سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 5 كۇن بۇرىن)
باستاڭعى

نارتاي ۇلكەندەردىڭ رۇقساتىن ارەڭ الدى. العاشىندا اجەسىنە قىڭقىلدادى.

«اكەڭنەن سۇرا» دەدى. اكەسىنە شەتىن شىعارىپ ەدى، «بولمايدى» دەپ ءبىر-اق كەستى. بولماعان سوڭ، اتاسىنىڭ قۇلاعىنا سىبىرلادى. اتاسى ارالاسقان جۇمىستىڭ ءوز ىڭعايىنا شەشىلەتىنى بەلگىلى عوي. كۇن باتا جاقسى حابار ەستىدى.

— بارساڭ  بار، — دەدى اتاسى شاقىرىپ الىپ. — ءبىراق، «تەنتەكتىك جاسامايمىن» دەپ ۋادە بەر!

— ۋادە بەرەم! — دەدى نارتاي قولما-قول.

— جاقسى، — دەدى اتاسى ءسوزىن ارى جالعاپ. — سالت-داستۇرمەن تانىسادى دەپ اجەڭ مەن اكەڭدى ارەڭ كوندىردىم. شىنىمەن دە بۇل جاقسى ءداستۇر. شەت جاعاسىن كورە بەر. وزىڭنەن ۇلكەن ۇل-قىزداردىڭ ونەرىن تاماشالا، ونەگەسىن ۇيرەن. سونان سوڭ كىسىنىڭ ۇيىندە ۇيىقتاپ قالىپ جۇرمە، ۇيات بولادى. تاراعاندا ەرەسەك بالالاردىڭ بىرەۋى جەتكىزىپ تاستاسىن.

كيىنىپ سىرتقا شىققانى سول ەدى، كورشى ءۇيدىڭ بالاسى جاقاۋ كەلدى ەنتىگىپ.

— قالاي بولدى؟ — دەدى جاقىنداي بەرە.

— اتاما ايتىپ ءجۇرىپ ارەڭ شىقتىم، — دەدى نارتاي ءۇستى-باسىن رەتكە كەلتىرىپ.

— جاقسى، وندا كەتتىك!

كەلسە، وسى ماڭايداعى جىگىت بوپ قالعان ۇلكەن بالالاردىڭ ءبىرازى جينالىپ قالىپتى. بارلىعى تويعا كەلگەندەي بولىپ كيىنىپ العان. گۇل بولىپ جاسانعان بويجەتكەن قىزدار كىرگەندە، بۇلار امالسىز اۋىز بولمەگە شىعىپ كەتتى. ءبىراق ەسىك اشىق بولعاندىقتان تورگى ۇيدە نە بولىپ جاتقانىن كورىپ-بىلىپ وتىردى. ءبىر كەزدە ءامىر دەگەن بالا ورنىنان تۇرىپ ءسوز باستادى.

— دوستار، قوش كەلدىڭدەر! ۋاقىتتى وزدىرماي، تاماشامىزدى باستايىق. وزدەرىڭ بىلەتىندەي، وسى ءۇيدىڭ ۇلكەندەرى جولاۋشىلاپ كەتكەن. ءقازىر ءۇيدىڭ ۋاقىتشا قوجاسى سىنىپتاسىمىز گۇلىم. ول سىنىپتاعى باسقا قىزدارمەن اقىل داسىپ «باستاڭعى» جاسايىق دەپ كەلىسىپتى. بۇل جاعدايدان گۇلىمنىڭ اپاسى دا حاباردار. ورتامىزدا بوتەن ەشكىم جوق. ءوز سىنىپتاستارىمىز عانا. بيىل مەكتەپ بىتىرەمىز. ونان سوڭ باسىمىز كوپ قوسىلا قويماس. ەندى تاماشامىزدى باستايىق. ورتامىزدا سىنىبىمىزدىڭ انشىلەرى، اۋدانىمىزعا تانىمال اقىندار وتىر. الدىمەن سولار باستاسا، باسقالار قاراپ قالماس. اۋەلى مەن اۋىلدىڭ التى اۋىزىن ايتىپ بەرەيىن. ءامىر قاسىندا تۇرعان دومبىراسىن الىپ، بىرنەشە ءان شىرقادى. نارتاي اڭ-تاڭ.

— و، قانداي مىقتى ءانشى! — دەدى قاسىندا وتىرعان جاقاۋعا.

— ءقازىر مەنىڭ گۇلىم اپكەم ءان ايتقاندا تالىپ تۇسەسىڭ، — دەدى جاقاۋ ماقتانىپ. — سەنى وسىنداي انشىلەردى تىڭداسىن دەپ ادەيى شاقىردىم عوي.

— ا! گۇلىم اپكە دە مىقتى ءانشى مە؟ — دەدى نارتاي ودان سايىن تاڭعالىپ.

— ءيا. ونى ايتاسىڭ… ول دەگەن اقىن. ءازىر بىرەۋمەن ايتىساتىن شىعار…

ايتقانداي-اق، سالدەن سوڭ ايتىس باستالدى. وتە قىزىق ايتىس بولدى. ەكى جاقتى كەزەك تىڭداعان قىز-جىگىتتەر كۇلكىگە باتتى دا قالدى.تاماق جەپ بولعان سوڭ نارتاي مەن جاقاۋ دالاعا شىقتى.

— باستاڭعى دەگەن وسىنداي بولادى ەكەن عوي. قانداي قىزىق! وسىنداي قىزىق كەشكە شاقىرعانىڭ ءۇشىن ساعان راقمەت! — دەدى دوسىنا قول ۇسىنىپ تۇرىپ.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما