اق جانە كۇلگىن گۇلدەر
شوكەن قارت ۇيقىعا جايعاسار الدىندا داۋىسىن كوتەرە سويلەدى.
— قالاي، بيداي كوجەگە تويدىڭدار ما؟ — دەدى ول ۇزىن قارا ساقالىن سيپاپ وتىرىپ.
— تويدىق، تويدىق، — دەدىك سەكەن ەكەمىز قاباتتاسا سويلەپ.
— ەندەشە جاتىڭدار. تاڭەرتەڭ باققا ەرتىپ اپارىپ، قىزىق كورسەتەم. ال، مەنەن قالساڭدار، وندا قالعاندارىڭ. ءاقتوس سەندەردى ۇيدەن شىعارمايدى.ەكەۋمىز ەلەڭ ەتە قالدىق. الدەقانداي تۇسىنىكسىز سەكەم جۇزبەن سەكەن ماعان جالتاقتايدى. مەن وعان قارايمىن. «انا جىلعىداي ايۋدىڭ بالاسىن ۇستاپ الىپ، اعاشقا بايلاپ قويعان شىعار...»
شوكەن — سەكەننىڭ اتاسى. ۇزىن بويلى، قارا ساقالدى كىسى. تامىرلارى ادىرايعان قولدارىن ارتىنا ۇستاپ، ۇنەمى تىك جۇرەدى. مەن اسىرەسە ونىڭ كۇشتىلىگىنە تاڭ قالام. ءۇيدىڭ ماتكەسى سياقتى ۇلكەن بورەنەلەر وعان بۇيىم ەمەس. اقىرىن كوتەرىپ يىعىنا سالادى دا كەتە بەرەدى. سودان ۇيگە دەيىن تۇك دەم الماي، ءوزى جاساعان جالعىز اياق يرەڭ-يرەڭ جولمەن جايلاپ ءجۇرىپ وتىرادى. تەرەڭ جاردىڭ ۇستىنەن سالعان جالعىز اياق كوپىردەن دە قينالماي ءوتىپ كەتەدى. كوپىردى دە شوكەن اتانىڭ ءوزى جاساعان. تۇك سەلكىلدەمەيدى، مىقتى.
جاڭاعى سوزدەن كەيىن سەكەن ەكەۋمىز ەكى جاققا تەرىس قاراپ جاتا كەتكەنبىز. مەن كوزىمدى جۇمىپ جاتىرمىن. ءبىراق كوڭىلىم سەرگەك، ۇيقىنىڭ ءىزى دە بىلىنبەيدى. ۇيقىنىڭ ورنىنا جوڭعاردىڭ سەلەبە بيىك شىڭدارى جاپان شاتقالداعى مىنا جالعىز ءۇيدىڭ ەلەسى كەلە بەرەدى. بىرەسە كۇجىرەيگەن ءاقتوس، بىرەسە بايلاۋدا تۇرعان ايۋدىڭ بالاسى ەلەستەيدى.
الدەنەدەن شوشىپ وياندىم. قاراسام شوكەن اتا ءوزىنىڭ قىرىق بەسىنشى رازمەرلى كەرزى ەتىگىنىڭ ۇشىمەن باشپايلارىمدى باسىپ تۇر ەكەن.
—ءاۋ، باتىر، كۇن شىعىپ كەتتى عوي. تۇرمايسىڭ با؟ — دەپ قاسىندا تۇرعان سەكەنگە كوز قىستى. سەكەن الدەقاشان كيىنىپ الىپتى. مەنى مازاقتاعانداي جىلميىپ كۇلەدى. ۇشىپ تۇرەگەلدىم...
اتاي الدا، ءبىز ارتتا — يرەلەڭ جولمەن كەلە جاتىرمىز. ءبىر ىلديعا ەڭكەيە بەرگەندە قارت ارتىنا بۇرىلدى دا:
— انانى قاراڭدارشى، نەنىڭ سۋرەتى، ءا؟! — دەدى ب ا ق جاقتى نۇسقاپ.
