قالامقاس
(دەرەكتى اڭگىمە)
باعزىنىڭ بايانىن قوزعاپ، بوز ماياسى بوزداپ، كوسىلىپ جاتقان شالقار كەڭىستىككە ءجىتى كوز تىگە، جوندارىن، قاناتتارىن قومدانا ءدۇر سىلكىنگەن ءتۇز بۇركىتى ءتارىزدى قىراعى، الىپ دەنەلى، الپامساداي كەڭ جاۋىرىندى، قاتۋ ءوڭدى، شامالىنى سەلك ەتكىزىپ، دۇشپان تۇگىلى ەستىگەن جاننىڭ قاي-قايسىسىنا دا ۇرگەلەك ۇرەي تۋعىزارداي قاھارلى دا ءزارلى ءۇندى شوتان ءباھادۇر باستاعان وڭشەڭ «جۇرەكتەرىنىڭ تۇگى بار» اداي جاساقتارىنىڭ باياعى اتاكۇلدىك ماڭعىستاۋدىڭ ويىنا قۇلاعانىنا ونشا كوپ ۋاقىت وتپەگەن كەز. باستاپقىدا قوڭسى قونىپ، ءدام تۇزداس بولسا دا، تەكتى ءارى تەنتەكتەۋ، تۇيناعى تىم بولەكتەۋ، العان بەتىنەن استە تايمايتىن، سەسى باسىم، قالماققا قىرعىن سالىپ كەلە جاتقان رۋحى ۇستەم بىلدەي ءبىر رۋلى-تايپالى ەلدىڭ رايىنان سەسكەنگەن ءجاۋمىت تۇرىكمەندەر دە قانشا اتىس-شابىس، داۋ-جانجال سالعانىمەن دە ايىلىن تارتا باستادى. ەندى-ەندى شاما-شارىقتى باعامداپ، ارتقا قارايلاي-قارايلاي، قيماي قانشا ويقاستاسا دا، «بالەدەن ماشايىق قاشادىنىڭ» كەرىمەن ءوز اتا مەكەندەرىنە قاراي امالسىزدان ات باسىن كەرى بۇرىپ، جوسىلىپ، ويىسا باستاعان شاراسىز دا مازاسىز شاعى ەدى. ال الدەبىر ايدالادا جاتقان مايشەلپەك ەمەس، باعزى اتاقونىسقا قايتا يەلىك ەتۋگە ءبىرجولاتا سەنىم نىقتاعان «الشىن» ۇراندى، «اداي» (جەبە) تاڭبالى ەل، ەسىل ەرلەردىڭ جالى كۇدىرەيىپ، كوزى ەجىرەيىپ، ءسوزى دە تىم وكتەمىرەك، تىم اسقاق، تىم پاڭ، ساڭقىلداپ ەستىلىپ، تۇلپارلارىنىڭ تۇياعىنان تاس ۇشىپ، مەيمانالارى تاسىڭقىراپ تۇردى. ومىرىندە «تاك» كورمەگەن تەكتى اعايىننىڭ مارتەبەسى بيىك، مەرەيى ۇستەمدەۋ، ادۋىنداۋ، ۇرداجىق بولمىسى ايقىن اڭعارىلدى. قاراتاۋدىڭ ەڭ بيىك دەگەن شوقىلارى باسىنان ۇران وتتارى الاۋلاپ، داۋىلپازدار سوققىسىنان بۇكىل دالا كۇڭىرەنىپ كەتەدى. نەتكەن، دۇربەلەڭ دۇنيە، نەتكەن جانكەشتىلىك! ەشكىم دە ەسەسىن جىبەرگىسى، نامىستى قولدان بەرگىسى كەلمەيدى-اۋ. اسىرەسە، قارىس سۇيەم جەر دەگەندە... ءبىراق... كۇندەردىڭ كۇنىڭدە كۇشتىنىڭ تاقىمى باتپاي قويمايتىنى تاعى بار...
