تىرشىلىك، جان تۋرالى
قاسىڭا قىلىش قايراتقان،
دوسىڭا گۇلدەي جايناتقان،
ەرiك پەن تالاپ‚ وي بەرiپ،
ويىڭدى سوزبەن سايراتقان
جان ەمەس دەيدi «بiلگiشتەر».
وسىعان نانعان ەسەرلەر،
Oيى كەم‚ سوزگە شەشەندەر،
اقىلمەن جاندى تەكسەرمەي،
دەنەشiل‚ ءپانشiل كەسەلدەر
دالەلسiز سوزبەن iلگiشتەر.
بۇل جان باسىنان بار،
ويلا، تەكسەر اقىلمەن،
قۇر سوزگە نانىپ دەن قويما!
شىن تازا اكىلدىڭ تاپپاس زاتى جوق،
ول قاسيەتiن جويما.
ولاردى سوزبەن قايراعان،
اقىلدان الىس ايداعان،
ويمەنەن تاپقان بۇلدىر دەپ،
دەنە مەن پانگە بايلاعان
باياعى كونتتىڭ ءسوزi ەدi.
جاڭانى كورسە جۇگiرگەن،
اقىلدان ابدەن ءتۇڭiلگەن،
وسىدان دۇرىس جول جوق دەپ،
بۇل ۋدى سۋداي سiمiرگەن
دەنەنiڭ سوقىر كوزi ەدi.
دەنە سەزiمiنە نانبا!
ساعىم سۋ ما ەكەن؟ بارىپ كورسەڭ تاياۋ سول ماڭعا‚
بار دەنە، سەزiم تۇگەل الدايدى،
بۇل ءسوزiمدi ابدەن اڭدا.
رادييدi بۇرىن بiلiپ پە ەڭ،
ەلەكتر ۇستاپ كورiپ پە ەڭ؟
ءبارiن دە تاپقان تازا اقىل
اسپاندا ۇشىپ ءجۇرiپ پە ەڭ؟
كورiنبەس زات بار بiرتالاي،
شىعادى جاننان كوپ قۋات.
سپيريت، گيپنوز، تەلەپات‚
پاكريزم مەن لۋناتيك،
جان سەزۋ، تۇسكەر – ءبارi جات.
جان جوق بولسا‚ بۇل قالاي، ويلا‚
جاننىڭ جوعى شىن با؟
سال ءسوزiمدi تەرەڭ اقىل مەنەن وي سىنعا.
سەن بۇل دالەلگە كەتسەڭ توقتاماي‚
مەن تاعى ايتامىن، تىڭدا!
ەلەكتريادان نە شىقتى‚
Iستەدiڭ تالاي قىزىقتى!
ءدال ءوزiن كورگەن ادام جوق،
شىن زاتىن ونىڭ كiم ۇقتى؟
Iسiنەن بiلدiك بارلىعىن.
جان iسi ونان بiر بولەك‚
ەركiمەن ويلاپ تۇرلەمەك،
جان قوجا تانگە، ءتان ق ۇلى.
ەرiكسiز ايداپ ءجۇر دەمەك،
ءتان iستەر جاننىڭ جارلىعىن.
جاندى بيلەي مە ەكەن دەنە‚
بولسا بiر سيپات تاننەن شىققان بيلەر جان نەگە؟
جان ءوسiرiپ تۇر ءتاننiڭ بارشاسىن‚
ءتان جان جاراتتى دەمە.
باسىندا جوقتى بار قىلعان‚
جوقتىقتى جويىپ كور قىلعان‚
ەسەپسiز دەنە جاراتىپ‚
ەرiكسiز جيىپ ءنار قىلعان
جان ەمەي ەندi نەمەنە؟
جارىقتان بiزدi بۋ قىلعان‚
قۇبىلتىپ بۋدى سۋ قىلعان‚
سۋىنان توپىراق قاتىرىپ‚
توپىراقتان جاسىل تۋعىزعان
يە كiم سوندا دەنەگە؟
جانسىز ءتان قالايشا جۇرمەك؟
سول جان ەمەس پە دەنەلەردi قوزعاپ ءوسiرمەك؟
باس قوزعالىس قوي جاننىڭ اتاسى‚
ول جاراتادى تۇرلەپ.
