شولجىڭ
ىزباركۇل كوزىن اشقاندا بولمەنىڭ ءىشى جارقىراپ تۇر ەكەن. وڭتۇستىك جاقتاعى قاتار ەكى تەرەزەنىڭ شىعىس جاعىنداعىسىنان ەدەنگە كۇن تۇسە باستاپتى. ول ءوزى بىرەۋ وياتىپ جىبەردى مە دەگەن ويمەن ۇيقىلى-وياۋ كوزىن ءۇيدىڭ ىشىنە ءبىر تاستاپ الىپ، سويلەي جونەلدى.
— تاماعىڭدى ءىشىپ كەتە بەرمەيسىڭ بە، كىشكەنتاي دا بولسا جانىڭ اشىمايدى، تۇنىمەن ۇيىقتاي الماي شىققانىمدى بىلەسىڭ.
وسىنى ايتقان سوڭ ىزباركۇل ۋھلەپ-اھلاپ الدى دا، سەرىپپەلى توسەكتى ءبىر سولق ەتكىزىپ اۋناپ ءتۇستى.
بوساڭباي-اي، اياق جاعىمنىڭ كورپەسىن تۇيىقتاپ، قىمتاي كەتشى، دەنەم ءجىپسىپ جاتىر.
ول جامىلىپ جاتقان ءشايى كورپەسىن باسىنا قاراي تارتا ءتۇستى. كوسىلىپ جاتقان اياعى سويداڭ ەتىپ كورپەدەن شىعىپ كەتىپ ەدى، ەكى ەزۋى كوپىرشىپ ءجۇرىپ بەردى.
— ءۇيدىڭ ءىشى ابدەن توزىپ ءبىتتى. باسقا تارتساق اياققا، اياققا تارتساق باسقا جەتپەي جاتقان كورپەنىڭ سيقى مىناۋ.
بوساڭباي كەلىپ كورپەنىڭ اياعىن تۇيىقتاپ، جان-جاعىن قىمتاپ، ەندى شىققالى بارا جاتىر ەدى، ىزباركۇلدىڭ تاعى دا دىبىسى شىقتى:
— ءۇي ەمەس قوي بۇل، ۇڭگىر! بۇيىرىمنەن ۇستاپ قالدى. بوساڭباي-ەي، مەنىڭ ۇستىمە قاسقىر ىشىگىڭدى الىپ جابا كەتشى.
بوساڭباي قاسقىر ىشىكتى الىپ جاپتى. سونان سوڭ جازۋ ستولىنىڭ ۇستىندەگى «قازبەگىن» اشىپ، قوراپ ىشىنەن ءبىر شىلىم الىپ تارتتى. بوساڭباي ەسىكتەن شىعىپ بارا جاتقاندا-اق ىزباركۇلدىڭ قور ەتە تۇسكەن دىبىسى شىقتى.
بوساڭباي تۇسكى تاماققا قايتا اينالىپ سوققاندا ىزباركۇل ءولى تۇرەگەلە قويماعان ەكەن. دەگەنمەن كوزى جىرتيىپ اشىلىسىمەن سويلەي باستايتىن ەسكى ادەتى بويىنشا:
— بۇل قايسىسىڭ، ەسىكتى جىرپىلداتىپ تىنىشتىق بەرمەدىڭدەر، ءبىر ساسىق تەر ءجوندى شىقپاي-اق قويدى،— دەدى. ول باسىن ءسال كوتەرىپ قاراپ ۇيگە كىرگەن بوساڭباي ەكەنىن اڭعاردى،
— بوسەكە كەلىپ قالدىڭ با، انا كيىمىلگىشتىڭ ىشىنەن ماعان جەلەڭ اپەرىپ جىبەرشى. نەسىنە قاراي قالدىڭ، ەگەر سەن ماعان جامان كوزىڭمەن قارايتىن بولساڭ ورنىمنان تۇرماي قويامىن. ەسكى شانشۋىم بار ەكەنىن ءوزىڭ بىلەسىن عوي.