العاشقىدا «الپىس ۇيدەي از كەلگەنى» دە راس. ايماقتاعى احۋالدىڭ اۋجايىن اڭعارىپ، وتپەلى داۋىرلەردە وسىندا تۇراقتاپ قالعان قالماقتار مەن تۇرىكمەندەردىڭ سىڭايىنان سەسكەنە قويماعان شەتتەرىنەن «سەن تۇر، مەن اتايىن» ادايدىڭ اتىشۋلى باتىرلارىنىڭ «تۇر-تۇرپاتى جامان»، قاسارىسقان قاس-دۇشپاننىڭ قاندايىنىڭ دا اياعىن اسپاننان كەلتىرىپ، ۇركىتۋگە، قورقىتۋعا ءازىر، ءتۇرىپ ايداپ شىعۋعا دا بەلدەرىن بەكەم بۋىپ كەلگەنى قاۋلاعان ورتتەي ءمارت كەسكىندەرىنەن بوي كورسەتىپ تۇر. سايىپقىران ساڭلاقتارعا ەرە كەلگەن بەرىشتىڭ قاراتوقايىنىڭ اتاقتى بايى ەسبولاي مەن كەتە ءاجىباي ءبيدىڭ سۇلباسى دا كورىنىس بەرىپ قالادى. ەندى عانا تۇياق ىلىكتىرىپ جاتقان، الىمجەتتىك جاساسا دا، ءالىپتىڭ ارتىن باققان وسىناۋ ءولىارا شاقتا، الداعى جىلدار كەرۋەنىندە وسى اۋلەتتەن ەسبولايدىڭ يتەمگەنىنەن تامىر تارتاتىن تابىلدىنىڭ قاسيەت قونعان ۇلى، ءاز اۋليە قۇلباراق باتىردىڭ ومىرگە كەلەتىنىن ەشكىم سەزە قويعان جوق-تى. بۇل قازاق جەرىنىڭ باتىس ءوڭىرىن جەتپىس جىلعا جۋىق جات جۇرتتىڭ ۋىسىنا، بوگدە مەن بوتەننىڭ ەزگىسىنە بەرمەگەن جارىنىڭ جەتىمەك تاقتاسىنىڭ تارلان بوزى ايگىلى ءسۇيىنقارا باتىردىڭ تۇرعىلاسى، سەنىمدى سەرىگى. ال تۇمەن بالتاباس ۇلىنىڭ «ماڭعىستاۋ» تولعاۋىنداعى «كەتە ءاجىبايعا باتا ايتقىزىپ، شوتان ءباھادۇردىڭ اداي تۋىن(!) ماڭگىلىككە جول تارتارداي ەتىپ نىعارلاي، جەلبىرەتە جالاۋلاتا تىگەتىن جەرى دە وسى قالامقاس ءوڭىرى ىسپەتتى!
ال تىنەيدىڭ تاڭىربەرگەن باتىرى دا وسى ءبىر بوزاشى تۇبەگىنە سوناۋ ۇستىرتتەن ماناتا ارقىلى توتە جول تارتىپ، دۇشپانعا دەس بەرمەگەن، اتى شىققان ازۋلى باتىرلاردىڭ ىشىندە وزىندىك ايبارى، كەسەك كەسكىن-كەلبەتىمەن شوقتىعى بيىكتىگىن بايقاتتى. زامانىندا اتا جاۋعا اينالعان قالماقتى شاۋىپ، جەڭگەننەن كەيىن، ولجاعا تۇسكەن ولاردىڭ بەكبيكە پاديشاسىن اق بيەنىڭ سۇتىنە شومىلدىرىپ، قاتىندىققا الاتىن ەڭسەگەي بويلى ەر تاڭىربەرگەن وسى. سوناۋ ماقاتتىڭ ماڭىنداعى بەكبيكە ستانساسى وسى قالماق قىزى تىنەي اۋلەتى ءبىر اناسىنىڭ ەسىمىن يەلەنىپ قالۋى دا كوپ سىردىڭ ۇشتىعىن اڭعارتادى. سول بەكبيكە سۇلۋدان تاراعان ۇرپاقتارى ماڭعىستاۋدا ءقازىر دە بارشىلىق.