سول جاننان تالاي جان وسكەن‚
جانىنا قاراي ءتان وسكەن‚
ءوسiمدiك جانى ناشار بوپ‚
ولاردان ءجاندiك جانە وسكەن‚
ءجاندiكتەن ادام جارالعان.
جاتىندا قاندى ەمiزگەن‚
اۋىزسىز قورەك جەگiزگەن‚
تۋعىزىپ‚ تۇزەپ‚ ءوسiرiپ‚
ءوزiڭدi ءوزiم دەگiزگەن‚
تiرشiلiك ءسويتiپ تارالعان.
ەندi توقتادىڭ با‚ جانىم؟
«جولدان تiرشiلiك شىقتى» دەگەن سوزگە جوق نانىم.
قوي «پالەنشەكەم ايتتى» دەگەندi‚
ول قاتە ەكەنi ءمالiم!
تازا اقىل انىق ادامدا‚
ءالiم بە‚ مەيلi نادان با؟
ايتقانعا نانبا – شىنعا نان‚
جەتەكتەپ ويدى ءاماندا‚
ويلانباي سالما جارىستى.
اقىلدىڭ كوزiن بايلاما
بiلگiش دەپ باسشى سايلاما.
وقۋىم‚ دiنiم‚ نانىم دەپ‚
ادەتكە قاراي ايداما
اقىلعا سىنات ءار iستi.
ۇقساڭ ايتقانىمدى شىنداپ‚
تاعى ءسوزiم بار‚ اقىلىڭمەن ونى كور سىنداپ.
ول باسقى جاندا بار ما تازا اقىل؟
سەن وسىنى تۇر تىڭداپ.
قۇبىلعان الەم جارىسى –
اقىلدى جاننىڭ تابىسى!
باسىندا-اق وندا اقىل مول‚
ماقساتتى رەتپەن ءار iسi‚
تەرەڭنەن ويلا اڭعار دا.
كورەسiڭ‚ شىراق‚ سەن مەنi‚
كورسiن دەپ بۇيتكەن كiم سەنi؟
تەپ-تەگiس قارا دەنەڭە‚
ويلاماي-اق قوي وزگەنi‚
ماقساتسىز بiتكەن ءتان بار ما؟
ويلى ادامسىڭ عوي سەن دە‚
بار ما ماقساتسىز‚ ءتارتiبi جوق نارسە الەمدە؟
ول مەڭiرەۋ كۇش ەمەس بايقاساڭ‚
ءپان ايتتى عوي دەپ سەنبە!
«سەزiمiمiز زاتتان جارالدى»،–
دەگەن ءسوز مۇلدە ارام-دى.
اقىلدى جاننىڭ مۇلكi – الەم،
ءتارتiپپەن ءوسiپ تارالدى،
وسىنى نەگە بiلمەگەن!
مەڭiرەۋدە ماقسات بولا ما؟
اقىلعا وسى قونا ما؟
قۇبىلتىپ تۇرلەپ بوياعان
قۋ سوزگە كوڭiل تولا ما؟
دالەلi ميعا كiرمەگەن.
ولار شاتاق دiننەن قاشقان‚
ءسويتiپ «جان جوق» دەپ
تiپتi الىسقا كەتiپ اداسقان.
بار وبالى ونىڭ شاتاق دiنشiلدە،
سول دiندi بوياپ باسقان.
ەركiندiك‚ تالاپ، شىن ءسۇيۋ‚
جيرەنۋ‚ ماقسات، وي ءتۇيۋ.
قۋانىش، قايعى، كۇلكi‚ اشۋ‚
دەنەسi caۋ بوپ جان كۇيۋ –
جانسىزدان بۇلار شىعار ما؟
«ايۋاننان ادام وزگەرەك‚
جارالعان دەنە بiر بولەك.