بوساڭباي قاراقوشقىلدانعان شەكەسىنىڭ تەرىن ءسۇرتىپ، قارنىن زورعا وڭگەرىپ، شەرميىپ كيىمىلگىشتىڭ جانىنا كەلدى. ونى اشا بەرىپ ەدى، قاقپاعى شيق ەتە ءتۇستى. توسەك جاقتان ىزباركۇلدىڭ جاقتىرماعان داۋسى ەستىلدى. قاقپاق اشىلعاندا ءىلۋلى تۇرعان جەلەڭ كورىنبەدى.
— ىزاش، ءىلۋلى تۇرعان جەلەڭ جوق،— دەدى بوساڭباي تاعى نە بۇيىراسىڭ دەگەندەي، الارعان قوي كەزدەرىنىڭ قيىعىن ىزباركۇلگە تاستاپ. ونىڭ داۋىسىنان الدەقانداي السىزدىك بايقالادى،
— الگى كۇلايىم قايدا، قايدا ەكەن، جانىڭ تىنسا دا، جاعىڭ تىنبايدى. ادامدى قاقساتا بەرەدى.ايتقىزباي ىستەمەيدى. ءبىر پىسىق ادام الۋ كەرەك ەدى، ءوزى ءبىر ىستەگەن ءىسى ونبەيتىن، ءبىر ءىستى ويىنداعىداي ىستەمەيتىن نەمە. كۇلايىم-ەي!..
بوساڭباي دەنەسىنىڭ بارىمەن بۇرىلدى دا، جۋان داۋىسى مەن:
— سەن ماعان ايتساڭشى، كۇلايىم كۇل شىعارىپ ءجۇر،— دەدى.
ىزباركۇل كۇلايىمدى جازىقسىزدان جازىقسىز تاعى ءبىر جازعىرىپ الدى.
— تۇسكە دەيىن نە بىتىرگەن وڭباعان، ۇيقىسى ءبىر قانبايدى وسىنىڭ. سەن جەلەڭدى كيىمىلگىشتىڭ تابانىنان قاراساڭشى، ەڭكەيمەيسىڭ عوي، ىشىڭنەن بىردەمە تىرەپ تۇر ما؟
بوساڭباي ەڭكەيىپ، ودان ىڭعايى كەلىڭكىرەمەگەن سوڭ جۇرەسىنەن وتىرىپ قارادى. مامىق توسەكتە ونى بايقاپ، جانتايىپ جاتقان ىزباركۇل:
ءتۇۋ، بولار بولماس نارسەگە وتىرىپ العانىڭ-اي،— دەپ رەنىش ءبىلدىردى. كيىمىلگىشتىڭ ىشىندە جەلەڭنىڭ از بولسا ءبىر بەسەۋى جاتىر. ءبارى كىرشىكسىز تازا، تەگىس وتەكتەلگەن، مۇقيات بۇكتەلگەن. ول قايسىسىن الارىن بىلمەدى. اپىراي دەپ ويلادى ول، ءبىزدىڭ، ىزباركۇل كويلەككە باي ەكەن عوي. مەنىڭ الاتىن اقىم وسىنشاما جىبەك جەلەڭدەردەن دە ارتىلىپ قالادى، ءا؟ ال كويلەك دەگەنىڭ قانشا، كرەپ-دە-شين، كرەپ-جورجەت، كرەپ-ەاتين، كرەپ-موسكۆا... ماساتى، ماقپال كويلەكتەردى قارا. قايسىسىن السام ەكەن؟
بوساڭباي شەتتەگى بىرەۋىن الىپ، ەكى تىزەسىن باسىپ، زورعا تۇرا كەلگەندە قولىنداعى ءشايى جەلەڭ جەرگە سۋسىپ ءتۇسىپ كەتتى. ول ونى ەڭكەيىپ الىپ، ۇمىر-جۇمىر ۇستاعان كۇيىندە ىزباركۇلگە اپاردى. ىزباركۇلدىڭ قاباعى شىتىلىپ شىعا كەلدى:
— بۇل دۇنيە عوي، دۇنيەگە وسىلاي قاراماس بولار. مۇنى مىج-مىج قىلىپ قالاي كيەم. اپارىپ تاستاپ،باسقا بىرەۋىن...
