قاديشا
ءۇي الدىنداعى ءزاۋلىم تەرەك كولەڭكەسىن ۇزارتا بەردى. بار اينالا كۇڭگىرت سارى رەڭگە تولىپ، قوڭىرلانۋعا بەيىم. دەمەك، بۇل كەش بەلگىسى عوي! بولسا، بولسا ەكەن. الدەنەنى ىزدەگەندەي اڭساۋلى كوڭىل سونى قالايدى. سول قوڭىر كەش اياۋلى قيماستىق اكەلەردەي ءۇنسىز ەلجىرەۋمەن اسىعا كۇتەدى. تەزىرەك بولسا ەكەن...
وسى ءبىر ءسات جاقىنداعان سايىن كوڭىل تۇكپىرىندەگى قىزۋى باسىلماس كۇناسىز بالالىعىمنىڭ گۇل اتقان شاعى ءبىرتىن-بىرتىن باس كوتەرىپ، قول سوزىمعا كەلەتىن سياقتانادى. وسى ءتۇننىڭ دىمقىل توپىراعىندا ءسابي جۇرەگىمنەن العاش رەت شىمىرلاپ شىققان ىستىق جاستىڭ ءىزى جاتىر. وسى ءتۇنىڭ تۇنىق اۋاسىنان قايدا بارسام دا جۇرەگىمنەن ەستىلىپ تۇراتىن اياۋلىمنىڭ ءۇنىن تىڭدايمىن. وسى ءتۇننىڭ مەيىرىمدى قۇشاعىنان كوكتەمگى تۇمانداعى كۇن كوزىندەي ەلجىرەپ تۇراتىن قاديشانىڭ جىلى جانارىن كورەمىن...
ءيا، ونىڭ اتى قاديشا ەدى. ورتا بويلى، قاراتورى جۇزىندە ۇزىلمەي كەلىپ تۇراتىن قۋانىش ءيىرىمى تارىزدەس ءىلتيپاتتى جارقىراۋ بار. بەتىندەگى جۇقا قىزىلى نازىك بيازىلىقتىڭ لەبىن ەسكەندەي بىلىنبەي ۇلپىلدەپ، بار اجارىن جايناتىپ تۇرادى. كۇلكىسى دە وزگەشە: ۋاق تىستەرى كورىنىپ، ءبىرتۇرلى ءىش تارتقانداي بولۋشى ەدى. شىمقاي قوڭىر كوزدەرى ىشىندە جاس بار سياقتانىپ، مەيىرىممەن مولدىرەيتىن.
اۋىلدىڭ كوپ جىگىتتەرى ىنتىق بوپ، ءارقايسىسى-اق قاديشامەن قاتار جۇرگەندى مارتەبە سانادى. ءوزى ءبىزدىڭ اۋىلعا جاقىندا كەلگەندىكتەن بە، ايتەۋىر قاديشا جايىنداعى ءار ءتۇرلى ءسوز توپ اۋىلدىڭ قاجەتىنە جۇگىرگەن جالعىز ەلەكتەي ەل اراسىن كەزىپ كەتتى.
"يناباتتى قىز ەكەن. قيمىلى دا بۇلت ۇستىمەن جۇرگەندەي جۇپ-جۇمساق. بارىنەن دە ءازىلىن ايتساڭشى" دەگەن ماقتاۋ سويلەمدەر كەلگەننىڭ ەرتەڭىندە-اق اسىرەسە بوزبالالار اراسىنا تەزىنەن تارالعان بولاتىن.
...جۇمىستان شىققاننان كەيىن كىلەڭ جاستار بىرىگىپ اپ، بي الاڭىنا جينالامىز. قىزدارمەن ازىلدەسىپ، ويناپ-كۇلگەندى سۇيەتىن ەدىك. تۇنگى توڭىرەك قاپ-قارا تىنىشتىق قۇشاعىنا سۇيەنىپ، اسپانداعى قالىڭ جۇلدىز قارا جەرگە شىققان بايشەشەككە ۇقساپ جىپىرلاپ تۇرادى. لەپتەي ەسىلىپ قاناتتى ۆالس جەلپىنىپ جاتادى. جانارىنان قۋانىش وتى ۇشقىنداپ، ۇلپىلدەك شاشىنداعى اق بانتيگى تاڭ شولپانىنداي كۇمىستەنىپ قاديشا جۇرەدى... ونىمەن بيلەگەن كەزىمدە ءوزىمدى قانشاما بەرىك ۇستاۋعا تىرىسقانىممەن، سەبەپسىزدەن قىسىلىپ، دەمىمدى ازەر شىعاراتىنمىن.