سوندىقتان ويلاپ بiلدi ادام
جانى جوق»،– دەيدi پسيحولوگ
ساۋ ادام مۇنى ۇعار ما!
كوزگە كورiنبەگەن زاتتى
جوق دەپ وتىرىپ، ەرتەڭiندە تالاي سىر تاپتى.
ول جان تۋرالى ونى ويلاماي،
بار جاندى جوق دەپ شاتتى!
بۇل جان تۋرالى ولەڭنىڭ مۇنان كەيىنگىسىن باسقا بەس بۋىندى، ەكى تۇياق جىرمەن جازىپ، اياعىنداعى سارىنعا سالعان جىر قالدىرعان.
شاھكارىم
جارالىس باسى – قوزعالىس،
قوزعاۋعا كەرەك قولعابىس.
جان دە مەيلiڭ، بiر ءمان دە،
سول قۋاتپەن بول تانىس،
الەمدi سول ءمان جاراتقان.
قوزعالماسا كوشپەيدi،
كوشپەگەن نارسە وسپەيدi.
وسپەگەن نارسە وزگەرمەس،
تۇردەن ول تۇرگە تۇسپەيدi،
قوزعالىس تۇرلەپ تاراتقان.
قوزعاعان قۋات – جان دەيمiز،
جان ءوستi جاننان سان دەيمiز.
سول جاندار اسەر بەرگەن سوڭ،
جارالدى سانسىز ءتان دەيمiز،
جانىنا قاراي ءتان بولار.
«ءوسiمدiك كۇننەن الادى اس،
كۇن سۋىق بولسا، تۇپكە قاش،
دىم تيiپ‚ نۇر كەپ جىلىتسا.
ءوس-تاعى جايناپ، كوڭiل اش!» –
دەيتۇعىن جاندا ءمان بولار.
جۇمىرتقادا ۇرىق جاتپاي ما؟
ولار دا تاماق تاتپاي ما؟
جىلىنسا ياكي ەگiلسە،
ونان دا تاڭى اتپاي ما؟
ورساڭ دا ولمەس بيدايى.
جاندىقتا شاhۋات بولماي ما؟
جاتىنعا بارىپ قونباي ما؟
قۇبىلىپ قاننان ءتان جاساپ،
تۇزەلiپ ابدەن تولماي ما؟
سiزدەرگە ءمالiم ءار جايى.
وسىنى اقىل ۇقپاي ما؟
دەنە جانىن تىقپاي ما؟
باستاپقى ەستi جاندى اقىل
ادامنان كەلiپ شىقپاي ما؟
وسىدان وزگە شىن بار ما؟
ايتامىن مۇنى جاستارعا،
تازا اراق iشكەن ماستارعا.
ۋ iشiپ، قۋلىق جيناعان،
ايتپايمىن قۋىس باستارعا،
ول ۇعىنباس، تىڭدار دا.
انىقتى بiلمەس دiنشiلدەر‚
ءوزiمشiل، ويسىز، كۇنشiلدەر:
«جانىڭدى جولدان قوستى» دەپ،
شاريعات ايتىپ كۇڭكiلدەر،
ويىندا بيتتەي ساۋلە جوق.
دiن ايتتى: «ماعان نان»‚ – دەيدi‚
اداسقان دiندi ءپان دەيدi.
ماعىناسىن انىق بiلە الماي،
رۋح دەگەن ءسوزدi جان دەيدi،
وسىدان جامان اۋرە جوق.
رۋح دەگەن – دiنسiز تازا اقىل،
مiنسiزدiڭ iسi شىن ماقۇل.
ايۋانداعى اقىل ول ەمەس،
از عانا ءسوزiم – از تاقىل،
قۇرانىڭدى وقى نانباساڭ.
از اقىل ونداي كوپتە بار،
ايۋاندا ايلا‚ ەپ تە بار.