بوساڭباي قالىڭ قاباعى سالىڭقىلانىپ، كيىمىلگىشكە قاراي قايتا بۇرىلدى. ارت جاعىنان كورىنگەن كۇجىرەيگەن جەلكەسىنەن جىلتىراعان تەر بايقالا قالدى. شۇيدەسى كۇجىرەيىپ، قۇيقاسى دا كوپ ادامدا بولا بەرمەيتىن ءوتe قالىڭ مايلى قۇيقا ەكەنىن بىردەن تانىتتى. ول ءشايى جەلەندى ورنىنا تاستادى دا، وعان تاياۋ قويىلعان ماساتى جەلەندى الىپ، ىزباركۇلگە بەتتەدى. ىزباركۇلدىڭ تارباق مۇرنىنىڭ كەيكى تۇمسىعى تىرجىڭ ەتە ءتۇستى دە، ەكى بەتىنىڭ ۇشى دامىلسىز جىبىرلاپ كەتتى. جۇپ-جۇقا شىتىناعان تەرىسى شىقشىت، جەلكە، توبەدەن جينالىپ، قاباعىنا كەلىپ تاس ءتۇيىلىپ تۇرىپ قالدى. ونىڭ داۋسى ءوز جانىن جەپ، جارىقشاقتانىپ شىقتى:
بوسەكە-اۋ، شىلدەنىڭ كۇنىندە، مۇنىڭ نە، قالىڭ جەلەڭدى...
— ە، ەسكى شانشۋىڭ بولعان سوڭ.
— بوسەكە-اۋ، بىلەتىن ۋاقىتىڭ بولدى عوي. ءىشىمنىڭ ءىش اۋرۋدان قالعان ىستىعى بار ەمەس پە!؟
بوساڭباي ءسال اڭتارىلىپ تۇردى دا، ۇلكەن الا كوزىن بادىرايتىپ ىزباركۇلگە قارادى. ىزباركۇل ىرجيعان بولىپ، ءتىسىن ءبىر كورسەتتى. سونان سوڭ بالالارشا اۋزىن بۇرتيتىپ:
— بوسەكە، باسقا بىرەۋىن،— دەدى.
بوسەكەڭ كيىمىلگىشكە قايتا كەلىپ، جۇڭگو شايىسىنەن تىگىلگەن ءبىر جۇقالتانىن قوسقولداپ ىزباركۇلدىڭ الدىنا اكەلدى. ول جەلەڭدى جۇبايىما ۇسىنا بەرىپ، اۆتولى تاۋسىلعاندىقتان پودشيپنيگى اعىپ-ەرىپ بارا جاتقان تراكتور جۇرىستەس «سۋىرما» قالتا ساعاتىن ىشقىرىنان ىشقىنا تارتىپ زورعا سۋىرىپ الىپ قارادى. سونان سوڭ:
— ءما، جۇقاسىن كيىپ، ەندى «ەسەكجەمىڭ» شىعىپ قالماسىن،— دەدى دە، ەسىككە بەتتەي بەردى. وسى ساتتە دە ىزباركۇلدىڭ «بوسەكە» دەگەن داۋىسى جارىقشاقتانىپ تاعى ءبىر ەستىلىپ قالىپ ەدى، وعان بوساڭبايدىڭ قاراۋعا مۇرشاسى دا بولمادى. ويتكەنى ءقازىر جاقىن كولحوزعا بارىپ كەلە قوياتىن ماشينا ونى توسىپ تۇر ەدى. ال ىزباركۇل «بوسەكە» دەگەن سوزىنەن كەيىنگىسىن ول ەستىمەسە دە، اۋزىنا كەلگەن سوڭ ىركىپ قالا الماي، «ساندىقتان جۇمساق سۇلگىنىڭ ءبىرىن اپەرىپ جىبەرشى، تەرىمدى قۇرعاتايىن» دەپ ايتىپ جىبەردى. ىزباركۇل بوسەكەڭنىڭ قايرىلماي كەتكەنىن ءسال اۋىرسىنىن قالدى. اقىرى ودان قايىر كەتكەن سوڭ كۇلايىمدى شاقىردى:
— كۇلايىم، ەي، كۇلايىم، بەرمەن كەل!
كۇلايىمنىڭ قولى بۇل كەزدە ءتىپتى دە بوس ەمەس بولاتىن.
سۇڭعاق بويىندا قارماق شانشىم ەتى جوق، اققۇبا ادەمى قىز جالعىز ءوزى جاڭا عانا اۋداندىق ونەركاسىپ كومبيناتىنان اكەلىپ ءتۇسىرىپ كەتكەن ءبىر تونناداي اعاش وتىندى تەزدەتىپ سارايعا تاسىپ ءجۇر ەدى. ىشتەن شولجىڭ جەڭگەنىڭ داۋىسىن ەستىپ كىرىپ، ەسىك الدىنا تۇرا قالدى.
— ەلدىڭ سەندەي ءۇي قىزمەتكەرلەرى وتىنىمەن كىرىپ، كۇلىمەن شىعادى. سەن بولساڭ ءبىر ماناپ، ۇنەمى كوشە قىدىرۋمەن جۇرەسىن.
— Me...
— قوي ءارى، مەنىڭ الگى جۇمساق سۇلگىمدى، شاركەيىمدى اكەپ قويشى. ەدەنى قۇرعىر دا تاپ-تاستاي سۋىق، اياعىڭ ءتيىپ كەتسە، سۋىعى شەكەڭنەن شىعادى.
ول كەبىستىڭ باسىن ءىلىپ كروۆاتتان ءتۇسىپ، ەندى ديۆانعا جانتايدى.
— قاپ، تەلەفوننىڭ الىس قالعانىن قاراشى. كۇلايىم، اناۋ تەلەفوندى اينالدىرىپ، ماعان ترۋبكانى اپەرىپ جىبەرشى.
كۇلايىم كەلىپ تەلەفون جانىنا تۇردى.
— ايتا بەرىڭىز.
— ءبىر، بەس، سەگىز، سەگىز. ەندى بەرە تۇر. ءوزىن بارا بەر^ ارى. امان با، قاينىم؟ مەنىڭ تىككىزگەن الگى جامان، قاپ كويلەگىم ءبىتتى مە؟ بىتسە اكەپ بەرە سال. اقشاسىن دەيسىڭ بە؟ اعاڭنىڭ اتىنا جازا سال. يا، يا، ايتقانداي ۇمىتىپ بارادى ەكەنمىن-اۋ، سەندەردە اۆتوماشينانىڭ جاسىل سىرى... جوق دەيسىز بە، ە، اعاڭ ايتىپ پا ەدى. ەندەشە، قاينىم-اۋ، جۇرەگىمىز قارايىپ ولەتىن بولدىق قوي. قۇر شاي مەم قۇر نان. جۇمسارتاتىن بىردەمە بولسا. ويباي، بەتىم-اۋ، ءبىر وشارلى جانعا ونىڭ نە بولادى، كەلىمدى-كەتىمدى كىسىنى قايتەسىڭ. ولار مەنى ىزدەپ كەلمەيدى، بوسەكەڭە كەلەدى عوي. قىرىق... يا، ءۇش-تورت كۇنگە جەتەر. ۇمىتىپ بارادى ەكەنمىن اۋ، كيىمىلگىش ەسكىرىپ كەتتى. ەسكىنىڭ دەيمىسىڭ؟ الارسىڭ، پەس ايداپ بەرى ەسكىرمەدى دەيمىسىڭ. سون-سوڭ ءبىر ءتاۋىرىن. اعاڭنىڭ موينىنا جازا سال. ون جەتى مىڭ دەيسىڭ بە، ون جەتى مىڭ تۇگىل، ون جەتى ءجۇز بولسا دا. ال، قاينىم، سەنى توسامىن، شاي قايناپ تۇر. ا؟ ە، ول دا بولادى.