بوزاشىنىڭ بوز دالاسى، الاسۇرعان اساۋ ايدىننىڭ توڭىرەگىنە ەل مىقتاپ قونىستانا باستادى. ءبىراق، زاماننىڭ سۇرقى سونداي سۇرەڭسىز، ۇستارانىڭ جۇزىندەي قىلپىلداپ سان قۇبىلادى. ناجاعاي ويناپ شارتىلداپ، سۇر اسپاندى تىلگىلەپ، سەڭدەي سوعىلىسقان قاپ-قارا بۇلتتارداي قاۋىپ-قاتەرى باسىم. وسىناۋ ات اۋىزدىعىمەن سۋ كەشىپ، ەر-ازاماتتار ەمىن-ەركىن جايلانا، ارقايىن ءبىر تەر باسىپ، اياق سۋىتا دا الماعان الاساپىران داۋىردە سەگىز ارىس جارىنىڭ ءبىر بال اسى بەكتەمىس احۋننىڭ تۇڭعىش نەمەرەسى قالامقاس ەسىمدى قىزالاق شارانا تىرشىلىك كوزىن اشىپ ەدى. بۇل ءبىر مىڭ جەتى ءجۇز ون بەسىنشى جىلداردىڭ شاماسىنا تۇسپا-تۇس كەلەدى دەگەن بولجام بار.
سۋىت كەلگەن العاشقى توپتان كەيىن ءوزى اداي حالقى وشارىلا كوشىپ، باعزى بابالار ايماعىنا اق تۋىن جەلبىرەتە تىگىپ، ايدارىنان جەل ەسىپ، جاپپاي تابان تىرەي باستادى. ارىدە الاتاۋ، بەرىدە شۋ بويىنان، ساۋران اينالىپ، سىردىڭ بويىن جاعالاپ، ەدىل، قيىل، جەم، ساعىزبەن، مۇڭالجار سىلەمدەرىنەن ءۇستىرتتىڭ ۇستىمەن ايبالتاسىن جارقىلداتا ءجۇرىپ، تاباندى ماقسات جولىن دىتتەگەن ءبىر قاۋىم ەلگە كىشى جۇزدىك اعايىندار «ءسات ساپار، كوش كولىكتى بولسىن!» ايتىپ، قيماي قوشتاسقان-دى. ەندى، مىنە، ەلدىك مىنەز، ەرلىك ەرەن بولمىس تاۋەكەل قايىعىڭا ءبىرجولاتا بەل بۋدىرىپ، كونە ماڭعىستاۋ ءوزىنىڭ ءتولتۋما ۇرپاقتارىنا ىستىق قۇشاعىن ايقارا اشتى.
تەكتىلىكتىڭ توركىنى دە سول قاننان سىڭگەن مىنەزدە جاتادى عوي. ءوزالدا جاراتىلعاندا مايموڭكەنى سۇيمەيتىن، تۋرا، كەسىپ سويلەپ، جاۋىڭدى دا، ءبورىڭدى دە جاعادان الۋعا تايسالا قويمايتىن، شەڭگەلدى، شار بولاتتاي قايرالىپ، الماس قىلىشتاي جارقىلداعان نار تۇلعالى ەجەلگى كوك تۇرىكتەردىڭ كوشپەندىلەردىڭ تۇياعى ەشتەڭەدەن ايىل جيار سىڭايلارى بايقالمايدى. كۇندەلىكتى جاۋ جاراعىن اسىنىپ، اتتان تۇسپەيتىن ءدويت جىگىتتەردىڭ جان بالاسىنان قايمىعىپ، ءبىر جاسىقتىق تانىتقانىن كورسەڭشى! قاريالارى تەلەگەي-تەڭىز ءپاتۋالى، ەلدىك اڭگىمە وربىتسە، اق جاۋلىقتى اجەلەر جاۋدىڭ بەتىن قايتارۋعا اتتانعان ۇلاندارىنىڭ امان-ەسەن ورالۋىنا تىلەك تىلەپ، تاڭىرىسىنە، ارۋاقتى اتا-بابالارىنا سيىنار ەدى.