ءوسiمدiكتەردە سەزiم كوپ،
كوبەلەك جەيتiن ءشوپ تە بار،
الەمنەن سۇرا الداسام.
ءناپسi دەر رۋحسىز جانداردى،
مەيلi ادام‚ مەيلi اڭداردى.
ءۇستiرتiن قاراپ ۇقپايدى،
قاي مولدا مۇنى اڭعاردى،
ءمانiسiن بiلمەي شاتاسقان؟
«ءتاپسiرشi» دەگەن اتاق بار،
قارسى ايتساڭ، مولدا قاقاقتار،
انىعىن تاپپاي ايتىلعان
ءتاپسiردە تالاي شاتاق بار،
Oي جوتامەن اداسقان.
ءپانشi مەن دiنشi تىڭداماس،
جيرەنiپ مۇنى ۇناماس.
ويتكەنi ولار بiرەزۋ،
ادەتiن تاستاپ شىداماس،
ارلانباي بۇعان ەرۋگە.
بۇلقىنىپ‚ تۋلار‚ زارلانار،
دالەلiن iزدەپ قارمانار.
يمانىن بۇزۋ وڭاي ما؟
كۇندەر دە قىزار‚ ارلانار،
دالەل جوق جاۋاپ بەرۋگە.
ءپان مەنەن دiن دەپ قور بولار،
ويىندا ءوزi زور بولار.
نوقتادان باسىن الا الماس،
جەتەكشiل ايۋان سول بولار،
اقىلعا انىق جۇگiنبەس.
كونبەۋگە تالاي بۇلتاقتار‚
كۇدiكتi بولىپ قيپاقتار.
ميىنا ءتۇسiپ بiزدiڭ شوق‚
جەلكەسiن قاسىپ سيپاقتار،
ونىسى بiزگە بiلiنبەس.
ءوزiمشiل ءناپسi‚ جايدارى-اي!
كوگەندە قويىڭ بiرتالاي.
كۇڭگiرتكە كوزiن قادالتتىڭ،
انىققا قارار ول قالاي؟
باستاعى ميعا قول جەتپەس.
اقىلىن ساتىپ ەسەر قۋ،
بال ەكەن دەپ iشكەن ۋ.
ونىسىن ءوزi سەزبەيدi،
ءتانi ساۋ بولسا، جانى – اۋرۋ،
ەمدەيiن دەسەڭ، ەمدەتپەس.
كۇلەرسiڭ ماس دەپ ءسوزiمە،
ماستىعىم جاقسى ءوزiمە.
تازاسىن تاۋىپ بiر جۇتساڭ،
كورiنەر ەدi-اۋ كوزiڭە،
الدىڭعى ايتقان ەمدەرiم.
جارامسىز بولسا بiزدiڭ جول،
دالەلiڭدi ايت، جاقپاسا ول.
ۇقپاساڭ، قىلار لاجىم نە؟
مەن كەتتiم، سiزدەر امان بول،
ايۋانمەن انىق تەڭدەرiم!
جالىنداپ جانبا، جۇرەگiم!
تابىلار الدە تiلەگiڭ.
ادامنىڭ ارتى بۇل ەمەس،
كەيiن دە كەلەر، بiلەمiن،
سىنايدى سولار مۇنىڭدى.
تازا اقىل اقتى بارلايدى،
دالەلسiز ءسوزدi المايدى.
تانيتىن جانعا كەز بولسا،
حاقيقات جەردە قالمايدى،
جالعانعا ساتپاس شىنىڭدى.
كونبەدi دەپ كۇيگەنiڭ –
تiرiدە ماقتان سۇيگەنiڭ.
اقىلدى ابدەن تاسالاپ،
ماقتاننان پەردە كيگەنiڭ،
جولاما، سiءرا، ماقتانعا!
بارشاعا جانىڭ اشىسىن،
قىشىعان جەرiن قاسىسىن.
اۋزىڭنان مەيلi سارى التىن
بۇلاقتاي اعىپ تاسىسىن،
سوندا دا تۇسپە قاقپانعا.