سەكەن ءار نارسەنى بارلاۋعا ەبى بار، قاعىلەز بولاتىن. مۇدىرمەي جاۋاپ ايتتى:
— جەلكەنىن كوتەرىپ، جاي جىلجىپ كەلە جاتقان ءداۋ كەمە سەكىلدى.
سەكەننىڭ تاپقىرلىعىنا ريزا بولىپ، مەن ادەمى كورىنىسكە تاڭىرقاي قارادىم. سان جەتپەيتىن اق جانە كۇلگىن گۇلدەر تۇتاسا نۇرلانىپ، قۇددى كەمەلەردىڭ جەلكەنىنە ۇقساپ كەتىپتى.
—بۇل از ءالى. قىزىقتىڭ كوكەسىن ءقازىر كورسەتەم، — دەدى شوكەن اتا بىزگە قۋلانا جىميىپ.
باقتىڭ كولەڭكە جاعىنان شىعا كەلگەندە، جاڭاعى تۇتاسقان اقسايى ءتۇس ەرتەڭگى نازىك ساۋلەمەن جەكە-جەكە قيىلىپ، اسپانداعى جۇلدىزدارشا جارقىراي جامىراپ قويا بەردى. گۇلدەردىڭ قىزىل ۇلپا جاپىراقشالارى جەردە شاشىلىپ جاتىر. قۋراپ تا ۇلگەرىپتى، اياق باسساڭ بىتىر-بىتىر ۇگىلەدى.
— ال ەندى قۇلاق توسىپ تىڭداڭدارشى.
ب ا ق ىشىنەن قۇستاردىڭ مىڭ ءتۇرلى اۋەن سازى شۇپىرلەپ قويا بەردى.
في-چۋررر، تيۋ-ليت...
كليۋ-كليۋ...
فيۋ-يت...چوترررس...
قۇستار بەت-بەتىمەن شۇلدىرلەسىپ سايراپ جاتىر. جاراتىلىستا مۇنداي ۇلكەن تويدىڭ بولاتىنىن ءقازىر عانا بىلگەن سەكەن ەكەۋمىز سوستيعان كۇيى ەلىتىپ ۇزاق تۇرىپ قالىپپىز.
— بۇل دا ءبىزدىڭ كولحوزدىڭ بايلىعى عوي. ءاي كەلتە تاناۋلار-اي، سەندەر نە ءبىلۋشى ەدىڭدەر، — دەپ شوكەن اتا قاسىمىزعا كەلگەندە عانا بارىپ، ەسىمىزدى جيعانداي بولدىق.
شوكەن قارت جاپىراق جارعالى تۇرعان ءار بۇرشىككە، گۇل كوتەرگەن ءار بۇتاعا ءۇڭىلىپ، ىمىرت ۇيىرىلگەنشە وز-وزىمەن ماسايراپ ءجۇرىپ الدى. باقتاعى ءار بۇتا، ءار گۇل شوكەن قارتتىڭ قۋانىشى سەكىلدى. ءبىزدى وسىعان كورسىن دەپ ەرتىپ اكەلگەن ەكەن عوي.
You Might Also Like
-
اۋىلعا باراتىن بولدىق دەگەندى ەستىگەننەن-اق، اۋلاعا جۇگىرىپ شىققانمىن. نە كەرەك، كەشكە دەيىن ون التى قابات ۇيدەگى دوستارىم مەن تانىس بالالارىمنىڭ بارىنە دەرلىك قۋانىشتى حابارىمدى جاريالاپ ۇلگەردىم-...
-
— اجە، مەكتەپتە ساحنالىق قويىلىم قوياتىن بولدىق، سوعان ادەمى كويلەك تىگىپ بەرىڭىزشى! — دەدى 3-سىنىپتا وقيتىن الۋا. اجەسى تىگىنشى. الۋانىڭ كوپ كيىمدەرىن ءوز قولىمەن تىگىپ بەرەدى. ءساندى، قو...