― بۇگىن بىرگە بيلەيىكشى، ― دەيمىن ەستىلەر-ەستىلمەس قىپ.
― بيلەپ ءجۇر ەمەسپىز بە؟ ― دەيدى ول دا اقىرىن سىبىرلاپ.
― ءجاي، انشەيىن...
― ال باسقا بىرەۋلەرمەن شە؟
مەن جۇزىنە تۋرا قاراي الماي، يمەنىپ قالامىن. قاديشا بولسا، قۋانىشتى اجارىن وشىرمەيدى.
― سەن ءتىپتى اڭقاۋسىڭ، ― دەپ كۇلىپ قويادى. سوسىن مەنىڭ ۇندەمەي، تومسىرايىپ قالعانىمدى كورىپ:
― رەنجىگەلى تۇرمىسىڭ... سوعان-اق وكپەلەمەكسىڭ بە؟ ― دەپ ەركەلەتكەن جانارىمەن جۇمساق قارايدى...
مەن ءتىس جارىپ ءلام دەي المايمىن.
تەگىندە، قاديشادا جاتتىق دەگەن بولماۋشى ەدى. بارىمىزگە اشىق، جارقىن قاباقپەن قاراپ، جاڭا اشىلعان بالاپان گۇلدەي تازا كۇلكىسىن اياماي-اق ۇلەستىرىپ ءجۇردى. سونىڭ ءوزىن كوڭىلىمىزگە شىراق كورىپ، الدەنەگە ىنتىعىپ، قاديشا ماڭايىنان شىقپايتىنبىز. "قاي جىگىتتىڭ جۇلدىزىسىڭ؟!" دەگەن جازۋدى ءار ۇمىتكەردىڭ-اق جانارىنان وقۋعا بولاتىن ەدى.
نەسىن جاسىرايىن، كوپ كوزدەردىڭ ءبىرى ءوزىم ەدىم. كورشى تۇراتىنبىز. ارامىزدى تابانىنداعى قۇمى كورىنىپ، اينا ۇگىندىسىندەي جارقىلى دىرىلدەگەن جىڭىشكە بۇلاق قانا ءبولىپ جاتادى. اۋلاسىنداعى زاتتاردىڭ بارلىعى دا كوزىمە وتتاي باسىلىپ، جاقىن سەزىلەدى دە تۇرادى. سەبەبى بارىنە دە قاديشانىڭ ناركەس كوزدەرىنىڭ قيىعى ءتۇستى ەمەس پە؟ ءۇيىنىڭ قابىرعاسىنا تۇسكەن سۋ ىشىندەگى كۇن ساۋلەسىنىڭ اقىرىن اعاراڭداپ، بولار-بولماس شاعىلىسقان قىبىر قيمىلىن دا، بۇتا ساڭلاۋلارى ارقىلى شاتىرىنا ويناعان كوپ كولەڭكەنىڭ ويىق-ويىق ورنەكتەرىنىڭ ءسال تەربەلىپ، كىرپىك قاققانداي قۇبىلىپ تۇراتىنىن دا كوزىمدى جۇمىپ جاتقا كورە الامىن.