دوسىڭا گۇلدەي جايناتقان،
ەرiك پەن تالاپ‚ وي بەرiپ،
ويىڭدى سوزبەن سايراتقان
جان ەمەس دەيدi «بiلگiشتەر».
وسىعان نانعان ەسەرلەر،
Oيى كەم‚ سوزگە شەشەندەر،
اقىلمەن جاندى تەكسەرمەي،
دەنەشiل‚ ءپانشiل كەسەلدەر
دالەلسiز سوزبەن iلگiشتەر.
بۇل جان باسىنان بار،
ويلا، تەكسەر اقىلمەن،
قۇر سوزگە نانىپ دەن قويما!
شىن تازا اكىلدىڭ تاپپاس زاتى جوق،
ول قاسيەتiن جويما.
ولاردى سوزبەن قايراعان،
اقىلدان الىس ايداعان،
ويمەنەن تاپقان بۇلدىر دەپ،
دەنە مەن پانگە بايلاعان
باياعى كونتتىڭ ءسوزi ەدi.
جاڭانى كورسە جۇگiرگەن،
اقىلدان ابدەن ءتۇڭiلگەن،
وسىدان دۇرىس جول جوق دەپ،
بۇل ۋدى سۋداي سiمiرگەن
دەنەنiڭ سوقىر كوزi ەدi.
دەنە سەزiمiنە نانبا!
ساعىم سۋ ما ەكەن؟ بارىپ كورسەڭ تاياۋ سول ماڭعا‚
بار دەنە، سەزiم تۇگەل الدايدى،
بۇل ءسوزiمدi ابدەن اڭدا.
رادييدi بۇرىن بiلiپ پە ەڭ،
ەلەكتر ۇستاپ كورiپ پە ەڭ؟
ءبارiن دە تاپقان تازا اقىل
اسپاندا ۇشىپ ءجۇرiپ پە ەڭ؟
كورiنبەس زات بار بiرتالاي،
شىعادى جاننان كوپ قۋات.
سپيريت، گيپنوز، تەلەپات‚
پاكريزم مەن لۋناتيك،
جان سەزۋ، تۇسكەر – ءبارi جات.
جان جوق بولسا‚ بۇل قالاي، ويلا‚
جاننىڭ جوعى شىن با؟
سال ءسوزiمدi تەرەڭ اقىل مەنەن وي سىنعا.
سەن بۇل دالەلگە كەتسەڭ توقتاماي‚
مەن تاعى ايتامىن، تىڭدا!
ەلەكتريادان نە شىقتى‚
Iستەدiڭ تالاي قىزىقتى!
ءدال ءوزiن كورگەن ادام جوق،
شىن زاتىن ونىڭ كiم ۇقتى؟
Iسiنەن بiلدiك بارلىعىن.
جان iسi ونان بiر بولەك‚
ەركiمەن ويلاپ تۇرلەمەك،
جان قوجا تانگە، ءتان ق ۇلى.
ەرiكسiز ايداپ ءجۇر دەمەك،
ءتان iستەر جاننىڭ جارلىعىن.
جاندى بيلەي مە ەكەن دەنە‚
بولسا بiر سيپات تاننەن شىققان بيلەر جان نەگە؟
جان ءوسiرiپ تۇر ءتاننiڭ بارشاسىن‚
ءتان جان جاراتتى دەمە.
باسىندا جوقتى بار قىلعان‚
جوقتىقتى جويىپ كور قىلعان‚
ەسەپسiز دەنە جاراتىپ‚
ەرiكسiز جيىپ ءنار قىلعان
جان ەمەي ەندi نەمەنە؟
جارىقتان بiزدi بۋ قىلعان‚
قۇبىلتىپ بۋدى سۋ قىلعان‚
سۋىنان توپىراق قاتىرىپ‚
توپىراقتان جاسىل تۋعىزعان
يە كiم سوندا دەنەگە؟
جانسىز ءتان قالايشا جۇرمەك؟
سول جان ەمەس پە دەنەلەردi قوزعاپ ءوسiرمەك؟
باس قوزعالىس قوي جاننىڭ اتاسى‚
ول جاراتادى تۇرلەپ.
