InfoHub Logo

— نارتاي! — دەدى ارت جاعىنان ءبىر كىسى. نارتاي جالت قارادى.

اندا-ساندا كورەتىن، ەكى-ۇش ءۇيدىڭ ارجاعىندا تۇراتىن كورشى اجە ەكەن. توقتاپ، شامالى كۇتىپ تۇردى دا:

— امانسىز با؟ — دەپ امانداستى جاقىن كەلگەن سوڭ.

—امان با، بالام؟ اتاڭ كەلدى مە؟ — دەپ سۇرادى قاسىنا كەلگەن كورشى اجە.

— جوق، — دەدى نارتاي تاڭدانا قاراپ.

— ساعىندىڭ با؟

نارتاي ءۇنسىز باسىن يزەدى.

— مەن ءبىر حابار ەستىدىم. اتاڭ كەلمەيتىن بولىپتى، — دەدى كورشى اجە جىميىپ. سونى ايتىپ، قايتەر ەكەن دەگەندەي نارتايعا سىناي قاراپ ءبىر ءسات تۇردى دا: — سول جاقتان ءبىر كەمپىر الىپ، سەن سەكىلدى نەمەرە تاۋىپ الىپتى. ەندى اجەڭ ەكەۋىڭە قيىن بولاتىن بولدى.

نارتاي تىكسىنىپ قالعانمەن، سەنبەدى. اتاسىنىڭ ولاي ىستەمەيتىنىن جاقسى بىلەدى. ەكىنشىدەن، كورشى اجە كۇلىپ تۇرىپ ايتتى. ۇلكەندەردىڭ  كەيدە ءوستىپ قالجىڭدايتىنى بار. شاماسى، سونداي-سونداي بىردەڭە.

— سەندىڭ بە؟ — دەدى ازدان سوڭ كورشى اجە نارتايدىڭ بەتىنە قاراپ.

نارتاي كۇلىپ، باسىن شايقادى.

— وتىرىك ايتام. اتاڭ ويتپەيدى. كەتكەلى ءبىراز بولدى، كەلدى مە… بىلەيىن دەگەنىم عوي، — دەدى كورشى اجە قاتارىندا كەلە جاتقان نارتايدىڭ باسىنان سيپاپ. — كەلىپ قالار… اجەڭە ايت! توقىم قاقسىن! سوندا تەز كەلەدى.

نارتاي تۇسىنگەن جوق. ءبىراق بۇل ءسوزدى اجەسىنە ايتىپ بارۋعا ۋادە بەردى.

— اجەڭە سالەم ايت! مەن ايتقان سوزدەردىڭ ءبارىن ۇمىتپاي، ايتىپ بار، — دەدى كورشى اجە ايىرىلىسار تۇستا تاعى دا كۇلىپ.

—ماقۇل!— دەدى نارتاي بۇرىلا بەرە.

كەلگەن بويدا بولعان جايدى تۇگەل ايتىپ بەردى. اجەسى كۇلدى دە قويدى.

— كۇلاي عوي… — دەدى سالدەن سوڭ. — ول ءسويتىپ قالجىڭداسىپ جۇرەدى. اتاڭدى ناعاشىم دەپ ازىلدەسەدى.

— اجە، توقىم قاعار دەگەن نە؟ — دەدى نارتاي ارتىنشا.

— توقىم قاعار دەگەن… اتاڭ سەكىلدى جولاۋشىلاپ كەتكەن كىسى كەشىككەندە، سونى سىلتاۋ قىلىپ، جينالىپ ىشەتىن ءبىر شاۋگىم شاي. كورشى-قولاڭ باس قوسادى. جاقىندا عانا جول ءجۇرىپ كەلگەن تاعى ءبىر كىسىنىڭ توقىمىن اكەپ قاعادى. «توقىم قاعار» دەگەن سودان شىققان بولۋ كەرەك. ءبىز دە قاعايىق. ازدان سوڭ بارىپ جاڭاعى كۇلاي اجەڭدى شاقىرىپ كەل. ەرتەڭ كەشكە دەپ. قالعان كورشىلەردى ءوزىم شاقىرايىن، — دەدى اجەسى توقتاپ قالعان شارۋاسىنا بۇرىلا بەرىپ.

---