InfoHub Logo

ءبىرجاننىڭ ءۇنى، داۋسى تۋرالى ەل ىشىندە مىناداي اڭىزدار كوپ ايتىلادى.

ءبىرجاندى ون بەس-جيىرما جاسىندا كورگەن. 92 جاستاعى ايتجان قوندى بالاسى بىلاي دەيدى:

ءبىر جىلى ەل جاز شاعالا كولىنە كوشىپ شىعىپ، ءتول اياقتاندىرىپ وتىرعان ماۋسىم ەدى. ءبىر كۇنى كەشكە كەنەتتەن ءبىر ءۇن، اڭىز ەستىلدى. مال ساۋىپ وتىرعان ساۋىنشى ساۋىنىن قويا قويىپ، وتىن ۇساقتاپ وتىرعان ادامدار، بالتاسىن كوتەرگەن كۇيى تۇرا قالىپ، مال قايىرعان ادامدار دا توقتاپ تىڭداي قالىپتى. بۇرىننان داۋسىنا، ۇنىنە تانىس ادامدار: «مىناۋ ءبىرجاننىڭ داۋسى، ءاندى قايدا سالىپ تۇر ەكەن؟ مۇندا كەلە جاتىر ما ەكەن؟» —دەپ، جورامالداپ جاتتى. ءبىرازدان كەيىن، داۋىس الىستاي باستادى، ونىڭ ءۇنى اركىمنىڭ قۇلاعىندا قالعانداي بولدى. سول ءتۇنى كارى-جاستىڭ، بارلىق اۋىلدىڭ اڭگىمەسى «ءبىرجان قاي اۋىلدا، كىمنىڭ ۇيىندە ءان سالىپ وتىر ەكەن» دەۋمەن بولدى. وسى جوعارىدا ايتىلعان شاعالا كەلىنىن، كۇن باتىسىندا قوتىر، سەيتەن، جاباعى، قاتىق، قوندى، كوشەرباي اۋىلدارى دەگەن ورماندى جاعالاي ارالارى تورت-بەس شاقىرىمداي قاشىقتىقتا وتىراتىن اۋىلدار بولاتىن. ءبىرجاننىڭ وسى سالعان ءانى وسىلاردىڭ بارىنە ەستىلىپتى. ءبارى تاڭىرقاپتى. ارتىنان سۇراستىرساق، سول كۇنى ءبىرجان ۇلكەن قارا جولمەن جاباعى اۋىلىنا ءوتىپ بارا جاتىپ ءان سالعان ەكەن. سول جولدان مىنا ايتىلعان اۋىلدار ون-ون بەس شاقىرىمداي بولادى.

1925 جىلى، سەكسەننىڭ ىشىنە مول كىرگەن بەيسەننىڭ قورقىتبايى دەگەن ادام بىلاي دەدى:

قازىرگى قوندى جۇرتى مەن كوشەربايدىڭ اۋىلىنىڭ، ەكى اراسى قالىڭ ورمان ەدى. يسا اۋىلىندا ءبىر جۇمىسىمىز بولىپ، جانىمدا ءشايتىم دەگەن ءىنىم بار، كەلە جاتىر ەدىك. «جول قىسقارسىن، ءشايتىم، ولەڭ ايت»، — دەدىم. ءشايتىم سول كۇندە جاڭا شىعىپ جۇرگەن ءبىرجاننىڭ «قاۋدىرلەتتىم»2 دەگەن ءانىن ايتىپ كەلە جاتتى. كەنەتتەن، ەكىنشى جاقتان، الدىمىزدا ەكى اتتى ادام كورىنىپ، ءبىزدى توسىپ تۇردى. ءبىز جاقىنداپ كەلىپ، سالەم بەردىك، ءبىزدىڭ سالەمىمىزدى الدى. ءبىرى — ءبىرجان ەكەن، ول باسقا سوزگە كەلمەي: «ءاي، «قاۋدىرلەتكە» باسىپ كەلە جاتقان قايسىڭ؟» — دەدى. مەن:

— «مىناۋ مەنىڭ ءىنىم ەدى»، — دەدىم. سوندا ءبىرجان: ءاي، سەنىڭ قاراكوكتى جىلقىڭدا مەنىڭ نە جۇمىسىم بار، ال ەندى مەنىڭ «قاۋدىرلەتتىمدە» سەنىڭ نە جۇمىسىڭ بار؟ «قاۋدىرلەتكە» باسساڭ، بىلاي باس»، — دەپ، شىرقاپ كەپ جىبەرىپ ەدى، قالىڭ ورمان، سىڭسىعان توعاي جاڭعىرىپ كەتتى.

سودان سوڭ ءبىرجان: «ال قوش بولىڭدار!» — دەپ ءجۇرىپ كەتتى.

شايتىمگە قاراسام، قارا تەرگە ءتۇسىپ، قاراداي بۋلىعىپ تۇر ەكەن، «ۋھ» دەپ دەمىن الدى.

---