سول جاننان تالاي جان وسكەن‚
جانىنا قاراي ءتان وسكەن‚
ءوسiمدiك جانى ناشار بوپ‚
ولاردان ءجاندiك جانە وسكەن‚
ءجاندiكتەن ادام جارالعان.
جاتىندا قاندى ەمiزگەن‚
اۋىزسىز قورەك جەگiزگەن‚
تۋعىزىپ‚ تۇزەپ‚ ءوسiرiپ‚
ءوزiڭدi ءوزiم دەگiزگەن‚
تiرشiلiك ءسويتiپ تارالعان.
ەندi توقتادىڭ با‚ جانىم؟
«جولدان تiرشiلiك شىقتى» دەگەن سوزگە جوق نانىم.
قوي «پالەنشەكەم ايتتى» دەگەندi‚
ول قاتە ەكەنi ءمالiم!
تازا اقىل انىق ادامدا‚
ءالiم بە‚ مەيلi نادان با؟
ايتقانعا نانبا – شىنعا نان‚
جەتەكتەپ ويدى ءاماندا‚
ويلانباي سالما جارىستى.
اقىلدىڭ كوزiن بايلاما
بiلگiش دەپ باسشى سايلاما.
وقۋىم‚ دiنiم‚ نانىم دەپ‚
ادەتكە قاراي ايداما
اقىلعا سىنات ءار iستi.
ۇقساڭ ايتقانىمدى شىنداپ‚
تاعى ءسوزiم بار‚ اقىلىڭمەن ونى كور سىنداپ.
ول باسقى جاندا بار ما تازا اقىل؟
سەن وسىنى تۇر تىڭداپ.
قۇبىلعان الەم جارىسى –
اقىلدى جاننىڭ تابىسى!
باسىندا-اق وندا اقىل مول‚
ماقساتتى رەتپەن ءار iسi‚
تەرەڭنەن ويلا اڭعار دا.
كورەسiڭ‚ شىراق‚ سەن مەنi‚
كورسiن دەپ بۇيتكەن كiم سەنi؟
تەپ-تەگiس قارا دەنەڭە‚
ويلاماي-اق قوي وزگەنi‚
ماقساتسىز بiتكەن ءتان بار ما؟
ويلى ادامسىڭ عوي سەن دە‚
بار ما ماقساتسىز‚ ءتارتiبi جوق نارسە الەمدە؟
ول مەڭiرەۋ كۇش ەمەس بايقاساڭ‚
ءپان ايتتى عوي دەپ سەنبە!
«سەزiمiمiز زاتتان جارالدى»،–
دەگەن ءسوز مۇلدە ارام-دى.
اقىلدى جاننىڭ مۇلكi – الەم،
ءتارتiپپەن ءوسiپ تارالدى،
وسىنى نەگە بiلمەگەن!
مەڭiرەۋدە ماقسات بولا ما؟
اقىلعا وسى قونا ما؟
قۇبىلتىپ تۇرلەپ بوياعان
قۋ سوزگە كوڭiل تولا ما؟
دالەلi ميعا كiرمەگەن.
ولار شاتاق دiننەن قاشقان‚
ءسويتiپ «جان جوق» دەپ
تiپتi الىسقا كەتiپ اداسقان.
بار وبالى ونىڭ شاتاق دiنشiلدە،
سول دiندi بوياپ باسقان.
ەركiندiك‚ تالاپ، شىن ءسۇيۋ‚
جيرەنۋ‚ ماقسات، وي ءتۇيۋ.
قۋانىش، قايعى، كۇلكi‚ اشۋ‚
دەنەسi caۋ بوپ جان كۇيۋ –
جانسىزدان بۇلار شىعار ما؟
«ايۋاننان ادام وزگەرەك‚
جارالعان دەنە بiر بولەك.
