
- 11 ناۋ. 2020 00:00
- 299
سوندا بولدىم نەمەنەسى؟
مامىر ايىنىڭ مامىراجاي كۇنىنىڭ ءبىرى بولسا كەرەك. اۋىل جانىنداعى كوكتوبەنىڭ باسىنا شىعىپ، ءبىرى اڭگىمە ايتىپ، ەكىنشى توبى توعىزقۇمالاق ويناپ وتىرعان جىگىتتەر الىستان جورتىپ كەلە جاتقان ەكى اتتىعا كوزى تۇسەدى.
جول جاڭاعى توبەنى اينالىپ وتەدى. ەكەۋىنىڭ ءبىرى — قارا-مۇرتتى جىگىت، قاسىنداعى سەرىگى — ۇكىلەپ تاقيا كيگەن قىز بالا. ەكەۋىنىڭ اتى دا جورعا، توكتىرىپ كەلەدى. ولار جاقىنداعان سايىن ەكەۋىنىڭ تۇر-تۇسىنە، كيىم كيىسىنە، جاراسىمدى ءجۇرىس-تۇرىسىنا، مىنگەن اتىنا تاڭدانىپ، اۋىل ازاماتتارى اڭىراپ تۇرىپ قالادى. قارامۇرتتى جىگىت وڭ قولىن كەۋدەسىنە اپارىپ، سالەم بەرە وتەدى.
سوندا جىگىتتەردىڭ ءبىرى:
— ءتۇۋ، مىنا جىگىتتىڭ اتىنىڭ جورعاسىن-اي، قىزدان العان جولداسىن-اي! — دەدى.
سول كەزدە قىز اتىنىڭ باسىن تارتىپ تۇرىپ:
— ەي، جىگىت! ءبىلىپ سويلە، سەن جىگىت. بۇل جىگىتتىڭ شەشەسى مەنىڭ شەشەمنىڭ قايىن ەنەسى، مەن بۇل جىگىتتىڭ جان دەنەسى، سوندا بولدىم نەمەنەسى؟ — دەيدى دە، «شۋ، جانۋار» دەپ اتىن توكتىرىپ الا جونەلەدى.
سوندا اۋىل جىگىتتەرى ءسوز ءمانىسىن بىردەن تۇسىنبەي، «شىنىندا دا نەمەنەسى بولدى» دەپ بىر-بىرىنە قاراعان ەكەن. كوپتى كورگەن اۋىل اقساقالدارىنىڭ ءبىرى:
— نەمەنەسى بولۋشى ەدى؟ جىگىتتىڭ جان دەنەسى — قىزى بولدى ەمەس پە؟ — دەگەن ەكەن.