بالكىم، كورشىلىگىمىزدەن شىعار، باسقا جىگىتتەرگە قاراعاندا قاديشاعا ءبىر تابان جاقىن سياقتى ءجۇردىم. ءسۇت پەن قايماق ارالىعىنداي جىمداسىپ كەتپەگەنىمىزبەن، اڭگىمەمىز بەن ءازىلىمىز ءتۇزۋ ەدى. قاديشامەن بىرگە ءجۇرۋىم كوڭىلىمە قانشاما قۋانىش تولتىرعانىمەن، جۇرەك تۇكپىرىندە الدەنەدەن سەسكەنگەندەي قالتىراعان ءدىرىل دە بولاتىن. ويتكەنى قاديشا جانارىنىڭ ءبىر ۇشىندا ادام بىلمەس تەرەڭ سىر بايقالاتىن. ەركەلەپ، ويناپ تۇرىپ-اق، توسىن جاعدايعا ۇشىراعانداي، جايناعان جۇزىنەن مۇڭايۋ كولەڭكەسىن جۇرگىزىپ وتەدى. قۋانىشتى جانارى ىشتەي مۇڭدانىپ، ۇلبىرەگەن ەرنىنەن كۇلكى سامالى ەسپەي قالادى. وندايدا مەن ىشىنە نايزاعاي ويناعان ۇلكەن داۋىلدىڭ شۋىلىن ەستىگەندەي جۇرەك ەلجىرەر ۇنسىزدىكتە قالامىن. قاديشا قاسىنداعى باقىتتىلىعىم دىبىس شىقسا ۇشىپ كەتەر بۇتاعا قونعان تورعاي سەكىلدى ەدى. ايتسە دە ءبىرجولاتا قول ءۇزىپ تە كەتە الماي، قاديشا تۇتقىنىندا بولۋعا تاعى ءماجبۇرمىن. جۇرەك شىركىن ءبىر سيقىرلى كۇشپەن قاديشا ماڭايىنا بايلاۋلى بولدى.
كەي قىزدارعا ەكى جىگىتتىڭ باسى قوسىلىپ ءسوز ايتسا، شەكەلەرىنىڭ شودىرايىپ شىعا كەلەتىن ادەتى عوي. قاديشا سوڭىنان نەشەمە جىگىت شۇبىرىپ جۇرگەنىمەن، ارناسىنان اسىپ-توگىلگەندى بىلگەن ەمەس. باياعى سول ءازىلقوي، اق جارقىن مىنەزىنەن وزگەرىپ كورمەدى. راس ءبارىمىزدىڭ الپەشتەپ قولپاشتاعان جالعىزىمىز سياقتى بولعاندىقتان، ەركەلىگى ارالاس پاڭدىعى دا بولاتىن. مەنمەنسىگەندەي قىلىعىن دا اڭعاراتىنبىز. ءبىراق تا ويناقى بالالىعى مەن سۇيكىمدى رەڭى وندايلارىن جۋىپ-شايىپ، جاراسىمدى كورسەتەتىن.
...جۇمىستان كەلگەن بەتىمدە قاديشانى كورۋگە اسىعامىن. مىنە، ءۇي جاپسارىندا ءىلىنىپ، بارلىعى بىلىنبەي، ەسكەرۋسىز تۇرعان جارتى اي جۇزىنە رەڭ كىرە باستادى. اۋىل ءىشىنىڭ اۋاسى سالقىنداپ، كورىنبەي شىرىلداعان شەگىرتكە ۇندەرى دە كوبەيدى... قاديشانىڭ جۇمىستان قايتار ۋاعى كەلە جاتىر ەكەن عوي... ءوڭى قالاي سولعىن تارتقان! بىرەۋ رەنجىتتى مە ەكەن، جوق، الدە كولحوز جۇمىسىنىڭ اۋىر ءتيىپ جۇرگەنى مە؟ قىز بالا عوي، اۋىر تيسە، اۋىر ءتيىپ جۇرگەن شىعار، كەشكە دەيىن سەيالكا ۇستىندە قادالىپ وتىرۋ دا وڭاي دەيمىسىڭ!..