سوندىقتان ويلاپ بiلدi ادام
جانى جوق»،– دەيدi پسيحولوگ
ساۋ ادام مۇنى ۇعار ما!
كوزگە كورiنبەگەن زاتتى
جوق دەپ وتىرىپ، ەرتەڭiندە تالاي سىر تاپتى.
ول جان تۋرالى ونى ويلاماي،
بار جاندى جوق دەپ شاتتى!
بۇل جان تۋرالى ولەڭنىڭ مۇنان كەيىنگىسىن باسقا بەس بۋىندى، ەكى تۇياق جىرمەن جازىپ، اياعىنداعى سارىنعا سالعان جىر قالدىرعان.
شاھكارىم
جارالىس باسى – قوزعالىس،
قوزعاۋعا كەرەك قولعابىس.
جان دە مەيلiڭ، بiر ءمان دە،
سول قۋاتپەن بول تانىس،
الەمدi سول ءمان جاراتقان.
قوزعالماسا كوشپەيدi،
كوشپەگەن نارسە وسپەيدi.
وسپەگەن نارسە وزگەرمەس،
تۇردەن ول تۇرگە تۇسپەيدi،
قوزعالىس تۇرلەپ تاراتقان.
قوزعاعان قۋات – جان دەيمiز،
جان ءوستi جاننان سان دەيمiز.
سول جاندار اسەر بەرگەن سوڭ،
جارالدى سانسىز ءتان دەيمiز،
جانىنا قاراي ءتان بولار.
«ءوسiمدiك كۇننەن الادى اس،
كۇن سۋىق بولسا، تۇپكە قاش،
دىم تيiپ‚ نۇر كەپ جىلىتسا.
ءوس-تاعى جايناپ، كوڭiل اش!» –
دەيتۇعىن جاندا ءمان بولار.
جۇمىرتقادا ۇرىق جاتپاي ما؟
ولار دا تاماق تاتپاي ما؟
جىلىنسا ياكي ەگiلسە،
ونان دا تاڭى اتپاي ما؟
ورساڭ دا ولمەس بيدايى.
جاندىقتا شاhۋات بولماي ما؟
جاتىنعا بارىپ قونباي ما؟
قۇبىلىپ قاننان ءتان جاساپ،
تۇزەلiپ ابدەن تولماي ما؟
سiزدەرگە ءمالiم ءار جايى.
وسىنى اقىل ۇقپاي ما؟
دەنە جانىن تىقپاي ما؟
باستاپقى ەستi جاندى اقىل
ادامنان كەلiپ شىقپاي ما؟
وسىدان وزگە شىن بار ما؟
ايتامىن مۇنى جاستارعا،
تازا اراق iشكەن ماستارعا.
ۋ iشiپ، قۋلىق جيناعان،
ايتپايمىن قۋىس باستارعا،
ول ۇعىنباس، تىڭدار دا.
انىقتى بiلمەس دiنشiلدەر‚
ءوزiمشiل، ويسىز، كۇنشiلدەر:
«جانىڭدى جولدان قوستى» دەپ،
شاريعات ايتىپ كۇڭكiلدەر،
ويىندا بيتتەي ساۋلە جوق.
دiن ايتتى: «ماعان نان»‚ – دەيدi‚
اداسقان دiندi ءپان دەيدi.
ماعىناسىن انىق بiلە الماي،
رۋح دەگەن ءسوزدi جان دەيدi،
وسىدان جامان اۋرە جوق.
رۋح دەگەن – دiنسiز تازا اقىل،
مiنسiزدiڭ iسi شىن ماقۇل.
ايۋانداعى اقىل ول ەمەس،
از عانا ءسوزiم – از تاقىل،
قۇرانىڭدى وقى نانباساڭ.
از اقىل ونداي كوپتە بار،
ايۋاندا ايلا‚ ەپ تە بار.
