- 17 قاز. 2020 00:00
- 241
الا كۇشىك
سۋرەت ساباعىندا بالالاردىڭ ءبىرى ءۇيدىڭ، بىرەۋى ەشكىنىڭ، ەندى بىرەۋى مىسىقتىڭ، قىسقاسى، اركىم ۇناتقان زاتتارىنىڭ سۋرەتتەرىن سالۋمەن بولدى. ال قاجىتاي ءوزىنىڭ الا كۇشىگىنىڭ سۋرەتىن سالعىسى كەلدى.
اۋەلى ۇلكەن دوڭگەلەك سىزىپ دەنەسىن، سونان سوڭ جوعارعى جاعىنان كىشكەنە دوڭگەلەك سىزىپ باسىن، ءتورت تاياقشا تارتىپ اياقتارىن، يرەك سىزىقپەن قۇيرىعىن سالدى.
— بۇل نە؟ — دەپ سۇرادى ءمۇعالىم.
— ءبىزدىڭ الا كۇشىك.
— قۇلاعى، كوزى، ءجۇنى جوق كۇشىك بولا ما؟
بالا قايتادان شاپشاڭداتىپ سىزعىلاي باستادى. «مىناۋ — قۇلاعى، مىناۋ — كوزى، مىناۋ — سابالاق ءجۇنى»،— دەدى ول مۇرنىن ءبىر تارتىپ. ءمۇعالىم كورىپ، جىميىپ كۇلدى دە:
— قۇلاعى ەسەككە، كوزى تۇيەگە، ءجۇنى ەشكىگە ۇقسايدى ەكەن، — دەدى.
قاجىتاي سالعان سۋرەتى جۇرتقا تۇسىنىكتىرەك بولۋ ءۇشىن استىنا «بۇل ءبىزدىڭ الا كۇشىك» دەپ جازىپ قويدى.