سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 2 كۇن بۇرىن)
كىم بۇرىن سويلەر ەكەن!

قوجا ەسەگىنە جەم بەرە-بەرە جالىعىپ، ءبىر كۇنى ايەلىنە:

— بۇگىننەن باستاپ ەسەكتى سەن كۇتىپ باعاتىن بول، — دەسە كەرەك. ايەلى كەلىسپەي، ەكەۋىنىڭ اراسىندا ءبىراز ۇرىس-كەرىس بولادى. اقىرى، ەكەۋى دە تومسارىپ وتىرىپ الادى جانە قايسىسى بۇرىن ءتىل قاتسا، سونىسى ەسەكتى سۋعارىپ، جەم بەرەتىن بولادى.

قوجا بۇرىشقا بارىپ، بىرنەشە ساعات بويى تەرىس قاراپ ۇندەمەستەن، سىرەسىپ وتىرا بەرەدى. ايەلى ابدەن جالىققان سوڭ، ءشالىسىن جامىلىپ كورشىسىنە بارادى دا، كەشكە دەيىن سوندا بولادى. ازان شاقىراتىن مەزگىل تاقاپ قالادى. قوجانىڭ ايەلى كورشىسىنە ۇيىندە بولعان جاعدايدى ايتادى:

— ءبىزدىڭ ۇيدەگى كىسىنىڭ قىڭىرلىعىن سۇراما، — دەيدى قوجانىڭ ايەلى، اشتان ولۋگە بار، ءبىراق سويلەمەيدى. اس-سۋ بەرىپ جىبەرسەك قايتەدى. — ايەلدەر شارا اياققا كۇرىش كوجە قۇيىپ، ءبىر بالادان قوجاعا بەرىپ جىبەرەدى.

سول ەكى ارادا مىناداي وقيعا بولادى. قوجانىڭ ايەلى ۇيدەن شىعىپ كەتكەن كەزدە ۇيىنە ۇرى تۇسەدى، بارلى-جوقتى ىسكە تاتىر مۇلكىن جيناپ الىپ، ۇرى اقىرىندا قوجا وتىرعان بولمەگە كەلىپ كىرەدى. كوجا بۇرىشتا تەرىس قاراپ، ەش نارسەنى ەلەمەي وتىرا بەرەدى. ۇرى «ءا» دەگەندە ساسىپ قالعانمەن، قوجانىڭ ايعاي سالماي مەلشيىپ وتىرعانىن كورگەن سوڭ، «ە، ءتىل-قۇلاقتان ايرىلىپ، توپ بولىپ قالعان ادام ەكەن عوي» دەپ ويلاپ، اسپاي-ساسپاي، قوجانىڭ كوزىنشە قالعان دۇنيەسىن تاعى دا جيناپ، ءبۋىپ-تۇيىپ الادى. ءسىرا، قىزىق كورگەن بولۋ كەرەك، «سالدەسىن شەشىپ الايىن، سوندا دا شىركىن ءتىل قاتپاس پا ەكەن»، دەپ، قوجانىڭ باسىنان سالدەسىن دە شەشىپ الادى. سونسوڭ العان زاتتارىن ارقالاپ، شىعىپ جۇرە بەرەدى.

ۇرى كەتە سالىسىمەن كورشى بالا كەلىپ، بۇرىشتا قاققان قازىقتاي بولىپ وتىرعان قوجاعا:

— سىزگە تاماق بەرىپ جىبەردى، — دەيدى.

قوجا ءۇيىنىڭ تونالعانىن، سالدەسىنەن ايرىلعانىن، سوندىقتان ايەلىنىڭ ۇيگە تەز جەتۋى كەرەك ەكەنىن ىممەن حابارلاماق بولىپ ىسقىرادى، سونسوڭ قولىن باسىنان ءۇش اينالدىرا بىلعاپ توبەسىن نۇسقايدى. «قوجا ىمداپ قولىنداعى استى باسىمنان ءۇش اينالدىر دا توبەمە قۇيا سال»، — دەپ ايتىپ وتىر ەكەن دەپ تۇسىنەدى بالا. تۇسىنىگىن جالما-جان جۇزەگە اسىرادى. اياقتى قوجانىڭ باسىنا توڭكەرە سالادى. ىستىق كۇرىش كوجە قوجانىڭ باسىن، بەت-اۋزىن كۇيدىرىپ كەتەدى. ءبىراق ءالى دە قاسارىسىپ، جاق اشپايدى.

كورشى بالا ۇيىنە قايتىپ كەپ، قوجانىڭ ءۇيىنىڭ ەسىك-تەرەزەسى، كەبەجە، ساندىق بىتكەننىڭ ءبارى اشىق، ەسىكتەن تورگە دەيىن زاتتاردىڭ شاشىلىپ جاتقانىن ايتادى. قوجامەن ەكەۋىنىڭ اراسىندا بولعان وقيعانى دا ايتادى.

قوجانىڭ ايەلى ءبىر پالەنىڭ بولعانىن ءىشى سەزىپ، ۇيىنە تۇرا جۇگىرەدى.

ءۇي-ىشىنىڭ استان-كەستەڭى شىعىپ جاتقانىن كورىپ شىداي الماي:

— ويباي-اي، مىناۋ نە سۇمدىق! — دەپ باعاناعى قالپىن بۇزباي بۇرىشتا مەلشيىپ وتىرعان كۇيەۋىن بارىپ باس سالادى.

سول-اق ەكەن قوجا:

— بار، ەسەكتى سۋعارىپ، جەم بەرىپ كەل، — دەپتى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما