«شانين» اتىن اۋىلدىڭ ءجون ساقتاعان
(ۇستازىم قابدوللا كالي ۇلى سماعۇلوۆقا)
كەشەگى ابىلايدىڭ زامانىندا
باتقان ءسات سۋ بولدى ما دالا مۇڭعا.
سارىارقا جاتتى تالاي قانعا بوگىپ،
قازاق قىرى جاۋلاردىڭ تابانىندا.
بىلەسىز ەزىلگەنىن، جانشىلعانىن
ۇمىتىپ دالا يەسى الاش بارىن.
«قىناداي ءبىرىن قويماي قىرىڭدار!»- دەپ
تەپسىنىپ تەكسىز جوڭعار توكتى ءزارىن.
ساتىندە ابىلاي بۇقاردى شاقىرعانىن
كەڭەسىن ۇيىپ تىڭداپ دانىشپاننىڭ.
سان رەت تاس-تالقان قىپ جاۋىن جەڭىپ،
جاڭعاقتاي كەي تۇستاردا شاعىلعانىن.
قازاقتىڭ كۇش قۋاتىن تانىتقانىن،
جوڭعاردى ايلاسىمەن سان ۇتقانىن.
«ابىلاي» دەپ توبەسىنە كوتەرسە دە ەل،
ارداق تۇتقان بۇقارداي دانىشپانىن.
ال بۇقار:
«ءاي، ابىلاي»،- دەۋدەن دە تايىنباعان،
اشىق ايتىپ، بەدەرلەپ ويىن ءامان.
حان- حانىمدى شاشار دەپ ىركىلمەگەن،
جىر تولعاعان.
ء-اي، ابىلاي! ايتام ساعان
جىرلارىنا جۇرت تانىس
سول جىرلارمەن – عاسىردان بىزدەرگە الىس.
جەتكەن ءسوزدى ەسكە الۋ ارتىق بولماس،
بۇقار ءسوزىن كەيبىرەۋ قىلعان نامىس.
-التىن تورى جىراۋىن باراد لاعىپ،
بايقامايسىڭ، حان يەم، مۇنى ناعىپ؟
-تەكسىز دەپ پە ەڭ
تۇسىنبەس ەمەۋرىندى؟-
ابىلايدىڭ شىقتى ءۇنى تەگەۋرىندى.
التىنتورى – الاشتىڭ بۇقارى عوي،
اۋليەسى الاشقا سىلتەگەن جول.
وسى ءسوزدى ايتا ءجۇر وزگەلەرگە،
كەزدەسپەسپىز مۇنان سوڭ حوش امان بول!..
كۇنشىلدەر، رۋشىلدار، جاعىمپازدار،
ورەسى تار، كور سوقىر اقىلى ازدار.
ابىلايدى
بۇقارعا ايداپ سالعان،
اقىرى بارماق شايناپ تارتقان ازار.
سول بۇقار بابامىز ەد ءبارىمىزدىڭ،
جاسىمىز بەن جاسامىس كارىمىزدىڭ...
ءىزباسارى جۇسىپبەك، جۇماتتاردى
جۇرگەنىمىز تانىماي ءالى ءبىزدىڭ.
كور كەۋدە بولار، بالكىم، پاسىقتىقتان،
نەگە ءبىز ۇلىمىزدى تانىمايمىز
التى الاشقا ايگىلى اتى شىققان؟!
تانىساق جوقتى كوكىپ تالاسار ما ەك،
شانين اتىن اۋىلدان الاستار ما ەك؟
ءبىز تۇگىل ايىر قالپاق قىرعىزدار دا،
ءشانيندى ءپىر تۇتقانى جاراساد، تەك...
ەشكىمدى كەلمەسە دە كىنالاعىم،
رۋشىلدىق پەردەسى بەينە ساعىم.
ساناسىن ۇلكەن- كىشى تۇمانداعان،
جارار-اۋ بايلاماسا ەلدىڭ باعىن،
سىندىرماسا كۇنى ەرتەڭ ۇرپاق ساعىن.
«پۇلىمدى ارقالانبا، اردى ارقالان،
سول ساتتە ءموپ-مولدىر بوپ تۇنار ساناڭ.
ساناڭا ساۋلەلەنگەن ەرىك بەرسەڭ،
كوك مۇزدا، قيا شىڭدا تايماس تابان»،-
دەگەندى قاريالار كوپ ايتاتىن...
ەسىمە وسى ءسوزدى سالعان قاباڭ
البىرت ويى «ەلىم» دەگەن ەلەگەزۋمەن
ەل ىرگەسىن جەتكىزگەن بۇل كۇنگە امان.
وڭتايلى وي، ورايلى ىسكە تىرەر تابان،
قايراتتى ۇرپاق، ەل ءۇمىتىن ارتام ساعان.
ەل ءۇمىتىن اقتاماس تەگى جامان،
كەمەل ويلاپ ءدال پىشەر كەزىڭ جەتتى،
بۇگەرى جوق تايعاقتاپ تايساقتامان.
وزدەرىڭنەن ءوتىنىپ سۇرانارىم،
«شانين» اتىن اۋىلدىڭ ءجون ساقتاعان.
سۇلەيمەن بايازيتوۆ
You Might Also Like
-
شاشقىزىپ شاكىرتىنە جۇرەك كەنىن، وياتقان ىزگىلىككە جۇرەكتەرىن. بۇل كۇندە ەل بىلەدى، قۇرمەتتەيدى مەكتەپتىڭ ماقتانىشى – تۇلەكتەرىن. («قوجاباقى مەكتەبىنىڭ ءۆالسى» انىنەن) مەكت...
