سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 2 كۇن بۇرىن)
تۋعان كۇن

بەكبولات اناسىنىڭ تۋعان كۇنىنە نە سىيلارىن بىلمەي، كادىمگىدەي-اق قينالىپ ءجۇردى. اناسى نە نارسەنى ۇناتۋشى ەدى؟ ءارى ويلاپ، بەرى ويلاپ، اقىرى تاپقان سياقتى.

بىردە اناسى بەكبولاتتىڭ جەيدەسىندەگى ۇزىلگەن تۇيمەنى كورىپ: «مىنا تۇيمەڭ ءدى قاداپ الۋ قولىڭنان كەلمەي مە؟ ءبىر ءوزىم قاي جاعىنا جەتەمىن. وسىنداي ۇساق-تۇيەكپەن جۇيكەمدى جۇقارتپاساڭ دا بولادى عوي»، — دەپ رەنجىگەن.

بەكبولات: «تۇيمە قادايتىن قىز ەمەسپىن عوي»، — دەپ قالعان. «داستارقان ءدامى مىناۋ قىزداردىڭ، مىناۋ ۇلداردىڭ تاعامى دەپ بولىنبەيدى عوي. ءۇي شارۋاشىلىعىنا كەلگەندە نەگە دارالانا قالاسىڭ؟». مۇنى ايتقاندا اناسىنىڭ داۋىسى ءدىرىل دەپ، كەمسەڭدەگەندەي بولدى. بەكبولات سوندا اناسىن قاتتى اياعان ەدى. سودان بەرى ۇيدە انالارى جوقتا قولىنا ينە-جىپ الىپ، مايدا-شۇيدە تىگۋدى ۇيرەنىپ جۇرگەن. بەكبولاتتىڭ ەسىنە وسى جاي ءتۇستى دە، ءبىر كىشكەنە اق ماتاعا بەسالتى قارا تۇيمەنى ەكى جول ەتىپ قاداپ قويدى.

بەكبولات اناسىنىڭ تۋعان كۇنىنە ءوز ساۋساعىنان شىققان ونەرىن ۇسىنعان. اناسى بەكبولات ويلاعانداي ەمەس، سىيلىققا كەرەمەت ريزا بولدى:

«مىنە، مۇنان ارتىق سىيلىقتى ويلاپ تابىڭدارشى! انانىڭ ايتقان اقىلى دالاعا كەتپەي، بالاسى نىڭ ساناسىنا جەتكەننەن ارتىق نە بار؟! ءبىراق بالام ينە-جىپكە ساق بولعايسىڭ، ونى بىردەن ىرقىڭا كوندىرىپ الۋ وڭاي ەمەس. اسىپ-ساسىپ كەز كەلگەن جەرگە تاستاپ كەتىپ جۇرمە».

اناسىنىڭ تۋعان كۇنىنە جينالعان قوناقتار دا سىيلىقتى جەر-كوككە سىيعىز باي ماقتادى. داستارقان باسىنداعى كۇلكى مەن شاتتىققا تولى وتىرىستى كورگەن بەكبولاتقا تاعى ءبىر وي ءتۇستى. قوناقتار تارقاعان سوڭ، اناسىنىڭ قاسىنا كەلدى:

—  انا، وسى بيكەن اجەيدىڭ تۋعان كۇنى بار ما؟

—  ارينە، ءار ادامنىڭ تۋعان كۇنى بولادى.

—  ەندەشە ول كىسى نەگە تۋعان كۇنىن تويلامايدى؟

— بۇل كەيىنىرەك كەلگەن ءداستۇر، ول كىسىلەردىڭ تۇسىندا جوق ەدى، سونان سوڭ ەسكەرىلمەيدى-داعى...

ەرتەڭىنە بەكبولات بيكەن اجەيدىڭ ۇيىنە باردى. اجەي ادەتتەگىدەي: «ءا، بەكەنتاي، كەلىپ قالدىڭ با؟ تورلەت. ءقازىر ەكەۋ ءمىز اڭگىمەلەسىپ وتىرىپ، شاي ىشەيىك»، — دەپ، قۋانا قارسى الدى. بەكبولات اجەيدىڭ ۇيىنە ءجيى باراتىن. اۋىل بالالارىنىڭ ىشىندە اجەيگە كوبىنە-كوپ قول ۇشىن بەرىپ، كومەك كورسەتەتىن دە بەكبولات. اجەيدىڭ اڭگىمەسىنەن بۇرىن ءوز ساۋالىن ايتتى.

—  اجە، ءسىزدىڭ تۋعان كۇنىڭىز قاشان؟  — بيكەن اجەي قارقىلداپ كۇلىپ الدى دا:

— ول جاعىن قايدان بىلەيىن، قاراعىم؟ دۇنيەگە سەندەردىڭ جازۋ سىزۋلارىڭنان بۇرىن كەلدىك قوي، — دەدى.

— اجە، وندا ءسىزدىڭ تۋعان كۇنىڭىز سەگىزىنشى ناۋرىز بولسىن، — دەدى بەكبولات.

— ول جاعىن ءوزىڭ ءبىل، قاراعىم. اجەڭنىڭ تۋعان كۇنىنىڭ بيلىگى سەنىڭ قولىڭدا. كەل، شاي ىشەيىك، — دەدى بيكەن اجەي، بەكبولاتتىڭ سوزىنە ءمان بەرمەي. ويتكەنى بۇل اڭقىلداق بالانىڭ اڭعال مىنەزدەرىنىڭ ءبىرى دەپ قاراعان.

سەگىزىنشى ناۋرىز كۇنى كەشكىسىن بەكبولات، اكەسى، اناسى جانە بەكبولاتتىڭ دوستارى سەرىك، الماجان، ايگۇل، بولات سىيلىقتارىن قۇشاقتاپ، اجەيدىڭ ۇيىنە ساۋ ەتە قالدى. بيكەن اجەي قامزولىنىڭ ءوڭىرىن سيپالاي بەردى. كەلگەندەرگە كوزىن سىعىرايتا ۇزاق قارادى دا:

—  ءاي، بەكەنتاي-اي، سەن بولماعاندا وسىنداي باقىتتى كۇندى كورەر مە ەدىم! — دەپ، ەرىنى كەمسەڭدەپ كوزىنە جاس الدى. سول كۇننەن باستاپ بيكەن اجەيدىڭ تۋعان كۇنى سەگىزىنشى ناۋرىز دەپ ەسەپتەلەتىن بولدى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما