولمادى جەرi بارماعان.
مۇڭلى انمەن ءومiر سۋرەتتەپ‚
سول ءانiن ساعان ارناعان‚
اشۋلى، زارلى سارىنمەن.

قورقىت – ءتۇبi ءتۇرiك، قالماق‚
ويى – ءومiر مەن ءولiم جايىن انگە ءدال سالماق.
ول ءان اياعىن ءسوزسiز سارىنمەن،
شەر تارقاتىپتى زارلاپ.

باسىندا جىرمەن باستاعان‚
ەكi رەت جىرلاپ تاستاعان.
اياعىن انمەن شىرقاتىپ‚
بiر اۋىز ءسوزدi قوسپاعان.

اسەرلi ۇنمەن تولعاعان‚
سول ءاندi ويىم ۇنادى‚
زارلاسام كوڭiلiم تىنادى‚
سارىنعا ولەڭ سالدىم مەن‚
تۇپ-تۇگەل ءسوز بوپ شىعادى.

كورiندi ءتۇزۋ سول ماعان‚
جاسقا ۇنامايدى سارىن.
قايدان بiلەدi ول كارiلەردە نە سىر، وي بارىن.
جات قۇلاعىنا جاستىڭ مۇنداي ءان‚
ول سەزە الا ما ءنارiن؟

بۇل انگە ولەڭ سالعانىم –
بۇرىننان ويداعى ارمانىم.
سارنايتىن مۇنى باقسى جوق،
جەك كوردiم ۇمىت قالعانىن.

ەسكiدەن قالعان بiر جۇرناق
جاقپاسا قويسىن جاستارعا.
جىرلايمىن ويلى ماستارعا،
مەن ولسەم‚ سارىن جوعالار،
قيمادىم كومiپ تاستارعا.

سوندىقتان ايتقان بۇل جۇمباق سارىن
تەز جايىلار بويعا.
ايداپ ءتۇسiرەر سەن بiلمەگەن تiپتi جات ويعا.
جىن باقسىلارعا كەلەر سوندىقتان،
جاس جينالعانداي تويعا.

سارىنعا جاستار سالماسىن،
ارام جىن كەلiپ قالماسىن.
تازا اقىل تابام دەپ ءجۇرiپ،
ابىرويىن جويىپ الماسىن.

ساق بولسىن سونان جاستارىم،
حاقيقات جولعا باس ۇر دا،
اراق ءىش اۋەل باسىندا،
ماس بول دا شاقىر تازا جىن.
ول دايىن بولار قاسىڭدا،
شاقىرما iشپەي ماستارىڭ.

بايقا، ال، شاقىرام جىندى،
ويلا تەرەڭنەن، نەنi iشەمiن، شاقىرام مەن كiمدi؟
ول ادامدىققا مەنi جەتكiزەر،
سول جويادى شەر-مۇڭدى.

الىپ كەل اراق تازاسىن
دەنەمە نۇرى تاراسىن.
ۇيقىدان ابدەن وياتىپ،
جارالى جۇرەك جاماسىن.
ماس بولماي كiرمەس اقىلىم‚

قويقاپتان قوزعال‚ جىندارىم.
تاۋىپ كەل iستiڭ شىندارىن‚
حاقيقات ايتسام ادامعا،
بiلمەيمiن كiمنiڭ تىڭدارىن؟
سىنايىن تەرiس‚ ماقۇلىن،

بەرi كەل، توتسىز اسىل اينام.
بiلدiر انىعىن‚ نە حاقيقات، نە ءجون، نە پايدام؟
سال تۋرا جولعا مەنi، جەتەكشiم،
بۇل – سىناساتىن مايدان.

باقسىمىن جىرلاپ سارناعان،
دەنەم جوق اسەر بارماعان.
ميداعى جىنىم‚ تۇگەل كەل،
حاقيقات iسكە ارناعان!

باسايىن قوبىز پەرنەسiن!
مونتانى تالاي مۇندار بار.
ءناپسiگە ەرگەن سۇمدار بار،
ادامدى اڭشا اۋلاتقان.
الدامشى، ارسىز جىندار بار،
وندايلار ماعان كەلمەسiن.

ولار – ءجادiگويلەر جايتاڭ،
ويدى ۋلاتىپ‚ كوزدi بايلاپ جۇرگەن قۋ سايتان.
سول حاقيقاتتى ايتام!

---