ال تۋمىسىندا ەر كوڭىلدى ارۋلار دا ەشتەڭەدەن يمەنە قويمايتىن جۇرەكتىلىگىمەن ءتانتى ەتپەي قويمايدى. ولار دا وتباسى، وشاق قاسىمەن شەكتەلىپ، تۇسالىپ قالماي، قيىن-قىستاۋ كەزەڭدەردە ەرلەرمەن بىرگە قاتىگەز جاۋعا تويتارىس بەرۋدەن قايمىقپايدى. الماعايىپ زامانداردا «جەتى جۇرت كەلىپ، جەتى جۇرت كەتكەن» ساق دالاسىنا تۇراقتى يەلىك ەتۋدە داي تايپاسىنان شىققان توميريس سىندى جۇرەك جۇتقان اپالار قالايشا قاس-دۇشپانمەن ارىستانشا الىسىپ، نامىستى، ەلدى، جەردى بەرمەي جالىندى عۇمىر كەشسە، قالامقاستاي قايسار قىزدىڭ دا ەرلىك ىستەرى، جانقيارلىق داعدىسى جەتىپ ارتىلادى.
قارشادايىنان ءار ءسوزى مەن ىسىندە ۇلكەن كوشەلىلىك قاسيەتىمەن دارالانعان ول اۋىل-ەلدىڭ ارقا سۇيەرى، توسىن جاۋدان قورعانۋعا ەلدى جۇمىلدىرا الاتىن اقىلمانى، قاجەتىندە جاۋعا دا شابار نايزاگەرى اتانا ءبىلدى. كۇندەلىكتى ءبىر باسىلمايتىن جاۋگەرشىلىك جورىقتار، شاۋىپ كەتۋ، بارىمتا ەلىم دەگەن ەرلەردىڭ ۇنەمى جەل وتىندە جۇرۋىنە، وققا، وتقا كەۋدەسىن توسۋىنا ءماجبۇر ەتتى. ءبىر قاۋىم ەلدى تاماقپەن، سۋسىنمەن قامتۋ دا مىناۋ قيان دالا، شولەيت ولكەدە تىپتەن وڭاي دۇنيە ەمەس ەدى.
سوعان قاراماستان وسىناۋ كەڭ ايماقتى تولىق يەمدەنىپ، ەركىن جايلاعان اعايىن كولدەنەڭ شاپقان قالماققا دا، نوعايعا دا، تۇرىكمەنگە دە، حيۋا سارتتارىنا دا، باسقا دا دالا كەزىپ، اجال ىزدەگەندەرگە تۋعان جەردىڭ قارىس سۇيەم توپىراعىن دا قيا المادى. قۇلا ءدۇز اتانعانمەن قۇيقالى، قازىنالى دا كيەلى تۇبەككە تەرىس نيەتپەن كەلگەندەردىڭ تاعدىرىنان ءتۇڭىلىپ، جەلكەسى ءۇزىلىپ، مەرت بولۋى، نە بولماسا قايتىپ كەلمەستەي تىراعايلاپ قاشۋى جازىلماعان زاڭدىلىققا اينالدى. مۇنداي يەن دالانى بيلەپ، ۋىسىنان شىعارماي يەلىك ەتۋ مىقتىنىڭ مىقتىسى، سويى بولەك سويقاندى ەرلەردىڭ ەنشىسىنە عانا جازىلعان بۇيىرمىس-تى.