ول مەنى كورمەگەن ادامداي، قولىنىڭ تىكەنىن العانسىپ، تومەن قاراعان كۇيى، اۋلاسىنا كىردى. ۇستىندەگى كونەتوز جەمپىرىن ارىق جيەگىنە لاقتىرىپ تاستاپ، ارقاسىنا توگىلگەن قوس بۇرىمىن بوس جىبەرىپ، سالقىن سۋمەن جۋىنا باستادى. ءسۇرتىنىپ بولعان سوڭ ۇيىنە كىرىپ، تەرەزەسىنىڭ الدىنا كەلدى. ساۋساقتارى بۇرىمىن ءورىپ تۇرعانىمەن، ەكى كوزى الىستاعى قيالىن كورىپ، سونىسىمەن تىلدەسىپ تۇرعانداي تەلمىرىپ قالىپتى. كىرپىگىنەن ءۇزىلىپ تۇسكەن ءبىر تامشى جاستى كورىپ، ىشتەي مۇڭدانىپ وتىرعانىن سەزگەنىمدە، جۇرەگىم ەلجىرەپ جىلاپ جىبەرە جازدادىم. شىنىن ايتسام، مەنەن جاسىرىن قۇپيا سىردىڭ جەتەگىندە جۇرگەنىنە نازالاندىم. نەگە عانا سويتەدى ەكەن، ساۋىق ءۇشىن جارالعان جانارىنا كىربىڭ كىلەگەيىن ۇيىرمەسە نەتتى! قاديشانىڭ سونداعى سولعىن جۇزىنە كۇلكى ۇشقىنىن جۇرگىزۋ ءۇشىن نەندەي قيىنشىلىق بولسا دا دايار ەدىم. ءبىراق... ماسەلە باسقادا عوي.
ءسويتىپ، مەنىڭ كوڭىل كۇيىمنىڭ تاعدىرى قاديشانىڭ مەرەيى مەن جابىرقاۋشىلىعىنا بايلانىستى بولدى. كۇندەلىكتى ويلارىم، كوڭىلىمنىڭ ءبىر شەتىن جىلىتىپ جۇرەتىن قيالدارىمنىڭ ءبارى قاديشا تۋرالى ەدى. جۇمىس ۇستىندە ونشا سەزىلە قويمايتىن، ال قولىم بوس كەزىندە ءوزىمدى قويارعا جەر تاپپايمىن. ۇيگە كەلگەنمەن دە، جايباراقات وتىرۋعا ءحالىم بولمايدى. الدەنەنى تىلەگەندەي ىستىق سەزىم قاناتى ەرىكسىز كوتەرىپ دالاعا شىعارادى. الاۋ كوڭىلىمنىڭ تىنشۋى قاديشانىڭ ۇيگە ءبىر كىرىپ، ءبىر شىعىپ جۇرگەن جەڭىل قيمىلىنىڭ ۇشىندا، اندا-ساندا ءبىزدىڭ ءۇي جاققا تاستاعان كوز قاراسىنىڭ قيىعىندا سياقتى. ونىڭ داۋسى، مەيىرلەنە مولدىرەگەن كوز جانارى، جاس بالا ەركەلىگىندەي نازدانۋى، سىرىن بۇگىپ، ىشتەي تىنعان سانالى قىلىعى بويىما ابدەن ءسىڭىپ، قايدا بارسام دا سوڭىمنان قالماي ەرىپ ءجۇردى. مەن ەستىپ، مەن كورىپ، مەن سەزگەننىڭ بارىندە دە قاديشا بەينەسى جۇرگەندەي بولادى. ىستىق تولقىنمەن شىمىرلاپ شىققان سۇلۋ كۇي قاناتىنان دا، ءورت جالىنداي الاۋلاعان قىزعالداقتى القاپتان دا، قىلتيىپ شىققان كۇن مۇرتىنىڭ ءالسىز ساۋلەسىنەن دە، سۋىرتپاعى تاۋسىلماس ۇزىن جول سۇرەسىنەن دە قاديشانىڭ سۋرەتىن كورەمىن. مەن ەش ۋاقىتتا جالعىز بولمادىم. داۋىلداعان تىنىمسىز ءۇمىت جۇرەك لۇپىلىمەن بىتە قايناسىپ، بىرگە سوقتى. بيىك شىڭدى سيپالاي، موماقان قوزعالىسپەن باياۋ قالقيتىن ۇلپىلدەك بۇلت بولماۋشى ما ەدى. سول سياقتى ءتىلسىز، تىنىمسىز شىمشىلاعان ساعىنىش مۇڭى جۇرەگىمدى ايمالاپ، جۇمساق قىسىپ، ۇنەمى مازالايدى دا تۇرادى. ايالاعان ۇلپاداي سەزىمدەر كوكىرەگىمدى باۋراپ، الدەقانداي ءبىر نارسەنى ىنتىعا كۇتتىم. تۇلا بويىمدى كەرنەگەن سەزىمدەر تاسقىنىنىڭ ول كەزدە نەمەن ءبىتىپ، قايدا قۇيارى بەلگىسىز ەدى. تىنىمسىز اڭساۋ مەن تۇسىنىكسىز كۇتۋدىڭ جاۋابى ءبىر-اق كۇندە قاسىمنان تابىلدى.
