- 18 قاز. 2020 00:00
- 277
ەڭ قىسقا اڭگىمە
— مەن كىممىن؟ — دەپ جانۇشىرا ايعاي سالعان نۇرالىنى ەشكىم ەستىگەن جوق. بولمە ىشىنەن جوقتاۋ ايتقان ايەلدەردىڭ اششى زارىنان ساي-سۇيەگىڭ سىرقىرايدى. ۇيدەن جاس ولىكتىڭ دەنەسىن شىعارىپ جاتتى. نۇرالى ءوزىن تانىدى....
سەن ەكرانعا شىعاسىڭ دەدى رەجيسسەر كەنەت، مىسقىلداي كۇلە.
— راس پا؟
— راس سايقالدىڭ ءرولىن سومدايسىڭ....
ۇيلەنگەندەرىنە ءۇش جىل. شاڭىراقتارىنان ۇنەمى ىدىس-اياقتىڭ سىلدىرى ەستىلۋشى ەدى. بار ىدىستى سىندىرىپ بىتكەن ەكى جاسار رامازان. وتە بەيماز بالا.
دارىگەر ءۇش اي ءومىرىڭ قالدى دەدى. ال ول ءۇش اي جازدى سونشا كۇتكەن ەدى...
ەرىندەرىنە دالاپ جاعىپ، ءساندى كيىنگەن ايەلدەر، جيىرما جاسىندا دۇنيە سالعان فاريزانىنىڭ جىلدىق اسىنا اسىعىپ بارا جاتتى...
ەكى قۇربى. بىرەۋى — ارسىزدىعى ءۇشىن باقىتتى. ەكىنشىسى — ادالدىعى ءۇشىن ايىپتى...ءبىراق دوس...
شاشىما العاش اق ارالاسقاندا، مەن بار بولعانى جيىرما بىردە ەدىم، دەدى قارا شاشتى جاسامىس ايەل...
ول ومىرىندە اقىرعى رەت وڭباي قاتەلەستى، بەسىنشى قاباتتان تومەن قۇلديلاپ بارا جاتاپ سولاي ويلاپ ۇلگەردى... ءبىراق ءبارى كەش ەدى.
— ءسىز تىرىدەي جەرلەنۋدىڭ نە ەكەنىن بىلەسىز بە؟
— جوق!..
— مەن بىلەم.... ول ارسىزدىڭ قولىنان، اپپاق ارىڭمەن، مەزگىلسىز قازا تابۋ....