ماڭعىستاۋدىڭ قاراويىنان جورىققا اتتانىپ بارا جاتقاندا قولباسىلارى تەز جەتىلىپ ءوسىپ، ەرتە ەسەيىپ، قولىنا قارۋ ۇستاي بىلگەن قايراتتى دا قاجارلى قالامقاسقا سەنىم ارتاتىن. ءاۋ باستان بويىنا اتا-بابالاردىڭ اۋليەلىك-كورىپكەلدىك قاسيەتتەرىن دە، باتىرلىق ايبات-ارۋاعىن دا جەتە سىڭىرگەن اقبەرەن بويجەتكەننىڭ بويى دا ەڭسەلى، دەنە ءبىتىمى تىم مىعىم، سۇيەكتى، بالا كۇنىنەن نەبىر ارقىراعان اساۋدى جۋاسىتىپ ىسىلعان قاتىرەندى جاس بولاتىن. زادىندا ايەل ادام بولىپ جارالعانى بولماسا، كەيبىر جاعدايلاردا ەركەك كىندىكتىلەردەن دە اسىپ تۇسەتىن مارتتىگى سونادايدان اتويلاپ سىر اڭعارتىپ تۇراتىن-دى.
...بۇگىن دە قالامقاس قاسىنا ءبىر توپ قايسار قىلىقتى قۇربىلارىن ەرتىپ الىپ، جول كەسىپ، اڭ اۋلاۋعا شىقتى. بىلە-بىلگەنگە مىناۋ كەرەل تۇبەگىنىڭ اينالاسى ءبىر عانيبەت. سونادايدان كوزدى اربار بۇلدىر ساعىمى جۇزگەن ۇشى-قيىرسىز ۇلانعايىر دالا قانداي ادەمى دەسەڭىزشى شىركىن، قالىڭ وسكەن جۋسان، سوراڭ، ادىراسپان، تەكەساقال...
ءومىر مەن ءولىمنىڭ اراسى قارىس سۇيەم ەكەندىگىن، ەل ءۇشىن، تۋىپ-وسكەن جەر ءۇشىن شەيىت كەتكەن ارىستانداي ارىستاردىڭ ۇلاعاتىن ۇقتىرعانداي قولات قىرلاردىڭ باسىنان «مەن مۇندالاپ!» كونەلىكتى قاۋىمدار «قول بۇلعايدى»...
ال تەڭىز بەت مۇنارتىپ كورىنەدى. بۇل جاقتا سان الۋان عاجايىپ قۇستار: اققۋلار، قىزىل قاز، ءبىرقازان، ۇيرەك، شاعالالار ايدىن ءتوسىن، بۇكىل ايماعىن ازان-قازان قىلىپ، جاعالاۋدا نەشەبىر قىزىلدى-جاسىلدى گۇلدەر كوزدىڭ جاۋىن الادى. تەڭىز بەتتەن لەكىتە سوققان ساۋمال اۋا بويدى تىتىركەندىرىپ جىبەرسە دە، سەرگىتىپ الىپ بارادى...
انادايدان ءبىر ءۇيىر كيىك قاشتى. شاشتارىن بۋىپ، باستىرعان، ۇستەرىنە تەرىدەن توقىلعان بەشپەت كيگەن، ارقالارىندا اسىنعان ساداعى بار، وتتى جانارلى، سەستى ارۋلار دالا پەريزاتتارىن جان-جاقتان قيقۋلاي قۋىپ كەلەدى. قىر تاعىلارى دا شامال ىعا الدىرار ىڭعايى جوق. تەكەلەرى توپ باستاعان دالا ەركەلەرى - كيىكتەر وقتاي ۇشىپ، جەلمەن جارىسىپ، قۇرىققا ىلىگەر ەمەس.
الايدا، ادامنان ايلا اسقان با. قاراعاندا كوز تالارداي، ساعىمدى سارى بەل-بەتكەيدىڭ وڭتايلى جەرىنەن جارلاۋىت ساي سەكىلدى ەتىپ ادەيى قولدان قىرناپ، جونىپ قازىلعان جاساندى اراندارعا توبىمەن كەلىپ سوقتىققان كيىكتەر جاپىرىلا، ءبىرىنىڭ ۇستىنە ءبىرى قۇلاپ، بەينە قاقپانعا، تورعا تۇسكەندەي وماقاستى...