...جىلى ۇشىراعان قىزعىلت ساۋلەسىنە تايانىپ، قالىڭ اعاشتىڭ ورتاسىنا ەڭكەيگەن كۇن ءبىرتىن-بىرتىن باتىپ كەتتى. توڭىرەك تەڭىز تۇبىنە شوككەندەي تىپ-تىنىش. كەشكى اۋىلدىڭ جۇمساق ءتۇتىنى شالىشە جەلبىرەپ، سوزىلا قالقىپ، باستارىندا ءىلۋلى تۇر...
كەش وتكىزۋگە باس قوسقان اۋىل جاستارى ءبىزدىڭ ۇيگە جينالا باستادى. ءۋىلسىز بۇراڭ، مايدا بۇلكىلمەن اسپانعا شانشىلعان ساماۋىرىن تۇتىندەرى مەن قۋانىشتان شالقىپ شىققان جاستار كۇلكىسى - دۋمانى قىزىپ، شاتتىعى جاراسقان ۇلكەن جيىننىڭ ۇستەمە مەرەيىن اڭعارتقانداي ەدى. جالىن مەن ساعىنىش اتقان وتتى ۆالس ىرعاعىنىڭ تىنىمسىز لەپىرۋى جۇرەگىمدى ۇلبىرەگەن مۇڭمەن كومكەردى. شىعار ەسىگى جوق تۇيىق ارماننىڭ داۋاسى بولماي، تىسقا شىقتىم... جىپ-جىلى جۇمساق ءتۇن. الىستاعى سانسىز جۇلدىزدار جىلۋسىز وت بۇركىپ، شەت-شەتىنە قىراۋ جالاتقانداي جىلتىلداپ، ءۇنسىز، تىنىمسىز جىمىڭ قاعادى. كوشە دابىرى دا سايابىر تاۋىپ، مومىن تارتقان. تەك توزباس سارىلىنا ءمىنىپ، مەنىڭ ويىم سەكىلدى استان-كەستەن تۋلاعان تاۋ وزەنىنىڭ دىبىسى عانا ءبىر سارىنمەن بۇرقىراپ جاتىر. ءتۇنى بويى كىرپىگىممەن كۇزەتىپ شىعاتىن قاديشانىڭ كوك قاقپاسىنا قاراپ، قيال بەسىگىنە تەربەلىپ تۇرعان ەدىم، جۇمساق باسقان اياق تىقىرى ەستىلدى. قاديشا ەكەن. سۇيكىمدى تانىس لەبى بەتىمدى جەلپىدى.
― كەش، ۇنامادى ما، نەگە تۇرسىڭ سوستيىپ؟
داۋىسىندا ەركەلىگى ارالاس جۇمساق قانا ءدىرىل بار. مەن ءتىس جارىپ ەش نارسە دەمەدىم. تۇستەپ بەرەر اتى جوق وتتى سەزىم ايتارىمدى تاڭدايىما جابىستىرىپ، ءتىل بايلادى.
― ايتشى، نەگە كوڭىلسىزسىڭ، الدە بىرەۋ رەنجىتىپ ءجۇر مە؟ - قاسىما كەلىپ، كىشكەنە الاقانىمەن شاشىمدى سيپادى. - ەر بالانىڭ ۇياڭ بولعانىنىڭ نەسى جاقسى، اشىلىپ جۇرگەنى دۇرىس ەمەس پە؟ سەن قىزىقسىڭ...
جىلى ساۋساقتارىمەن قولىمدى ۇستاپ، جۇزىمە قاراپ، ويناقىلانىپ ۇردى.
― شىنىمەن-اق كۇلمەيمىسىڭ؟ ەش نارسە دەپ سويلەمەيسىڭ بە؟ وكپەلەگىش، مەن سەنى وكپەلەگىش دەيمىن.
ەركەلەي سويلەپ، قولىمنان تارتىپ، ءۇي جاققا سۇيرەدى.
