InfoHub Logo

ءۇش اڭشى كول جاعاسىنان قۇس اتۋعا شىعادى. ولارعا ەش نارسە كەزدەسە قويمايدى. ابدەن شارشاپ، كەشكە تامان اۋىلدارىنا قايتىپ بارا جاتقاندا، الدارىنان ءبىر شۇرەگەي ۇيرەك «پىر-ر-ر» ەتىپ ۇشا جونەلەدى. ءۇش اڭشى اتىپ-اتىپ جىبەرگەندە، ۇيرەك كول جاعالاۋىنداعى شالشىققا قۇلاپ تۇسەدى. ۇيرەكتى شالشىقتان الىپ شىعىپ، ۇشەۋى كەڭەس قۇرادى.

— ۇشەۋىمىزدىڭ اتقانىمىز ءبىر شۇرەگەي، بۇل قايسىمىزعا جەتەدى؟

— جاسى ۇلكەن دەسەڭدەر، ماعان بەرىڭدەر.

— جوق، مەن الامىن، — دەيدى ورتانشىسى.

— بىرەۋىمىز الىپ، قالعان ەكەۋىمىزدىڭ قۇر الاقان قالعانىمىز بولماس، — دەيدى ەڭ كىشىسى، — ءبىز بۇگىن وسى كول جاعاسىنا قونايىق. قايسىسىمىز جاقسى ءتۇس كورسەك، سونىمىز جەيىك، — دەيدى. بۇعان قالعان ەكەۋى «ماقۇل» دەسەدى.

سونىمەن اڭشىلار ۇيىقتاپ، دەم الادى. تاڭەرتەڭ ورىندارىنان تۇرىپ، كىمنىڭ قانداي ءتۇس كورگەنىن بىر-بىرىنەن سۇراي باستايدى.

ءۇش اڭشىنىڭ ەڭ ۇلكەنى:

— مەن تۇسىمدە حان بولىپ ەل بيلەپپىن. جۇرتتىڭ ءبارىن ءبىر شىبىقپەن ايداپ، ءامىر جۇرگىزىپپىن. سان مىڭ اسكەرىم بولىپتى. تالاي جاۋمەن ايقاسىپپىن. جەڭىسكە جەتىپ، ءبىر ءزاۋلىم سارايدا توي جاساپ، ءبىر كەرەمەت سۇلۋلارمەن ساۋىق-سايران سالىپ ءجۇرمىن، — دەي بەرگەندە، ورتانشىسى:

— و، عاجاپ دۇنيە-اي، تۇسىمدە ماعان قانات ءبىتىپ، كوككە ۇشىپپىن. پەيىشتىڭ ءدال ورتاسىندا حور قىزىنا ۇيلەنىپ، پەرىشتەلەرمەن ميداي ارالاسىپ ءجۇر ەكەنمىن-اۋ دەيمىن.

سوندا كىشىسى بىلاي دەپتى:

— مەن تۇسىمدە بىرەۋىڭنىڭ حان بولعانىڭدى، ەكىنشىڭنىڭ قانات ءبىتىپ، اسپانعا ۇشىپ، پەرىشتەلەرمەن ارالاسىپ جۇرگەنىڭدى كوردىم دە، سول راحات دۇنيەنى تاستاپ، مىنا كىشكەنتاي شۇرەگەي ۇيرەكتىڭ ەتىنە بولا قايتىپ كەلمەس دەدىم دە، پىسكەن ۇيرەكتى ءوزىم جەپ قويدىم، — دەپتى. سوندا قالعان ەكەۋى كىشىسىنىڭ بەتىنە قاراپ، قۇر تامسانىپتى دا قالىپتى.

---