جاسىنداي وتكىر جانارلى وڭشەڭ وجەت قىزدار بۇل جولى دا اۋىلعا ولجالى ورالدى. اربىرەۋىنىڭ قانجىعاسى مايلى. ەل مەرەيى تاعى دا ءوستى، قان شىعارىپ، قىزىل قۋىرداققا كەنەلدى. اسىرەسە، قاريالار مەن بالا-شاعالار ءماز-مايرام. ءبارى دە استىنداعى ارعىماعىن ويناقتاتىپ، ماڭايدى ماڭعاز شولا قارايتىن ويلى دا ساق، كورگەن كوز سۇيسىنەرلىكتەي مۇڭال-جارى قىزىنىڭ قايىستاي شىمىر ورىلگەن كورىك سىمباتىنا ريزاشىلىقپەن قارايدى.
اقىرىندا قالامقاستاي ءمىنسىز ءمۇسىندى جاۋجۇرەك قىزعا سول جاعالاۋداعى جانداۋىر ايلاعىنا تەڭىزدىڭ ارعى بەتىنەن جەلكەندى كەمەمەن كەلىپ، وزدەرى اكەلگەن ماتا، تاماق، ۇساق-تۇيەك اشەكەي زاتتارىن جەرگىلىكتى جەردەگى مال جانە مال ونىمدەرىنە ايىرباس جاسايتىن ورىس-ورمان، نوعاي، تاتار-باشقۇرت پا، الدە باسقا بىرەۋدىڭ بە، ءتىلى ءتيىپتى دەگەن ءسوز بار. وسىنداي سەيىستىك ساتتەرىنىڭ بىرىندە قاتتى شاۋىپ، اڭ قۋىپ كەلە جاتىپ اتىنىڭ تۇياعى تەپ-تەگىس دالادا از كەزدەسپەيتىن، قۇدايدىڭ ءوزى جاساپ قويعانداي، تەرەڭدىگى ءبىر قۇلاش شاماسىنداعى جەردىڭ اڭىنا (ۇراعا) ىلىككەن ول قاپيادا ءتىل تارتپاستان كەتىپتى...
كونەدەن كەلە جاتقان اڭگىمەدە بۇتىندەي ەل ماقتانىشىنا اينالعان ەرەكشە جاراتىلىس يەسى قالامقاس وسىناۋ تابيعي تىلسىمى ۇستەم تىنىستى مەكەندى اداي جۇرتى قايتا قونىس ەتكەلى ولكە ومىرىندە جەر بەتىنە العاش تۇسكەن، ءبىرىنشى جەرلەنگەن ارۋ، ايەل قاۋىمىنان شىققان ءاز اۋليە ەكەندىگىن كارى قۇلاقتار اڭىز ەمەس، ارىدەن ءتىن تارتىپ كەلە جاتقان جانى بار وزەكتى اڭگىمە رەتىندە وربىتەدى.
قويناۋى قارا التىنعا تولىپ، حالىقتىڭ ىرىسىنا اينالعان قالامقاس داڭقى جەر-جاھانعا، مۇحيتتىڭ ارعى-بەرگى شەتىنە دەيىن جەتتى. قازاقستاننىڭ حالىق جازۋشىسى ءازىلحان نۇرشايىقوۆ پەن اتالعان ايماقتارداعى بۇكىل ءوندىرىستىڭ باسشىسى - «گەنەرالى» بولعان ساعىن قىرىمقۇلوۆتىڭ گازەتتە جاريالانعان سۇحباتىندا «قازىرگى قالامقاس كەنتىنىڭ قاق ورتالىعىنان قورامساعى جەبەگە تولى، ۇستىندە جەڭىل ساۋىتى، ساداعىن كەرە تارتقان كۇيىندە، اق تۇلپار ۇستىندە ەڭكىشتەۋ وتىرىپ، اتپەن شاۋىپ كەلە جاتقان رەتتەگى باتىر-ارۋ بەينەسى سومدالسا، قالامقاسقا ەسكەرتكىش قويىلسا ارمانىم بولماس ەدى» دەگەن سوزدەرى شىنايى كوڭىل تۇكپىرىنەن تۋىنداعانى ازامات تۇلعاسىن ايشىقتاي تۇسەدى. بۇگىنگى قالامقاس كەن ورنىندا ەڭبەك ەتىپ جاتقان جىگىتتەر مەن قىزدار بۇل ءوڭىردىڭ وسىنداي اتاقتى ارۋ ەسىمىمەن اتالاتىنىن ماقتان تۇتۋى ءارى ونىڭ ءوز اتىنداعى اۋماقتى دا كيەلى تاريحي قاۋىم باسىنا بارىپ، رۋحىنا تاعزىم ەتۋى بەك جاراسىمدى دۇنيە بولار ەدى-اۋ...