― ءجۇر، بىرگە بيلەيىك، سوڭىنا دەيىن ءبىر بولايىقشى...
مەن ءوزىمدى نەندەي كۇيدە ۇستاعانىمدى سەزگەنىم جوق.
كوڭىل تەرەڭىندەگى ىشكى ارنامەن اعىپ جاتقان ارمان مەن تىلەكتىڭ كۇنى جەتىپ، ساعاتى سوققانداي، بۇزىلعان سەڭشە اپتىعىپ، قالتىراعان دەممەن تۇتىعىپ قالدىم.
― قاديشا، توقتاي تۇرشى...
― وكپەلەگىش بالا... - راسىمەن تۇسىنبەيسىڭ بە، جوق، مەنى مازاق ەتكەندى تاماشا كورەمىسىڭ؟!
قاديشا باسقا كۇيگە اۋىسىپ، ىركىلىپ قالدى.
― سولاي دە... سولاي تۇسىنەدى ەكەنسىڭ عوي.
― باسقاشا قالاي ەدى... سەن ءبارىن دە ءبىلىپ، ادەيى ىستەپ ءجۇرسىڭ...
― ماعان دا وڭاي ءتيىپ جۇرگەنى عوي سوندا. سەنىڭ جۇرەگىڭدى جارالاۋعا قۇمار بولعانىم عوي؟ - ول تاماعى جاسقا بۋلىققانداي سىبىرلاپ سويلەدى.
قاديشا ماعان سۇيەنگەن كۇيى ءۇنسىز قالدى. السىرەپ شىققان دەمى مەن قالتىراعان دەنەسىنەن ىشكى كۇيىنىڭ ارپالىسىن اڭعاردىم. ءبىراق ول كوپ تۇرعان جوق، سالدەن سوڭ انىق، شيراق داۋىسپەن باتىل سويلەپ كەتتى:
― مەنىڭ ەكى جۇرەگىم جوق قوي، ەكەۋىڭدى قوسا سۇيەتىن. نەگە عانا ونىڭ ورنىندا سەن بولمادىڭ ەكەن؟! سەنى تۇسىنبەي ءجۇر دەپ ويلايمىسىڭ. قايتەمىن مەن؟! مەنىڭ دە ءتوزىمىم سارقىلىپ بولدى ابدەن. ازاپتاپ، ازاپتالمايمىن ەندى.
وسى سوزدەردى اسىعا ايتىپ، جىلدامداتقان قيمىلمەن ۇيىنە بەتتەدى. قاسىمنان زۋ ەتىپ جاي وعى وتكەندەي بولدى. وزىمە ارەڭ كەلىپ، "قاديشا" دەپ دىبىستاعانىمشا، قاقپاسى سارت جابىلىپ، قالعىپ تۇرعان ءتۇن تىنىشتىعىن بۇزدى. اتشا تۋلاعان جۇرەگىمە قان قۇيىلعانداي، سونىڭ تاسقىنى كوزىم مەن قۇلاعىمدى جاۋىپ، ەش نارسەنى اڭعارا المادىم. قاقپا مەن قاراڭعى ءتۇن كوز الدىمدا ەرىپ، كوشە باستاعانداي بولدى. ارىق كەمەرى وپىرىلىپ، ىشىنە توگىلگەن ءبىر ۋىس جۇلدىزدى ءوشىرىپ كەتتى.