سالدەن كەيىن-اق قاقپا الدىندا دۇرىلدەگەن ماشينا قوراعا كىرىپ توقتادى. ماشينا ۇستىندە جاڭا كيىمىلگىش، ونىڭ ىشىندە جەتپىس جەلبىرشەك سالعان، قىرىق جەردەن قاتارعان، الدە قوس ەتەكتى، الدە ون ەتەكتى جاسىل ماقپال كويلەك تىگۋلى تۇر.
— مىنەكەيىڭىز، جەڭگەي، ايتقانىڭىزدىڭ ءبارى ءازىر. ماي دەپ ەدىڭىز ول دا كەلدى. اتتەڭ مەن ديرەكتور ەمەسپىن، ايتپەسە، جەڭەشە، ءبىر ءسىزدىڭ كوڭىلىنىزدى تابار ەدىم.
— وندا، ونى مەن بوسەكەڭە بىلدىرەيىن، جاسىل سىر تاۋىپ بەرە المادىڭ عوي.
— راحمەت، جەڭەشە، وندا ءبارى...
— ە، قاينىم، اسىقپا، «سىي قىلساڭ، سىپىرا قىل» دەگەن ەمەس پە! سەن تۇرعاندا جۇكتى مەن تۇسىرەم بە؟ سەنى قۇدايدان نەگە تىلەدىك،،.
بوسەكەڭ بۇگىن كەڭسەدەن ەرەكشە كوڭىلدى قايتتى. كوڭىلى كەلمەي ءقايتسىن بۇگىن قۇلاعى ءبىر تىنشيتىن بولدى. اۋەلگى كۇنى ىزباركۇل جاسىل ماساتىدان اۋداندىق ونەركاسىپ كومبيناتىما كويلەك زاكاز بەرگەلى ۇيدەگى اڭگىمەنىڭ بارلىعى وسى ءبىر كويلەگى قۇرعىرعا كەلىپ تىرەلە بەرەتىن بولدى. «ماشيناڭدى بويات، جاقسى ايەلدىڭ مىنەتىن ماشيناسىنىڭ ءبارىنىڭ ءتۇسى كويلەگىنە قاراي وزگەرىپ تۇرادى»،— دەپ مازالاپ ءبىتىردى. اسىرەسە، جانىڭنان وتىرىن الىپ، دۇرىس بولسا دا، بۇرىس بولسا دا بىردەڭەنى ايتىپ قۇلاعىنا تىنىشتىق بەرمەي مىلجىڭداي بەرسە، كورگەندە كورەسىنى ايەلدەن كورەسىڭ. سوندىقتان دا بۇگىن بوساڭباي بار جۇمىسىن قويىپ، وسى «ماشينا سىرلاتۋ» دەگەن ايەل الدىنداعى جاۋاپتى جۇمىسىمەن اينالىستى. ول اۋدانعا تانۋ ا. قالاسىمەن بايلانىس جاساپ كورىپ ەدى، وندا كەرەكتى بوياۋ تابىلمادى. سونان سوڭ ت. قالاسىمەن حابارلاسىپ كوردى، ولار ەرتەڭ كەشكە دەيىن قولما-قول اقشاعا ماشينانى بوياپ بەرەتىن بولدى. مىنە، بۇگىن بۇدان كوڭىلى تىنعانداي بولعان بوسەكەڭ ۇيگە كىرە بەردى. ول كەلگەندە ىزباركۇل جەلەڭىن جامىلىپ، اينا الدىنا بارا بەpiپ ەدى. ول تىرس ەتىپ اشىلعان ەسىك داۋىسىنان سەلك ەتكەندەي بولدى دا، بوساڭبايعا تۇرا جۇگىرىپ موينىنا اسىلدى.