ءوسiمدiكتەردە سەزiم كوپ،
كوبەلەك جەيتiن ءشوپ تە بار،
الەمنەن سۇرا الداسام.
ءناپسi دەر رۋحسىز جانداردى،
مەيلi ادام‚ مەيلi اڭداردى.
ءۇستiرتiن قاراپ ۇقپايدى،
قاي مولدا مۇنى اڭعاردى،
ءمانiسiن بiلمەي شاتاسقان؟
«ءتاپسiرشi» دەگەن اتاق بار،
قارسى ايتساڭ، مولدا قاقاقتار،
انىعىن تاپپاي ايتىلعان
ءتاپسiردە تالاي شاتاق بار،
Oي جوتامەن اداسقان.
ءپانشi مەن دiنشi تىڭداماس،
جيرەنiپ مۇنى ۇناماس.
ويتكەنi ولار بiرەزۋ،
ادەتiن تاستاپ شىداماس،
ارلانباي بۇعان ەرۋگە.
بۇلقىنىپ‚ تۋلار‚ زارلانار،
دالەلiن iزدەپ قارمانار.
يمانىن بۇزۋ وڭاي ما؟
كۇندەر دە قىزار‚ ارلانار،
دالەل جوق جاۋاپ بەرۋگە.
ءپان مەنەن دiن دەپ قور بولار،
ويىندا ءوزi زور بولار.
نوقتادان باسىن الا الماس،
جەتەكشiل ايۋان سول بولار،
اقىلعا انىق جۇگiنبەس.
كونبەۋگە تالاي بۇلتاقتار‚
كۇدiكتi بولىپ قيپاقتار.
ميىنا ءتۇسiپ بiزدiڭ شوق‚
جەلكەسiن قاسىپ سيپاقتار،
ونىسى بiزگە بiلiنبەس.
ءوزiمشiل ءناپسi‚ جايدارى-اي!
كوگەندە قويىڭ بiرتالاي.
كۇڭگiرتكە كوزiن قادالتتىڭ،
انىققا قارار ول قالاي؟
باستاعى ميعا قول جەتپەس.
اقىلىن ساتىپ ەسەر قۋ،
بال ەكەن دەپ iشكەن ۋ.
ونىسىن ءوزi سەزبەيدi،
ءتانi ساۋ بولسا، جانى – اۋرۋ،
ەمدەيiن دەسەڭ، ەمدەتپەس.
كۇلەرسiڭ ماس دەپ ءسوزiمە،
ماستىعىم جاقسى ءوزiمە.
تازاسىن تاۋىپ بiر جۇتساڭ،
كورiنەر ەدi-اۋ كوزiڭە،
الدىڭعى ايتقان ەمدەرiم.
جارامسىز بولسا بiزدiڭ جول،
دالەلiڭدi ايت، جاقپاسا ول.
ۇقپاساڭ، قىلار لاجىم نە؟
مەن كەتتiم، سiزدەر امان بول،
ايۋانمەن انىق تەڭدەرiم!
جالىنداپ جانبا، جۇرەگiم!
تابىلار الدە تiلەگiڭ.
ادامنىڭ ارتى بۇل ەمەس،
كەيiن دە كەلەر، بiلەمiن،
سىنايدى سولار مۇنىڭدى.
تازا اقىل اقتى بارلايدى،
دالەلسiز ءسوزدi المايدى.
تانيتىن جانعا كەز بولسا،
حاقيقات جەردە قالمايدى،
جالعانعا ساتپاس شىنىڭدى.
كونبەدi دەپ كۇيگەنiڭ –
تiرiدە ماقتان سۇيگەنiڭ.
اقىلدى ابدەن تاسالاپ،
ماقتاننان پەردە كيگەنiڭ،
جولاما، سiءرا، ماقتانعا!
بارشاعا جانىڭ اشىسىن،
قىشىعان جەرiن قاسىسىن.
اۋزىڭنان مەيلi سارى التىن
بۇلاقتاي اعىپ تاسىسىن،
سوندا دا تۇسپە قاقپانعا.