ارينە، بۇل وسى وڭىردەگى ەڭ كونە ءارى اۋقىمى جاعىنان دا اۋماقتى قورىم، ەجەلگى تاريحتىڭ كۋاگەرلەرى. مۇندا تەك جارى اۋلەتى عانا ەمەس، ادايدىڭ وزگە دە رۋلارىنىڭ، بەرىشتىڭ قاراتوقايىنىڭ تالايلاعان ءارۋاقتى بابالارى ماڭگى تىنىس تاپقان. وسىنداي تاعلىمدىق جاعىنان تىلگە تيەك ەتۋگە تۇرا جاق قاستەرلى ورىندار كوزدەن تاسا بولماي، كەرىسىنشە، ايماقتاعى ءتۋريزمنىڭ ءبىر ايقىن نىساناسىنا اينالىپ، جاستارىمىزدى، ونىڭ ىشىندە قازاق قىزدارىن ءارى ەل جاندى، ءارى ءور مىنەزدى بولۋعا تاربيەلەيتىن تاريحي-مادەني مۇراعا اينالۋعا ءتيىس.
كوزى تىرىسىندە حالقىنىڭ اماناتىن ارقالاپ، ەل-جۇرتىنا شەكسىز ماحابباتى مەن شاراپاتىن تيگىزگەن جاقسى-جايساڭدارىمىزدىڭ الدىڭعى كوشىندە قالامقاس ەسىمى دە بەينە ەل ءسۇيۋ، جەر ءسۇيۋ، وتانشىلدىقتىڭ وشپەس، اينىماس سيمۆولى ىسپەتتى بولاشاققا جەلكەنىن كەرىپ، جول تارتىپ بارادى...
بۇل مەنىڭ قيالىم ەمەس. قالامقاس قيالدا ەمەس، ومىردە بولعان، وشپەس ونەگە مەن داڭقتى ءىزىن ارتىنا ميراس ەتىپ قالدىرعان ىزگىلىكتى تۇلعا.
كەي-كەيدە اتى اڭىزعا اينالعان قالامقاس-ارۋ ءبىزدىڭ ءتول اپامىز ەكەندىگىن جالپاق الەمگە جار سالىپ ايتقىم كەلەدى دە تۇرادى.
You Might Also Like
-
قازاقتىڭ ءبىر وقىعان جىگىتى جۇرىمباي اۋىلعا وكىل بولىپ كەلدى. ول ءار كۇنى جاتاردا ءۇيىقتاي الماي ءار نارسەنى ءبىر ويلاپ، بىردەن بىرگە ءتۇيىلىپ، ويعا سۇڭگي بەرەتىن ادەتى ەدى. سونان سوڭ الدەبىر نارسەنى شىع...
-
حالىق اڭىزى بويىنشا، ايشا ءبيبىنىڭ كوركىنە اقىلى ساي سۇلۋ بولعان. قاراحان ەلىنىڭ باتىرى ايشاعا عاشىق بولادى. قىز دا جىگىتتى ۇناتىپ جۇرەدى. تويعا جاقىن قالعاندا شىعىستان شاپقان جاۋعا باتىر اتتانىپ كە...