— سەن مەنى جاقسى كورمەيسىڭ. جاقسى كورەتىن بولساڭ ايتقانىما كوپ بولدى، نەگە ءوزىمىزدىڭ «پوبەدانى» جاسىلمەن بوياتپايسىڭ. ەندى مىنە، مەنىڭ جاسىل كويلەگىم دە تىگىلىپ ءبىتتى. ول اۋزىن كەرە، ەكى كوزىن ولەجىتىپ، داۋسىن ماڭىراعان ەشكىنىڭ داۋىسىنداي سوزا سويلەدى...
ناق وسى كەزدە بۇلاردىڭ كورشىلەرىندە دە وسى سياقتى ءبىر اڭگىمە بولىپ جاتىر ەدى. اۋپارتكومنىڭ ەكىنشى سەكرەتارى تەمىروۆتىڭ ايەلى گۇلجان ۇيىنە كىرگەن كۇيەۋىن قاتال قاباقپەن قارسى الدى. ونىڭ اققۇبا ءوڭى الدە نەدەن بۇگىن قاراۋىتىپ كورىپ ەدى. باۋىرساق مۇرنى كەيكيىپ قىسقارىپ كەتكەن سياقتى، ول ادەتتەگى شىدامدىلىعىنان شىعىپ كۇيەۋىنە قاراپ سويلەپ جونەلدى:
— سەنى-اق جۇرت كورىپ تۇرادى. كولەڭكەڭنەن قورقاتىن سەن-اق. ەلدىڭ سەندەي-اق ەركەگى ۇيىنە ءبارىن اكەلەدى. ءتىپتى مىنا بوسەكەڭدەردى وكىمەت كورمەيدى. ول دا سەندەي جاۋاپتى قىزمەتكەر عوي. باسقاسىن قويعاندا بۇگىننىڭ وزىندە ءبىر كەسپەك ماي ءبىر-اق كەلدى عوي. ال ءبىز ماگازيننەن ءوز اقشامىزعا دا الا المايمىز. ءبۇيتىپ اۋدان باسقارعانىڭ بار بولسىن.
تەمىروۆ ەرىكسىز ويعا قالدى. شىنىندا دا بوسەكەڭ سويتە مە ەكەن؟ ءتىپتى ءبىر نارسە جوق بولسا بولدى گۇلجان مىسالدى سولاردان الاتىن بولىپ كەتتى. مۇنىڭ ءوزىن ويلاستىرۋ كەرەك قوي.
* * *
بۇگىنگى كۇن ىزباركۇلگە باتپاي-اق قويدى. كۇن بولسا سەنبى. ماشينا ت. قالاسىنان بويالىپ كەلىپ، قوراعا توقتاعانىنا ەكى ساعاتتاي بولدى. بۇل ەكى ساعات ۋاقىت ىشىندە ىزباركۇل جاسىل كويلەكتى جالتىراتىپ كيىپ، جاسىل ماشينا جانىنا دۇركىن-دۇركىن كەلىپ-كەتىپ ءجۇردى. ءتىپتى ەكى قولىمەن ەكى ءبۇيىرىن تايانىپ، ماشينانىڭ اينەگىندەگى ساۋلەسىنە بالالارشا قاراپ-قاراپ قويادى. كۇندە ەپ-ەرتە كەلەتىن بوساڭبايدىڭ دا ناق بۇگىن ماشينا كەلگەندە كەشىگىپ قالۋىن قاراشى. ءاي، ەگەر كەلە قالسا ما! ەندىگى قالاعا جەتىپ تە قالاتىن ەدى. سونان سوڭ جىلتىر قارا ءتۋفليدى تىق-تىق باسىپ، جانا كاپروننىڭ قارايتىپ وكشەسىن كوتەرە كورسەتىپ قاراعايلى پاركتىڭ اسفالت كوشەسىمەن جۇرەتىن ەدى. وسىنداي دا ەركەك بولا ما! ءتىپتى جۇبايىم، جارىم بار ەدى دەپ ويلامايدى دا، ءا! ەڭ بولماسا ءبىر مەزەت بولسا دا وي ەل شارۋاسىن دا ويلاستىرسا قايتەر ەكەن. قاراماسا قاتىن كەتەدى دەگەندى بىلمەي مە!؟
