- 05 قاڭ. 2020 00:00
- 235
ساڭدىق اشتى سارىوزەن
ءبىر كۇنى كۇيشى سارىوزەن دەگەن وزەندى بويلاي ورلەپ كەلە جاتادى. وزەن تاسىپ، تولقىندارى توڭكەرىلىپ، تىنباي تۋلاپ، تاسقا تيگەندە قايتا قايىرىلىپ، ساندىقتىڭ اۋزىن اشقانداي اقتارىلىپ جاتادى. وسى كورىنىسكە قىزىعا قاراپ كەلە جاتقاندا، ارتىنان اتپەن ءبىر جىگىت جاقىنداپ:
— اسسالاۋماعالەيكۇم! — دەيدى.
سىبانقۇل ۇندەمەي جۇرە-جۇرە ءبىر كەزەڭدى اسقاندا بارىپ جىگىتكە بۇرىلىپ:
— ۋاليكسالام، — دەپتى.
— وي، اتا مەن سىزگە سايدىڭ اياعىندا سالەم بەرىپ ەدىم، باسىنا كەلگەندە جاۋاپ قاتقانىڭىز قالاي؟ — دەپ سۇرايدى جىگىت.
سوندا سىبانقۇل كۇيشى:
— سەن، بالام، رەنجىمە. مەن باعانادان بەرى «ساندىق اشتى سارىوزەن» دەگەن كۇي تارتىپ كەلە جاتىر ەدىم، — دەپ دومبىراسىن قورجىنىنان الىپ، سول جەردە الگى كۇيىن تارتقان ەكەن.