InfoHub Logo

1947 جىلى كۇزدە بۋىرشىن وڭىرىندەگى جەرگىلىكتى ورىستار جەمەنەيدىڭ اۋدان قالاشىعىن باسىپ الىپ، سول وڭىردە بارلاۋ جۇرگىزەدى. قوشتاي نامازباي دەگەن جىگىتپەن بىرگە قالاشىققا كەلە جاتىپ، جولشىباي اق ورىستاردىڭ قالاشىقتى باسىپ العانىن، جاقسى ات كورسە-اق تارتىپ الىپ جۇرگەنىن ەستىپ، جولدان قايتادى. قايتار جولدا بارلاۋشى ورىستارعا كەز بولادى.

— دەرەۋ قاشايىق، — دەيدى قوشتاي نامازبايعا، — سەنىڭ اتىڭ جاقسى عوي، تەز قاشىپ قۇتىل.

— قويعا جەتپەس قوڭىرىڭمەن سەنى ۇستاپ الماي ما؟ مەن قۇتىلارمىن، سەن قايتەسىڭ؟ — دەيدى نامازباي.

— ءبىر امالىن تابارمىن، ماعان قاراماي جونەل.

اتى جۇيرىك نامازباي قاشىپ قۇتىلادى دا، قوشتاي قولعا تۇسەدى. وقتىڭ استىندا، كوپتىڭ اراسىندا قالعان قوشتاي:

— ءۇي، ونى اتپاڭدار، ول مەنىڭ بالام، مىلتىعى بار ادامداردى كورگەن سوڭ قورقىپ قاشىپ بارادى، سەندەر مىلتىق داۋسىن شىعارماساڭدار بولعانى، ۇزاسا بىر-ەكى بەلدىڭ استىنا بارىپ تۇرادى. مەنى تاستاپ كەتىپ قالمايدى، — دەيدى.

بۇل سوزگە سەنگەن اق ورىستار قوشتايدى ەرتىپ نامازبايدىڭ سوڭىنان بارادى. بىر-ەكى قىرعا اسقان سوڭ، ارعى جاعى كوسىلگەن سارى جازىق بولادى. كوز جەتەر جەردە ادام كورىنبەيدى، ورىستار تۇرا قالىپ:

— توسىپ تۇراتىن بالاڭ قايدا؟ — دەيدى.

— جاس ادام مىلتىقتى ادامداردى كورىپ قاتتى شوشىپ كەتكەن ەكەن-اۋ، — دەيدى قوشتاي.

قاپى قالعان اق ورىستار قوشتايدىڭ اتىن الايىن دەسە ارىق ءارى شابان بىردەمە. قوشتايدى قامشىمەن ءبىر-بىر سالىپ، بوقتاپ كەتە بەرىپتى. ءسويتىپ، قوشتەكەڭ جولداسىن دا قۇتقارىپ، ءوزى دە امان-ەسەن ۇيىنە قايتىپتى.

---