وسىنداي ويلارمەن ىزباركۇل ىزالانىپ، اتىلار پاترونشا تۇتەپ وتىرعاندا، ەكى يىعى سالبىراپ، ۇنجىرعاسى ءتۇسىپ بوساڭباي دا كەلىپ جەتتى. قاباق تەرىسى بۇگىن وسە تۇسكەندەي ەكى كوزىن جاۋىپ كەتىپتى. استىڭعى ەرنى دە ادەتتەگىدەن سالبىراڭقى كورىنەدى. قالىڭ، ەتتى بەتىنىڭ بارىنەن بىرەۋ ادەيىلەپ ارىق تارتقانداي قارت-قارت ءاجىم باسىپتى. وزگەرمەي تۇرعانى مايلاعان تورسىقتاي شەكەسى عانا. ونىڭ وزىنەن دە بۇگىن تەر سورعالاپ اعىپ تۇر. بوساڭبايدىڭ كەسكىن-كەيپىنە قاراماي، ونىڭ دەنە-بەينەسىن كورىپ ىزباركۇل اۋزىنداعى قۋ اتىلىپ كەپ كەتتى.
— وسى ۋاقىتقا دەيىن قاي كوڭىلدەسىڭمەن، كوز جاسىڭمەن ءجۇردىڭ، بالەن ساعات بويى ماشينا تۇر قانقيىپ، مەن وتىرمىن سارعايىپ!
— ەندى قايدا بارماق ەڭ؟— بوساڭباي بۇل ءسوزدى اۋىر كۇرسىنىپ، اۋزىنان جالىن اتا زورعا ايتتى. ءسويتىپ ورىندىققا وتىرا بەردى. ودان ىزا مەن اشۋدىڭ ۆۋلكانى جارىلعالى تۇرعانداي كورىندى.
— وتىرامىسىڭ ومالىپ، ءجۇر تەز ماشيناعا!—دەپ ەسىنەن ايرىلعانداي بۇرق-سارق ەتىپ، ىزباركۇل بۇيىرا سويلەدى.
— ماشينا جوق — دەدى بوساڭباي. ىزباركۇل جانا قاراپ ەدى، ونىڭ تۇسىنەن ادام شوشىرلىقتاي. ول تەرەزەدەن كوز سالىپ ماشينانىڭ جوعىن كورىپ، ماشينامەن ءبىرجولا قوشتاسقانىن سەزىپ، وسى كەزدە عانا بارىپ ەسىن جيناعانداي بولدى.
اسقاقتاعان كوڭىل وسىلاي تاسقىنداپ باسىلدى. مۇندايلاردى استە ارانى اشىلعان دەپ اعايلاردان كورەتىن ەدىك، سويتسەك جەلىككەن جەڭگەيلەردىڭ دە كەسىرى وسال ەمەس ەكەن. ويلاي كەلسەك، كوپتەگەن اعايلاردىڭ تۇبىنە جەلىككەن جەڭگەيلەر جەتەدى ەكەن!
1956
You Might Also Like
-
ارتەل پرەدسەداتەلىنىڭ تىرىسقاق ورىنباسارى كوسەباي ءساتى ءتۇسىپ، ويدا جوقتا باستىق بولا قالعالى دابەكتىڭ دە مىنەزى وزگەرىپ كەتتى. باسقانى قايدام، ول كوللەكتيۆتىڭ ەڭ جاقىن جولداسى مەنىمەن قاتىناسىن سي...
-
العاشقى كەزدە اقشانىڭ ءقادىرىن اعاڭىز بىلگەنىمەن جەڭگەڭىز بىلە الماي ءجۇردى. ەركەك قانشا اقشا تاپقانىمەن ونىڭ قۇنىن ءبىلىپ، قۇراپ وتىرار ايەل بولماعان سوڭ بولمايدى ەكەن. تۇرمىس ءبىرقالىپتان وزگەرمەي بۇ...