قاديشا ەرتەڭىندە-اق ۇشتى-كۇيلى جوق بولىپ شىقتى. ءۇي يەسى قاديشانىڭ تاڭعى پوەزبەن ماگنيتكاعا، ءوز كلاستارىنىڭ اتتانعان قالاسىنا كەتكەنىن ايتتى. مەن ول كۇنى ەشبىر ويسىز، قۇر سۇلدەرمەن ەرسىلى-قارسىلى ءجۇردىم دە قويدىم. قايتادان ءتۇن باستالدى. قاديشامدى جوعالتقان ءتۇن قايتا كەلدى. تاعى دا جۇلدىزدار جىمىڭداپ، تاعى دا مەيىرلى سامال جورتتى. قارا بۇلدىر جەردى ءتىلىپ اي تۋىپ كەلە جاتىر. كەۋگىمدەنە باستاعان تۇنگى اينالا قالعي ءتۇسىپ، كوز ىلگەندەي تىپ-تىنىش مومىندىققا شومعان. الىپ قاشىپ، الىسقا جۇگىرگەن تاۋ وزەنىنىڭ سارىلى كەلەدى. كوك استىنان كورىنبەگەن شەگىرتكە شىرىلدايدى. جەر جىرتقان تراكتور گۇرىلدەيدى... ءتۇن تىرلىگىن وتەپ جاتقان بار قۇبىلىس قاديشانى ەسكە ءتۇسىرىپ، تولاستاماس ساعىنىش اكەلەدى. اقىرىندا كەتىپ تىندى، ەندى نە بولار ەكەن دەگەن وي باسىمدى شىرمايدى.
مەن قيماسىمدى ىزدەي باستايمىن.
باياۋ ءجۇرىپ كوك قاقپانىڭ تۇبىنە كەلدىم. جىم-جىرت. سۋ قاراڭعى تەرەزە شىنىسى كەشەۋلەپ شىققان اي نۇرىنا شاعىلىسادى.
ءۇنى ءسىڭىپ، كۇلكىسى توگىلگەن باقشاسىنا باردىم. ءۇن-تۇنسىز. قاراڭعىلىق ۋىسىندا سىلكىنە الماي، تۇنجىراپ تۇر.
كۇندە ءجۇرىپ جول ەتكەن جالعىز اياق سۇرلەۋدىڭ شەتىنە وتىردىم. ول دا قىبىرسىز. قىم-قيعاش جوڭىشقا باستارى بىر-بىرىنە سۇيەنىسىپ، جايباراقات ۇيىقتاپ جاتىر.
بارلىعىنىڭ نازىكتىگى مەن سۇلۋلىعى قاديشامەن بىرگە كەتكەندەي رەڭسىز، سولعىن كورىندى. مەن دىمقىل كوكتىڭ اراسىنا ەتپەتىمنەن جاتىپ قاديشانى ويلادىم. ءتۇن قاراڭعىلىعى سالماعىن سالىپ، وكپەم قىسىلعانداي بولدى. ۋاق شىقتار شاشىما، موينىما توگىلىپ، بەت-اۋزىمدى ءمولدىر تامشىلار جۋدى... مەن اياۋلىممەن قوشتاستىم.
...اۋەدە قالقىعان ۇلپا توزاڭداردى شاپاعىمەن بوياعان قىزىل ىمىرت جابىلا باستادى. اۋىل ءىشى قوڭىر جەيدە كيىنىپ، بوزعىلت تارتقان. كۇل اراسىنداعى وشەر شالاداي كومەسكىلەنگەن ءىڭىردىڭ العاشقى جۇلدىزدارى كورىندى. ءۇيدىڭ قاسىنا ءتۇن كەلىپ جاتتى. وسى ءتۇننىڭ اۋاسىنان قايدا بارسام دا جۇرەگىمنەن ەستىلىپ تۇراتىن اياۋلىمنىڭ ءۇنىن تىڭدايمىن. وسى ءتۇننىڭ مەيىرىمدى قۇشاعىنان كوكتەمگى تۇمانداعى كۇن كوزىندەي ەلجىرەپ تۇراتىن قاديشانىڭ جىلى جانارىن كورەمىن...
You Might Also Like
-
I بەلورۋس مايدانى مەن I ۋكراين مايدانى 16-اپرەلدە شابۋىلعا شىعۋعا ءتيىس بولدى... بەرلين وپەراسياسىنا قاتىساتىن ءۇش مايداننىڭ 2 ميلليون 500 مىڭ ادامى، 42 مىڭنان استام زەڭبىرەگى مەن مينومەتى، 6250 تا...
-
اراعا ءبىراز جىل سالىپ، تۋعان جەر توپىراعىن باسىپ تۇرعان بەتىم وسى. شۋ وزەنىن كەسىپ وتسەم بولعانى ― باستارى كوكپەن تالاسقان ۇزىن تەرەكتەر جارىسا بوي كورسەتىپ، اراسىنداعى اق شاعىل تامدارىنا دەيىن پىر...
